Hoe wordt Nowruz in Nederland gevierd?

Vandaag is het Nowruz, het Perzische nieuwjaars- en voorjaarsfeest. Vriendinnen Marwa (20) en Farah (21) vertellen wat deze dag voor ze betekent.

Wat betekent Nowruz voor jou?
Marwa: ‘Het eerste waar ik aan denk is familie. Het is natuurlijk de start van het nieuwe jaar. Het doen van goede daden, echt even een refresh in je leven. Het lijkt op het nieuwjaar wat we ook gewoon in Nederland hebben op 1 januari, maar daarnaast gaat het voor mij ook om het spenderen van die dag met familie. Dit jaar vieren we het jaar 1401, vorig jaar begon er een nieuwe eeuw.’
Farah: ‘Het is net zoals bij andere mensen het nieuwjaar is. Maar ook: de eerste dag van de lente. Sommigen zeggen: new year, new me - nieuwe kansen. Het is cultureel maar ook religieus. Het betekent voor mij met familie zijn en veel liefde krijgen maar ook uiten. Tijdens Nowruz leggen we het vorige jaar, onze fouten en de kou achter ons. We krijgen een nieuwe kans om een beter persoon te zijn. Als ik aan Nowruz denk dan denk ik aan kleuren, het is een heel kleurrijke dag. Heel vredig.’
Marwa: ‘Ik kom uit een best wel traditionele familie waarin we het belangrijk vinden om tradities door te geven. Ik vind het heel mooi om deze traditie en de manier waarop de nawruzgerechten worden gemaakt mee te nemen. Het is een stukje cultuur en weten waar je vandaan komt.’

Hoe vier je deze dag?
Farah: ‘In ons huishouden is het traditie dat mijn vader een grote schoonmaak houdt in huis. Dat heet khana takani. Dan haalt hij alle Perzische tapijten uit ons huis om ze buiten uit te kloppen zodat het schoon is. Dat doet hij om het jaar, als het ware om met een schone lei te beginnen. Mijn moeder maakt haft mewa, dat zijn zeven vruchten – zowel gedroogd als in water. Vruchten staan voor de nieuwe bloei, nieuw leven in de lente. Meestal komt er dan familie op bezoek. Dan eten we Afghaans met elkaar, we spelen spelletjes en de kinderen krijgen soms cadeautjes.’
Marwa: ‘We maken het hele huis schoon. Want dan beginnen we het nieuwe jaar gewoon fresh en clean. Gelukkig wonen mijn opa’s en oma’s hier in Nederland. Dus dan gaan we bij beide opa's en oma langs, uit respect. Dat doet iedereen uit de familie, dus dan komen we altijd met zijn allen samen bij opa en oma. Mijn oma maakt altijd een week van tevoren een soort soep. Een koude soep genaamd haft mewa (zeven fruit) van gedroogd fruit en gepelde noten. Dat legt ze een week lang in water, waardoor het water zoet wordt. Dat is het eerste wat ik eet die dag. Dat is ook goed – cleansing - voor je lichaam. Dat eten we dan samen met elkaar met nog een aantal andere lekkernijen.’

Wat is jouw meest dierbare herinnering aan Nowruz?
Marwa: ‘Naast de haft mewa die we eten is er nog iets dat heet samanak. Ieder jaar, al van jongs af aan, maakt mijn oma dat ook thuis. Dat maakt zij dan niet al een week van tevoren, maar op de dag zelf. Op die dag helpen wij haar dan met de hele familie om dat te maken, door het om de beurt te roeren. Dat is iets wat we altijd al doen, dat vind ik wel heel mooi. Dat blijft me echt bij.’
Farah: ‘Mijn mooiste herinnering is dat wij met alle neven en nichten naar het huis van mijn oma gingen. Ze is een paar jaar geleden overleden. Maar vroeger kwamen we daar altijd samen, kregen we cadeautjes en aten we de zeven vruchten. Gewoon samen zijn met familie.’