Een eerlijk gelijkwaardig Nederland. Wij zijn voor. Jij ook?

Nieuw semester, nieuwe kansen

  •  
29-01-2018
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
Schermafbeelding 2018-01-29 om 17.04.23
Mijn dosis goede moed is aan het begin van ieder nieuw semester onvoorstelbaar groot. Alsof ik iedere keer weer begin aan een nieuw hoofdstuk met honderd witte pagina’s in het vooruitzicht. Ik mag ieder lettertje zelf invullen en heb nog geen idee welke deadlines, tentamens en stressvolle nachten met een overdosis aan cafeïne mij de komende maanden te wachten staan. Maar ik weet wel dàt ze eraan komen. En dat ik er weer knetterhard tegenaan moet. Althans, als ik hier levend uit wil komen. En dat wil ik natuurlijk.
Het is eigenlijk net als oud en nieuw. Iedere keer heb ik weer goede voornemens om nu niet te falen in mijn zorgvuldig uitgedachte planning. Leuk, die voornemens, maar meestal kom ik er na zo’n kleine twee weken al achter dat het niet werkt. En dus verzin ik miljoenen smoezen waarom ik beter naar dat vage feest in een afgelegen kroeg kan gaan dan dat ik saaie onderzoeksartikelen ga lezen aan mijn half uit elkaar gevallen IKEA-tafel.
Want smoezen bedenken, daar ben ik dan weer wél goed in. Ik kan mezelf maar al te goed in een perfecte studie-ontwijkende-situatie duwen. Een uurtje college? Nee, dan kan ik beter thuis dingen bestuderen. Thuis aan de studie? Een ideaal moment om alle kasten op te ruimen. En volgende week een tentamen? Ah joh, dan heb ik nog 8 dagen om te leren. Tijd genoeg.
Tijd genoeg? Grootste fabeltje ooit. Er is nooit tijd genoeg. En dus zit ik daar iedere keer weer, aan diezelfde gesneuvelde tafel die uitpuilt van het studiemateriaal met mijn voorraad koffie voor drie en een half weeshuis. Om in een paar uur stof te stampen waar ik volgens mijn docent normaal gesproken 148 uur aan besteed moet hebben. En geloof me, het lukt. Keer op keer weer.
Waarom drie boeken en zestig artikelen lezen als het ook alleen met de PowerPoint-presentaties van de docent in twee nachten kan? Leraren zijn net als iedere student lui en laten dan ook hun tentamen vooral bestaan uit dingen die zijzelf besproken hebben tijdens hun college. Of ze zelf al die stoffige readers uit 1992 doorgenomen hebben? Nee, waarschijnlijk niet. Dus met twee nachten doorhalen komt dat tentamen wel goed.
En dat is het juist: het komt altijd goed. Al-tijd. Daarom leer ik ook nooit van mijn uitstelgedrag, want dat is in de basis gewoon wat het is. Ondanks dat ik mezelf zo’n zeven keer per week haat, omdat ik weer eens te laat begonnen ben, weet ik het wel iedere keer weer te regelen. Wat nou goede voornemens? Ik ben blijkbaar al die tijd al goed bezig geweest. En je weet wat ze zeggen…  Never change a winning team.
Dus ik ga gewoon lekker door. Door met hoe ik mezelf al die jaren er doorheen heb gesleept. Laat dat nieuwe semester maar beginnen, dat hoofdstuk leer ik later wel en die lettertjes? Ach, die vul ik nog wel een keertje in.
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.