Zelf de zee op? Nederlands beste wereldzeilreizigers geven je de handigste tips

Ja, want in de vierde aflevering van seizoen zeventien zie je hoe Nienke de la Rive Box met een zeilboot de oversteek naar Engeland maakt. Voor de gemiddelde reiziger een flinke overtocht, maar voor sommige Nederlanders kan het niet ver genoeg. Zelf in het kielzog van deze wereldzeilreizigers? Lees dan snel verder.

“Als je een wereldzee bevaart, moet je toch al wel gauw een paar jaar ervaring hebben,” zegt Laura Dekker, die in 2012 wereldnieuws werd door als jongste persoon ooit de wereld over te varen. “En zorg dan ook dat je niet alleen op het IJsselmeer blijft, maar ook de Noordzee of de Waddenzee opgaat, zodat je met stromingen te maken krijgt.”

Jelmer van Beek, die als jongste schipper deelnam aan de Ocean Race 2023 en tweede werd, kan dit als geen ander beamen. “De meeste mensen willen meteen op wereldreis, maar je moet zoiets opdelen in kleinere etappes. Begin dus klein. Ik ben zelf ook op een klein meer in Groningen begonnen. Daar heb ik echt alles geleerd.”

Het oefenen van verschillende scenario’s is volgens Laura ook erg belangrijk. “Ik heb mezelf ter voorbereiding laten vastbinden in een kano en die om laten duwen. Daar moest ik mezelf uit zien te redden. Of dat je op het water bent en je trainer zegt: “al je elektronica valt uit. Wat doe je nu?” Die dingen kunnen voorkomen en daar moet je dan opeens een antwoord op hebben.”

“Iedere ochtend doe ik een rondje om de boot om te kijken of alles nog in orde is,” zegt Laura. “Zorg dus dat je je boot kent en dat je die kan repareren als ’t nodig is. Er kan namelijk van alles gebeuren. Je kan bijvoorbeeld door een visnet varen of een zeil komt los te zitten. Dan moet je weleens met een mes overboord springen om ‘t los te snijden. Ook een giek of een mast kan breken. Je moet weten hoe je hiermee omgaat op het water; niemand komt je helpen. Snel kunnen schakelen is een cruciale eigenschap en dat leer je alleen door jezelf in situaties te plaatsen waarbij je gedwongen wordt dat te doen.”

Ga je aan boord bij iemand anders? Zorg dan dat je heel goed weet hoe goed diegene is voorbereid. “Ik ken verschillende horrorverhalen hierover die je niet in de koude kleren gaan zitten,” zegt Joshua van Eijndhoven, ervaren zeiler en CEO van een grote reisorganisatie. “Zo is er een verhaal over een meisje dat bij een Russische kapitein instapte die geen enkel communicatiemiddel had. Ze kreeg onderweg een blindedarmontsteking en doordat hij geen hulp kon inschakelen, werd dat haar laatste reis.”

“Weet ook goed met wie je dit doet,” vervolgt Joshua. “Ga je met een groep vrienden, maar kom je er tijdens je reis achter dat je elkaar helemaal niet kan luchten als je zolang met elkaar opgescheept zit? Dan ga je een hele nare reis tegemoet, want dan zit je wekenlang ruziënd op een schip. Mijn advies is dan ook om altijd eerst te gaan proefzeilen met wie je aan boord stapt. Is dat niet mogelijk? Zorg dan eerst dat je een uitgebreide kennismaking hebt en goed doorvraagt.”

Wie je ook nog even goed moet leren kennen? Jezelf natuurlijk! “Mensen die bijvoorbeeld een control freak zijn op zee, worden vaak heel ongelukkig op een boot,” zegt Joshua. Ook kan je flink wat tegenslagen tegenkomen op je pad. “Mentaal sterk zijn is soms belangrijker dan echt techniek,” voegt Laura daaraan toe.

