Dit zijn jullie leukste, grappigste en raarste ontmoetingen op reis

‘Ik kwam Ruben Terlou tegen in een willekeurig restaurant in Bikaner, India.’

‘Ik kwam de burgemeester uit Samson en Gert tegen op reis!’

‘Wij deelden een taxi met een ander stel en waren op weg naar hetzelfde hotel in Zanzibar, bleek die man vroeger vrienden met mijn vader te zijn geweest. Ze zijn zelfs samen een keer op wintersport geweest.’

‘Ik kwam mijn mentor tegen in een onbekend dorpje in Canada. Ik had een top band met hem. Niet dus.'

‘Op de camping in Spanje kwam ik een naamgenoot uit hetzelfde dorp tegen.’

‘Ik kwam in Lucca, Italië, een goede vriend van mij tegen, terwijl wij niet van elkaar wisten dat we daar allebei heen gingen.’

‘Om vier uur ‘s ochtends kwam ik een kennis tegen onderaan de Grand Canyon.’

‘Ik liep bij een random krater om zeven uur ’s avonds in IJsland, vlak voordat het park dichtging, een oude vriend van de middelbare school tegen het lijf, zonder dat we wisten dat we allebei in IJsland waren.’

‘Toen ik met mijn familie een waterval in Costa Rica bezocht kwam ik Arjen Robben tegen.’

‘Op de snelweg bij Keulen werd ik ingehaald door mijn oud-studiegenoot. We keken elkaar toevallig aan, zwaaiden naar elkaar van achter het stuur en toen was hij weer verdwenen.’

‘In een slaperig dorpje in de Franse Dordogne kwam ik de bedrijfsbus van mijn buurman tegen.’

‘Toen ik een jaar of twaalf was, ging ik op vakantie met mijn familie in Frankrijk. Na een halve dag wandelen kwamen we aan bij een uitkijkpunt aan de rand van de stad. Terwijl ik over de zee uitkeek ging er iemand naast mij staan. Het bleek mijn juf van de peuterspeelzaal te zijn. Ik durfde geen hallo te zeggen, ze had me vast niet herkend.’

‘Ik was op vakantie op Ibiza. We zaten toen in een café in Eivissa. Ik ging op het terras zitten om er vervolgens achter te komen dat ik naast Rick Brandsteder zat. Daarna heb ik een paar minuten met hem gepraat.’

‘Wij reden in Luxemburg naar de camping door allerlei scherpe haarspeldbochten. Ineens liepen er twee mensen op de weg. Wij dachten: "Wat een debielen. Je gaat toch niet langs zo’n gevaarlijke weg lopen?". Toen we er langs waren gereden, zagen we dat het mijn oom en tante waren. Later belden we ze nog om te vragen of ze ook in Luxemburg waren.’