Vind je ’s werelds bizarste watersport in Ierland en Wales?

Het zijn de jaren tachtig van de vorige eeuw, een groepje kameraden zit samen in een pub in Wales. Er wordt gedronken en gelachen en zoals dat wel vaker gebeurt, ontstaat er een bijzonder idee. Onder het genot van een pint komen de vrienden met het volgende: een snorkel-wedstrijd, maar dan door modderig moeraswater. Zo gezegd, zo gedaan: bog snorkelling is geboren. Sinds 1985 trekken deelnemers ieder jaar van heinde en verre naar het Waen Rhydd moeras in het midden van Wales. En de opbrengst? Die gaat naar een goed doel. 24 jaar later beginnen ook de Ieren aan hun moerassige snorkelavontuur. Sinds 2009 zijn ook daar de Bog Snorkelling Championships te vinden.

Hoe ziet dat er dan uit? In een veld tussen de heuvels van Monaghan, Ierland maken deelnemers zich klaar voor de race. Het krioelt er van de mensen, waarvan het grootste deel zelf meedoet. Om een moerassnorkelaar te worden, hoef je niet aan veel eisen te voldoen. De regels zijn simpel: zwem 55 meter heen én terug door een modderige sloot, zo snel als je kan. Daarbij is het verplicht om een snorkel, masker en vinnen te dragen. Sommige deelnemers dragen een wetsuit. Slim, want het troebele veenmoeraswater kan, te zien aan het kippenvel op de huid van sommige deelnemers, goed koud worden.

Om het nóg wat moeilijker te maken moet je je hoofd in het water houden en zijn reguliere zwemslagen niet toegestaan. Dit levert hilarische taferelen op voor het publiek. En een vieze bende. Gebruik je wel je armen? Dan kan dat je zelfs een diskwalificatie opleveren. Je bent dus volledig afhankelijk van je vinkracht. Kortom, flink aanpoten!

Als je besluit mee te doen aan de wedstrijd, moet je je voorbereiden op aardig wat competitie. Deelnemers komen van alle uiteinden van de wereld, waaronder landen zoals China, Polen en Zuid-Afrika. De sport is duidelijk niet alleen in het Verenigd Koninkrijk populair, ook in Australië en Zweden worden wedstrijden georganiseerd. In Nederland zijn er helaas nog geen moerassnorkelwedstrijden, al lenen onze sloten zich er perfect voor. Voorlopig moeten we er dus voor naar het prachtige Ierland of Wales afreizen. Ook geen straf, toch? Leuk om te weten: de sport is zo geliefd dat er in 2019 zelfs een postzegel van is uitgegeven.

Mocht je denken, dat is kat in ’t bakkie: het wereldrecord staat op naam van de Engelsman Neil Rutter, met een tijd van één minuut en achttien seconden. Dat is voor een afstand van honderdtien meter behoorlijk rap. Bloed, zweet, tranen en vooral veel modder dus. Kampioen worden is leuk, maar het gaat de meeste deelnemers toch echt om de lol van het meedoen. Niet klaar om down en dirty te gaan? Op het terrein zijn eet- en drinkkraampjes te vinden, een springkasteel en livemuziek. Je kan dit spektakel dus net zo fijn vanaf de zijlijn bewonderen.