Wat zeker geen overbodige luxe is, is het achter de hand hebben van voldoende (hulp)middelen. “We hadden bijvoorbeeld onderweg een keer dat onze satellietverbinding verbrak,” zegt Jelmer. “Gelukkig hadden we daarvan een back-up en konden we toen die gebruiken. Dat gaf heel veel rust aan boord. Zo is dat met alles: overal waar je een ‘wat-als-scenario’ op kan bedenken, moet je een antwoord hebben.”

“Zeilen is een ervaringssport,” aldus Jelmer. “Die ervaring vind je in jachthavens, daar is vaak heel veel kennis van goede zeilers. Langsgaan bij een zeilschool is ook altijd een goede plek om ervaring op te doen.”

En doe je een beetje je best, kan je het volgens Jelmer overal vinden – zelfs op het internet. “Er zijn genoeg Facebookgroepen of YouTube-tutorials om te kijken en basisinstructies te krijgen over hoe je moet zeilen.”

Als er een ding is waar alle drie de zeilers zich in kunnen vinden, dan is dat wel het stukje planning. “Je bent uiteindelijk altijd langer bezig dan je van tevoren denkt, dat is gewoon zo,” zegt Laura.

Jelmer: “Als je halverwege bent en dan opeens naar huis moet, is dat een flinke aderlating. Je hebt geen invloed op het weer en er kan van alles gebeuren waardoor je vertraging oploopt. Zorg dat je de tijd hebt, zodat je niet opeens je reis moet afbreken.”

Als het aan Joshua ligt, laat je de strakke planning al helemaal thuis. “Het duurt altijd twee of drie keer langer dan je bedacht had. Dat is overigens helemaal oké, want je bent gewoon aan het genieten.”

En daarmee komen we aan bij de laatste tip die iedere zeiler geeft. Want als je het varen meester bent en de wind de zeilen bol blaast, dan is het tijd om echt te genieten van je reis. “Zeilen blijft voor mij echt de allermooiste manier van reizen,” zegt Joshua. “De romantiek, de schoonheid, samen door lief en leed gaan… Er is niets mooiers dan dat. Het doet me veel meer dan het vliegtuig pakken en binnen een paar uur op je bestemming aankomen. Bij zeilen duurt het bijvoorbeeld een hele dag tussen het land zien vanuit je zeilboot en aankomen in de haven. Dat is magisch.”

Voor Laura is zeilen een echte uitlaatklep. “Ik ben altijd bezig en druk met van alles en nog wat,” zegt Laura. “Daardoor is voor mij de wereld best wel hectisch. Zeilen was altijd al mijn rustmoment, ook al als jong meisje. Dat is het nog steeds. Het maakt niet uit of ik op een klein meertje zit of op de oceaan, op een zeilboot vind ik de rust die ik nodig heb.”

“Zeilen is het mooiste wat er is,” voegt Jelmer eraan toe. “Wat ik je kan meegeven? Geniet van het onverwachtse. Ik kan je beloven dat je elke dag een dier tegenkomt – je weet alleen niet welk dier.”

Dat dat niet zomaar een bewering is, bleek afgelopen juni wel toen Jelmer zich rond de Straat van Gibraltar bevond. Hij werd aangevallen door orka’s. “Dat is even schrikken, maar gelukkig kwamen we er redelijk goed uit. Ik was vooral onder de indruk van die indrukwekkende dieren. Zo prachtig om ze van zo dichtbij te zien.”

Zelf zien hoe de boot werd aangevallen? Bekijk hier de beelden:

Weten hoe het komt dat orka’s steeds vaker boten aanvallen? Lees het hier .

Waar Jelmer liever niet overboord sprong tijdens de orka-aanvallen, dacht Joshua daar anders over toen-ie in Tonga bultrugwalvissen tegenkwam. Hij sprong met zijn partner in het water om er samen mee te zwemmen. Volgens hem is het een van zijn meest bijzondere zeilreiservaringen ooit. Check hieronder de beelden: