
Roets, voorheen Raw Roets, is al lang in de game en heeft meerdere fases doorgemaakt. Na een periode van stilte is hij terug, hongerig als vanouds, met een frisse, elektronische sound die fans omschrijven als Techno-Hop. Toch zegt hij zelf: “Het is geen nieuwe Roets, het is een geëvolueerde Roets.”
In dit gesprek vertelt de Rotterdammer over het gevoel van opnieuw ademhalen, loslaten van verwachtingen, en hoe hij via zijn drumcomputer weer plezier vond in het maken van muziek. We praten over vaderschap, creatieve vrijheid, en waarom zijn toekomstige shows nu zullen draaien om energie en dans in plaats van alleen luisteren en beseffen.
Wat heeft je beziggehouden het afgelopen jaar?
Ik heb na ‘Ergens In Mijn Hoofd’ rust gepakt, dus ik heb wat minder gedaan met muziek. Het eerste halfjaar heb ik echt even niks gedaan. Ik heb tijd doorgebracht met die kleine en een beetje quality time met vrienden en familie, dat soort dingen. Daar had ik ook wel behoefte aan doordat er zich best wel veel had afgespeeld de jaren daarvoor. Ik had echt even op de stopknop gedrukt om de tijd te nemen om mijzelf goed te kunnen voelen. Ik kan niet zeggen dat ik nooit muziek maakte, want je bent toch bezig met creëren, maar op een veel vrijere manier omdat je gewoon weet van: ‘Oké, ik heb even geen behoefte om nu per se wat uit te brengen’. Ik heb even de tijd genomen voor mijzelf en om wat dingen te ontdekken waar ik in m’n mind al stiekem mee bezig was.
Hoe zou je de nieuwe sound die je nu maakt zelf omschrijven?
We hebben het tempo wat omhoog hebben geschroefd. Ik had behoefte aan wat uptempo feels en vooral wat meer dansbaar en elektronisch. Een beetje die garage vibe. Garagesoul-achtige dingen. Maar nog steeds wel de Roets die je eerder ook hoorde dus daar verandert niks aan. Ik ben alleen in de productie meer bezig geweest met ‘Hoe krijg ik het wat meer uptempo?’ en ‘Hoe kunnen we wat meer gaan viben?’ Als in, wat meer dansen en losgaan met z’n allen in plaats van alleen maar luisteren en beseffen.
Speelt het vaderschap een rol in je nieuwe muziek?
Ik denk dat die uptempo dingen daar wel vandaan kunnen komen. Als ik met die kleine thuis zit of in de auto, zijn we wel echt los aan het gaan op wat meer swingerige muziek. Dat brengt mij ook terug naar het kind-zijn. