TELE2-klant vecht tot haar laatste snik

Precies een jaar geleden bestelde mevrouw Spijkerman uit Deventer telefonisch een prepaid-telefoon bij Tele2. Ze kreeg het verkeerde pakket thuisgestuurd, maar ontdekte dat pas nadat ze al betaald had. Na veel heen en weer gebel kon ze het terugsturen, waarna het goede pakket bezorgd werd. Ook dat moest ze betalen, maar ze zou binnen vier weken het eerder betaalde bedrag, € 65,85, teruggestort krijgen. En toen begon een ware lijdensweg.

Want na vier weken stond het geld natuurlijk niet op haar rekening. En na zes weken nog niet. Ze ging bellen met de klantenservice. Mooie beloftes - maar geen geld. Ze ging schrijven. Ze werd van het kastje naar de muur gestuurd, van Tele2 mobiel naar Tele2 vast, en weer terug. Uiteindelijk komt ze in Groningen terecht, bij een bedrijf dat Liater heet. Dat bleek verantwoordelijk voor de uitvoering van deze actie van Tele2. Maar ook daar ving ze bot.
Mevrouw Spijkerman is ook nog eens klant van Tele2 voor haar vaste telefoon. In februari dacht ze:  ik stop gewoon mijn betalingen aan Tele2, dan reageren ze misschien. En dat deden ze: op 27 maart werd mevrouw Spijkerman afgesloten. Dus toch maar weer die rekening betaald, zodat ze op 6 mei weer werd aangesloten. Maar de 65 euro had ze nog steeds niet.
Weer gebeld met Liater. Daar vertelden ze haar dat er een intern akkoord was om haar uit te betalen. Ze kon haar oren niet geloven. Helaas, een maand later stond er nog niets op haar rekening.
"Ik weet niet wat ik nog meer kan doen," schrijft ze in juni wanhopig aan Kassa. "Het is toch te gek dat je een jaar lang achter geld aan moet zitten waar je gewoon recht op hebt." Maar ze is nog strijdbaar: "Als mijn gezondheid het toelaat, zal ik het er nooit bij laten zitten. Ik zal vechten tot het laatst."
Kassa legt de zaak voor aan een woordvoerder van Tele2, Günther Vogelpoel. Binnen een halve dag erkent hij dat hier alles fout gegaan is wat maar fout kon gaan. Inderdaad, het is de verantwoordelijkheid van de firma Liater, want daar heeft mevrouw feitelijk de telefoon gekocht. "We hebben dat bedrijf  gezegd dat ze intern betere afspraken moeten maken voor de afhandeling van dit soort kwesties," zegt hij. Maar Tele2 zelf had toch ook meer moeite moeten doen om dit op te lossen. "Natuurlijk, het is nota bene een vaste klant van ons. In dit geval hadden wij gewoon tegen mevrouw moeten zeggen: wij lossen het voor u op, ook al is het niet onze verantwoordelijkheid."
Het geld zou die dag nog gestort worden op de rekening van mevrouw. Verder heeft Tele2 haar een nieuw mobiel toestel aangeboden en € 50 beltegoed voor haar vaste telefoon. Om tegemoet te komen in de kosten die ze gemaakt heeft en om het een beetje goed te maken.