Achter de schermen bij dierenpraters

Wat doe je als je huisdier in ene niet meer thuis komt? Je kan briefjes met foto’s in de buurt ophangen of de poes op internet zetten. Maar er is nog meer: er zijn mensen die claimen met dieren te kunnen praten en ze zo wellicht de weg naar huis kunnen wijzen. Wij nemen de proef op de som en vragen vijf willekeurige dierenpraters om onze vermiste poes te vinden en weer terug naar huis te sturen.

De vier-jarige zwarte Donna is sinds midden januari vermist in Amsterdam. Vele nachtelijke zoektochten en naam roepen heeft niet mogen baten. Poes Donna blijft onvindbaar. Hopend dat één van de dierenpraters ons naar de poes kan brengen of nog liever, de poes naar huis kan sturen, vragen we vijf verschillende consulten aan over vermiste poes Donna.

Wat als eerste op valt is het verschil in prijzen. De één vraagt ons een vrijwillige donatie te doen aan een goed dierendoel. Een ander vraagt zelfs 80 euro voor een uur. Ook zijn er spoedconsulten aan te vragen voor 20 euro. Verder hebben we keuze uit verschillende soorten consulten. We vragen twee telefonische, twee schriftelijke en één persoonlijk consult aan.

Natuurlijk gaan we dieper in op de manier waarop de dierenpraters contact leggen met poes Donna. Ook dit wijkt zeer uiteen. De één legt de hand op de foto van de poes en ‘praat’ zo met haar. Een ander ‘kruipt’ als het ware in het poezenhoofd en weer een ander vangt energie op van het dier waardoor ze een conversatie kan voeren.

Zoveel verschillende manieren van praten en ook net zoveel verschillende uitkomsten. De één vertelt ons dat de poes vrijwillig de wijde wereld is ingetrokken en geniet van haar vrijheid. Een ander vertelt ons dat de poes gevlucht is en de weg naar huis niet meer kan terug vinden. Weer een ander denkt zelfs dat poes Donna niet meer in leven is. En de laatste vertelt ons dat de poes een nieuwe baas heeft gevonden en nu bij oudere mensen woont.

Kortom: we zijn 80 euro armer en onze zoektocht naar poes Donna duurt nog steeds voort.