ANBO luidt noodklok om wijkverpleging

Seniorenorganisatie ANBO luidt de noodklok over de wijkverpleging, omdat thuiszorgorganisaties onvoldoende geld krijgen van de zorgverzekeraars voor de gestegen zorgvraag. Doordat er door meer ouderen gebruik wordt gemaakt van de thuiszorg worden de afgesproken budgetten overschreden. Verzekeraars stellen nu dat thuiszorgaanbieders dat maar grotendeels zelf moeten betalen. Verzekeraars zouden daar onderling afspraken over hebben gemaakt. En dat dan bovenop het fors lagere tarief dat de zorgverzekeraars al hanteren op de door de Nederlandse Zorgautoriteit vastgestelde tarieven. Gevolg is dat steeds meer thuisorganisaties een cliëntenstop voor de wijkverpleging instellen en hulpvragers tevergeefs bij hen aankloppen. Dat brengt onze leden in de problemen, aldus ANBO.

“Wij hebben al eerder vraagtekens gezet bij de bezuiniging op de wijkverpleging en het vermoeden geuit, dat de zorgpremie omhoog zal gaan wanneer de zorgverzekeraars voor de wijkverpleging vanaf 2017 risicodragend worden. We zitten nu pas in 2015 en volgens Actiz staat de wijkverpleging al onder water met een te verwachten tekort van 242 miljoen euro. En daar komen nu de lage tariefvergoedingen (in 2016 min 2 tot min 5%) en de eerste 5 procent uit eigen middelen betalen voor de thuiszorgorganisaties nog eens bij. Absurd!”, stelt Liane den Haan directeur bestuurder bij ANBO. “Zorgverzekeraars hebben zelf steeds meer financiële reserves, die eigenlijk naar de zorg moeten gaan. En dan dit! Wijkverpleging is cruciaal voor ouderen die zo lang mogelijk zelfstandig thuis wonen. Een cliëntenstop is beschamend voor Nederland.”     

Minister Edith Schippers en staatssecretaris Martin van Rijn van Volksgezondheid hebben vorig jaar maart met veel bombarie aangekondigd dat in 2015 de wijkverpleging weer terug zou komen. € 3 miljard was daarvoor het budget dat via de Zorgverzekeringswet naar wijkverpleging zou gaan, inclusief een bezuiniging van 400 miljoen euro in 2015 en 500 miljoen euro in 2016. Hoewel in de plannen ook mogelijkheden tot kostenbesparing zijn opgenomen, zoals het verminderen van bureaucratische rompslomp, is het volgens ANBO de vraag of dit voldoende is om de wegvallende bijdrage van het Rijk te compenseren.

De wijkverpleegkundige moet er samen met de huisarts en andere hulpverleners voor zorgen dat mensen langer thuis kunnen blijven wonen. Het doel is verslechtering van de situatie, medisch en/of sociaal, te voorkomen. Daarnaast heeft de wijkverpleging een rol in preventieve gezondheidszorg om te voorkomen dat mensen zorg nodig gaan hebben. Nieuwe bekostigingsplannen voor de wijkverpleging worden dit en volgend jaar al voor een deel ingevoerd. Bijvoorbeeld door een vaste prijs per cliënt in plaats van kosten per uur te rekenen, en door een prestatiebeloning die zorginnovatie stimuleert. Vanaf 2017 zijn de zorgverzekeraars volledig verantwoordelijk voor het betalen van wijkverpleging. Nu legt de overheid nog toe op de financiering daarvan. De nieuwe aanpak van de wijkverpleging is onderdeel van de verregaande hervorming van de langdurige zorg waarbij gemeenten en zorgverzekeraars een grotere rol in de zorg (verzekeraars) en ondersteuning (gemeenten, Wmo 2015) hebben gekregen voor senioren en jeugd.