Vergeet Aleve, koop Naproxen

U kent de spot waarschijnlijk. Een schooljuf buigt voorover in de gang. Opeens grijpt ze naar haar rug en trekt een pijnlijke grimas. Dan komt de oplossing in beeld: Aleve. Deze pijnstiller werkt tot wel twaalf uur en is zowel pijnstillend als ontstekingsremmend.

Er zijn zeker wat bijwerkingen, maar niet buitensporig veel. Hart- en beroerte patiënten kunnen het beter laten staan. Al met al een prima middel dus, maar waarom staat het dan centraal in deze column?

Mijn probleem is dat Bayer de werkzame stof Naproxen heeft gekaapt door agressief te adverteren met de merknaam Aleve. Naproxen is een patentvrije stof. In 1980 werd deze stof als reumamedicament onder de naam Anaprox op de markt gebracht. Toen was het alleen op recept te verkrijgen. Sinds 1994 mag het in de VS receptvrij verkocht worden en in 1998 volgde Nederland. Een patent is de mooiste manier om veel te verdienen aan een medicament. Maar als het patent verlopen is, is een sterk merk in de markt zetten het beste alternatief. Die truc kende Bayer nog uit de tijd dat er tabletjes met acetylsalicylzuur op de markt kwamen. Die waren identiek aan Aspirine en toch kon Bayer door de kracht van het merk Aspirine veel meer vragen dan de merkvrije concurrentie.
 
Tegenwoordig gebruikt de Duitse gigant dezelfde strategie met Aleve. Op internet vond ik een drogisterij-site waarop Aleve en een merkloze versie netjes onder elkaar stonden. Aleve kostte 10,55 euro per 20 pillen van 220 milligram. De generieke versie kostte eveneens 10,55 euro, maar daar krijgt de consument wel 40 pillen van 220 milligram voor. Exact dezelfde stof, maar twee keer zo duur.
 
In feite probeert iedere adverteerder zijn merk op te pompen, maar bij receptvrije medicamenten zie je vaak de mooiste voorbeelden van dit fenomeen. Denk aan Audispray , een oorspray die 9 tot 10 euro kost voor een flesje van 45 milliliter. Een schitterende prijs voor een product dat uit zoutwater bestaat. Somatoline , een zogenaamde afslankcrème, is een wonderlijke mix van witte klei, zeezout, boter van de karité noot en bruine algen. Je stopt het in een potje en prijst het aan als wondermiddel en je kunt er 45 euro voor vragen. Als het om gezondheid en schoonheid gaat zijn veel consumenten nog even naïef als middeleeuwers op een jaarmarkt. Klik hier om de reclamespot te bekijken.

Peter Hendriks (klik hier voor meer columns)