Bellen haalde de inspiratie voor haar project uit de opmerkingen van haar klasgenootjes. Ze merkte namelijk op dat er tijdens het kleuren steeds werd gevraagd om hét ‘huidkleurige’ krijtje, waarmee vaak werd gedoeld op de perzikkleur (een combinatie van lichtroze en oranje). Bellen herkende zichzelf niet in deze huidskleur en ze voelde zich zelfs ‘raar’.

Ze besprak dit met haar moeder. Toen die vroeg wat een goed antwoord zou zijn op de vraag naar het huidkleurige potlood zei Bellen: “ik stel de vraag terug welke kleur ze dan precies willen.” Deze slimme gedachte introduceerde ze in haar klas en daar namen de juf en de andere kinderen het al snel over.

Maar Bellen besloot haar idee verder uit te breiden en startte het  ‘More than Peach'-project: met haar eigen gespaarde geld begon ze met het maken van doosjes met krijtjes in veel verschillende kleuren, om aan te tonen dat perzik niet de enige huidskleur is. Zo zijn ook de kleuren abrikoos, mandarijn, mahonie (roodbruin), sepia en andere bruintinten terug te vinden in het pakket. Haar doel is om de kleurdozen aan zoveel mogelijk scholen in haar omgeving te verkopen, om te laten zien dat huidskleuren divers zijn.

In Nederland worden bijvoorbeeld ook nog steeds potloden verkocht onder de naam 'huidskleur', terwijl het dan gaat om perzikkleurige potloden. Bron: beslist.nl

De impact van 'More than Peach' is groot. Bellen krijgt donaties van mensen over de hele wereld en ze wordt gevraagd om voor groepen te spreken. Bellen had dit zelf niet verwacht, zo zei ze: “Ik dacht dat het een klein project zou blijven, dat alleen mensen van mijn school ervan zouden weten." Het tegendeel blijkt waar: wereldwijd wordt ze gezien als een inspiratiebron. Daarmee is haar idee uitgegroeid van een klein project tot een internationale beweging.