Engelse drop getest

Gedurende 5 weken testten de consumentenredacties van Kassa, DeGids.fm, Consumenten24 en Kassa-online tien soorten Engelse drop.

Hoe Engels is deze drop eigenlijk? Engelse drop bestaat uit een mix van verschillende soorten veelkleurige dropjes. De voornaamste ingrediënten zijn drop, suiker, kokos en anijs. Verder wordt veelal gelatine gebruikt bij de productie. Engelse drop werd voor het eerst gefabriceerd in Sheffield, Engeland. De naam geeft dus inderdaad het land van oorsprong aan. Tegenwoordig wordt Engelse drop in verschillende landen geproduceerd, met name in Europa en Noord-Amerika. Op andere continenten is drop over het algemeen minder populair. De anekdote over het ontstaan van Engelse drop luidt dat een vertegenwoordiger van een dropfabrikant bij een klant per ongeluk de verschillende soorten drop door elkaar husselde en dat het onbedoelde resultaat de klant erg beviel. De uitslag: (onderaan staan de commentaren)

Omdat smaken verschillen ook een uitslag van de lekkerste dropjes afzonderlijk:

De minst lekkere dropjes:

: Mooi vierkant, buitenste lagen iets dikker dan midden. Goed rond, buiten en binnenrand in proportie. Klene : Snoepjes zien eruit als het plaatje(?), teveel zwart, plakjes niet goed vast. Jammer dat er geen blauwe zijn. Plus : Spikkelsnoepje beetje flets, echte chocoladesmaak, kokosrondjes zijn rafelig, spikkeldichtheid te laag Kruidvat : Bruin, oud, versleten, korrelig, vies, uitgedroogd, raar, lijkt niet op Engelse drop.
Dekamarkt : Erg plat, klassieke vrolijke drop, meer zoet dan drop, daar is de kokos!
Hema: Kokosrondjes teveel zwart, drop smaakt beetje ijzerachtig, beetje verbleekt, mooi blauw met veel spikkels.
Red Band : Alsof er al iemand op gesabbeld heeft, felgekleurd chemisch, stugge rubberzooi. Smaakt nergens naar.
C1000 : Lekker sappig, chemisch en zoet, deukerig, lekker stevig. 
Aldi: Kauwgomballengeur, veel kokos, eet lekker weg, stoer.
Albert Heijn: Beetje verfomfaaid, mooie volle kleur, nepaardbeiengeur.