50.000 euro van de belastingen maakt niet gelukkig

De familie Bivert uit Maasbree stond een leuke verrassing te wachten toen ze 21 juli thuis kwamen van vakantie. Er was ruim € 50.000 op hun bankrekening gestort. Een loterij gewonnen misschien? Nee, het bleek geld van de belastingen. Teruggave inkomstenbelasting 2003. Dat kon niet kloppen. Meneer Bivert kreeg nooit wat terug van de belastingen.

De volgende dag gingen ze naar het belastingkantoor in Venlo. Daar hoorden ze dat meneer Bivert kennelijk een fout had gemaakt bij het invullen van zijn electronisch aangifte-formulier. Doorgerekend leidde die fout dus tot deze enorme belastingteruggave. We wilden dat geld onmiddellijk terugstorten, schrijft de familie Bivert, maar dat was niet mogelijk. Ze moesten wachten op een acceptgiro. Die kwam twee weken later. Toen bleek dat ze niet alleen die € 50.000 moesten terugbetalen, maar ook € 170 rente. Maar ze hadden natuurlijk helemaal geen rente ontvangen, het geld stond gewoon op de salarisrekening. Dus terug naar Venlo. Daar zeiden ze dat er niets aan te doen was, ze moesten het geld nog maar een tijdje op een spaarrekening zetten – want het hoefde pas begin oktober te worden teruggestort.

Maar daarmee werden mevrouw en meneer  Bivert opgezadeld met een probleem, vonden ze, terwijl zo’n storting van € 50.000 euro nooit had moeten plaats vinden. Het is toch raar dat de belastingdienst geen controle uitvoert wanneer ze met zo’n uitzonderlijke teruggave worden geconfronteerd, stelt de familie Bivert.

Kassa legde die opmerking voor aan de Belastingdienst in Den Haag. Natuurlijk is er een controle-mechanisme voordat dit soort boekingen gedaan worden, zegt de woordvoerder. Hij erkent dat in dit geval door een menselijke fout die controle heeft gefaald. Betekent die erkenning dat jullie nu ook die rente kwijtschelden? “Nee, helaas. Dat kunnen we niet doen. Het begint toch bij een fout van de belastingplichtige. En als die leidt tot zo’n teruggave, dan derft de belastingdienst dus gedurende enige tijd rente. We zijn wettelijk verplicht die rente op de belastingplichtige te verhalen.”

Wettelijk verplicht. Dat moesten we maar eens navragen bij een hoogleraar belastingrecht – prof. Peter Essers, ook Eerste Kamerlid. “Het klopt, de belastingplichtige heeft in dit geval geen recht op kwijtschelding van de rente. Wel kan hij een verzoek indienen bij de inspecteur. Hij kan erop wijzen dat niet alleen hij, maar ook de Belastingdienst een steek heeft laten vallen. Als hij aannemelijk kan maken dat hij die rente niet gekregen heeft, dan mag je toch verwachten dat de inspecteur hem minstens een deel van de rente kwijtscheldt.” Zo niet?  “Dan kan hij ook nog een brief sturen aan de Commissie voor de verzoekschriften van de Tweede Kamer in Den Haag. Maar het is te hopen dat de inspecteur het niet zo ver laat komen.”