Het wordt tijd dat we Suriname wat vaker kiezen als reisbestemming

Het is 1664 en in de verte zien de Nederlanders wazige schimmen met masten. Een angstaanjagend beeld, maar meteen wordt duidelijk dat het gaat om Engelse oorlogsschepen. Dat kan maar één ding betekenen: Engeland dreigt de Nederlandse kolonie Nieuw-Amsterdam aan te vallen. Er zijn op dat moment al veel Engelsen in het Noord-Amerikaanse gebied. Zij zien het dan ook als geweldige uitbreiding van hun wereldrijk. Maar zin in oorlog? Dat heeft de bevolking van Nieuw-Amsterdam niet. Er wordt een petitie aangeboden aan Peter Stuyvesant, de directeur-generaal van Nieuw-Nederland. Hieruit wordt duidelijk dat de bevolking niét op de vuist wil met de Engelsen. En ook Stuyvesant geeft hieraan toe. Het resultaat? Nieuw-Amsterdam komt in handen van de Engelsen zonder ook maar één schot te lossen.

De Engelse koning Karel de Tweede schenkt het gebied aan zijn broer, de hertog van York. De nieuwe naam van de kolonie? New York. Twee jaar later, tijdens de vredesonderhandelingen tussen Engeland en Nederland in 1667, erkennen de Nederlanders het verlies. Maar ze krijgen wel een troostprijs: ze mogen een fort houden dat is veroverd door de Engelsen in, jawel, Suriname. De ruil wordt in 1674 bevestigd tijdens de Vrede van Westminster. Het gebied krijgt opnieuw de naam Nieuw-Amsterdam en zo komt Suriname officieel in Nederlandse handen.