Dit felgekleurde natuurfenomeen heeft een donker randje

Nee, dit is níet het noorderlicht. En nee, het is óók geen mislukte  regenboog. Wat je hier ziet, zijn parelmoerwolken. Of om in wetenschappelijke termen te spreken: polaire stratosferische wolken. Maar laat je niet misleiden door de oogverblindende schoonheid van dit verschijnsel. Het effect hiervan op ’t klimaat is namelijk iets minder rooskleurig. 

De parelmoerwolken zijn niet zomaar wolken. Normale wolken die dagelijks aan de hemel te zien zijn, bevinden zich namelijk op een hoogte van maximaal 12 kilometer. Maar de regenboogkleurige soort bevindt zich maar liefst rond de 30 kilometer in de lucht: dat is ín de ozonlaag.

Een andere belangrijke voorwaarde voor de parelmoerwolken is dat het minstens -78 graden Celsius moet zijn. In de lucht natuurlijk! Gelukkig niet op aarde ;). Alleen bij deze extreme kou kunnen zich op die hoogte wolken vormen. Het zonlicht kruist vervolgens met de ijskristallen in de wolken, et voilà: een prachtig kleurenpalet aan de hemel. 

Een ander belangrijk verschil met ‘normale’ wolken is, is dat de parelmoerwolk (deels) bestaat uit chloriden: afvalstoffen die door de mens worden uitgestoten. En deze chlorides zijn onwijs slecht voor ’t milieu. Wetenschappers leggen namelijk een link tussen deze stofjes en het ontstaan van gaten in de ozonlaag.

De vaak paarse en roze gloed van de parelmoerwolken zal volgens broeikasexperts dan ook steeds vaker zichtbaar zijn in de toekomst. Vooral in  Groenland  en  Noorwegen  zijn de wolken te spotten, maar ook in meer zuidelijke delen van  Europa  zal het kleurspektakel tevoorschijn komen. Hoewel de afbraak van de ozonlaag natuurlijk geen goed nieuws is, levert het dus wel mooie beelden op. Laten we ’t er maar op houden dat dit een typisch gevalletje ‘geluk bij een ongeluk’ is...