Australië kampt met een heel ander soort 'spidey season': een jaar van Bijbelse plagen

In februari werd al duidelijk dat het land kampte met een kattenprobleem. Niet slechts wilde katten, maar ook de lieve huisdieren. Beide soorten vormen namelijk een enorme bedreiging voor inheemse diersoorten. Loslopende huiskatten doodden bijna vierhonderdduizend dieren per jaar en veertig tot vijftig keer meer dieren per vierkante kilometer dan wilde katten. Zowel wilde- als huiskatten speelden een grote rol in de uitsterving van 34 verschillende diersoorten in Australië.

Het werd zelfs zo erg, dat een avondklok voor katten werd voorgesteld en geïmplementeerd. Na een bepaald tijdstip mochten de huisdieren niet meer naar buiten. Maar veel huiskatten wisten toch te ontsnappen voor de nachtelijke jacht. In de gemeente Melbourne werd daarom zelfs een 24-uurs klok ingesteld. Vanaf oktober moeten alle katten hier binnen blijven.

Het kattenprobleem werd in mei opgevolgd door de grootste muizenplaag in de geschiedenis van het land. En dat kwam niet omdat alle katten opeens binnen zaten. De muizen-zondvloed volgde de eerste natte periode in een paar jaar. Hierdoor was de oogst enorm goed, waar de beesten in hordes op af kwamen.

Er heersten perfecte broedomstandigheden voor de kleine dieren, die überhaupt al bekend staan om hun voorplantingstalent. Het liep zo uit de hand dat inwoners de overheid verzochten een nationale natuurramp uit te roepen. Kinderen durfden niet meer naar bed uit angst voor muizen tussen de dekens, de beestjes kropen in broekspijpen omhoog als deze niet werden dichtgeknoopt en sommige supermarkten vingen vier- tot vijfhonderd (!!!) muizen per nacht. Mensen moesten zelfs muizenvallen zetten in hun auto en bij meerdere gezinnen kregen kinderen de nobele taak van muizenvanger.

De plaag verwoestte alles op zijn duizend kilometer strekkende pad tussen Brisbane en Melbourne. Boeren werden hard getroffen, met oogsten en hooivoorraden die compleet verloren waren. Een hele gevangenis moest worden ontruimd, omdat de dieren het elektriciteitscircuit kapot maakten. In huizen werkten koelkasten niet langer nadat muizen via de ventilator naar binnen kropen. In enkele gevallen gingen huizen zelfs in vlammen op nadat elektriciteitsdraden werden doorgeknaagd.

Alsof dat nog niet genoeg was: muizen zijn bij toeval de favoriete snack van een ander dier waar Australië befaamd om is. Jawel, giftige slangen. Elk jaar kent het land een slangenseizoen, maar dit jaar begon deze een stuk vroeger. Een plaag is het niet te noemen, want bestrijdingsbedrijven zien niet méér slangen. Maar de giftige slangen die ze zien zijn een stuk groter, dikker en fitter dan voorheen. Ze konden dit jaar namelijk langer genieten van een veel uitgebreider menu.

En al zijn er meer slangen, de muizenplaag is nog niet helemaal over. Het ergste is voorbij, maar dit jaar kende Australië de natste november ooit gemeten. Dieren die gebruikelijk ondergronds leven (jawel, muizen), werden uit hun holen gejaagd en zochten het hogerop. Het land kan dus opnieuw een toename in krioelende diertjes verwachten.

Nat weer is toevallig ook het perfecte klimaat voor insecten en kikkers om op pad te gaan. En ook dat trekt fanatiek spinnen en slangen aan. Zoals elk jaar staat het spinnenseizoen weer voor de deur. Nu wordt gewaarschuwd voor de dodelijke Australische tunnelwebspin.

Eerder dit jaar, in juni, gold er ook al en spinnenseizoen als gevolg van de overstromingen in Victoria. Toen bedekte een kleine, gelukkig niet-giftige variant de staat in een deken van zijde. Om te ontsnappen aan de verdrinkingsdood, waren de acht ledigen massaal naar hogere punten geklommen om met een parachute van zijdedraden naar een veilig punt te vliegen. Een angstaanjagend aanzicht, al is het huidige spinnenseizoen een stuk bedreigender.

Het bizarst van al blijft dat dergelijke plagen zo normaal zijn in Australië. Op de muizenplaag na, die werd omschreven als het hebben van Bijbelse proporties en mensen liet bidden voor een overstroming zodat de plaag eindelijk zou eindigen, zijn de Aussies enorm veel gewend. Het spinnen- en slangenseizoen is jaarlijkse koek. Al verkruimelt die koek wel en wordt het met het veranderende klimaat onzeker wanneer de verschillende seizoenen beginnen en eindigen.