Foto: Paradise City (Canvas)
Mario Goossens, de drummer van de band Triggerfinger, bezocht zes steden die zware klappen hebben gekregen. Een ding bleken ze gemeen te hebben: de helende kracht van muziek.
De Amerikaanse stad New Orleans werd in 2005 getroffen door een
gigantische ramp: orkaan Katrina raasde over de stad. Miljoenen mensen raakten
hun huis kwijt. Toen Mario Goossens, de drummer van de band Triggerfinger, enige
tijd later naar de stad afreisde bleek dat de inwoners van de stad hun kracht
haalden uit iets wellicht onverwachts, namelijk: muziek.
Na het bezoek aan deze stad vervolgde Goossens zijn reis naar onder andere grote steden in Haïti, Noord-Ierland, Rwanda, Japan en Amerika. Dit deed hij in zijn zoektocht naar de kracht van muziek voor het Belgische programma Paradise City. Hij vertelt erover in Spijkers met Koppen.
‘Muziek heeft de kracht om iets te overkomen. Ofwel voor jezelf of voor de stad. In het geval van New Orleans gaat het over iemand die vindt dat hij weer in de stad moet zijn. Want het is zijn stad en hij moet die stad en de muziek overeind houden.’ Een heel groot deel van de zwarte inwoners van New Orleans moest gedwongen uit hun stad geëvacueerd worden. De huizen waren verwoest. ‘Ze hebben jarenlang moeten wachten, maar ze zijn uiteindelijk teruggekeerd.’
Getroffen
Alle bestemmingen die Goossens heeft aangedaan met zijn programma hebben een ding gemeen. Allemaal zijn ze getroffen door een ramp. In Belfast zijn de naweeën van ‘The Troubles’ nog altijd te voelen. Haïti werd in 2010 getroffen door een zware aardbeving. Rwanda lijdt nog altijd onder de genocide van 1994. Detroit gaat gebukt onder het zware racisme en de slechte economische situatie. En Japan leeft nog altijd met de gevolgen van de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki.
Fragment uit 'De Muur' (2014)
Verdeeld
Belfast is een verdeelde stad, met aan de ene kant de katholieken en aan de andere kant de protestanten. Goossens kwam midden in de stad, gewoon op straat, een gospelkoor tegen. ‘Een koor met alle rassen, alle mensen bij elkaar gegooid. De oprichter zei: "Er is maar een ding dat moet als je bij mijn koor wil komen: je moet goed kunnen zingen." En ondertussen hebben ze over de honderd leden.’ En het is helemaal niet zo vanzelfsprekend dat dit goed verloopt. Er staat tot op de dag van vandaag namelijk nog altijd een zogenoemde ‘Peace Wall’ tussen de katholieke en de protestantse wijk in Belfast. ’s Avonds worden de poorten nog iedere dag gesloten. Zodat de protestanten niet naar de katholieke kant van de stad kunnen en andersom. ‘Daarom is het zo ontzettend bijzonder dat dat koor bestaat. Dat de enige regel is dat je moet kunnen zingen. Dat is toch mooi’, zegt Goossens.
Foto: Koor in Belfast, bron: Paradise City (Canvas)
Radioactief
In Japan ontmoette Goossens een 83-jarige ‘Taiko-drummer’. Hij maakte op jonge leeftijd de atoombommen mee, zijn broertje werd verbrand en hijzelf was radioactief geworden. ‘Hij raakte in een sociaal isolement. Mensen dachten dat hij besmettelijk was. Hij sloot zichzelf op en wilde niets meer te maken hebben met de maatschappij, want die discrimineerde hem.’ In die periode stortte hij zich volledig op de Taiko. Dat heeft hem er doorheen geholpen.
Meld je snel en gratis aan voor de BNNVARA nieuwsbrief!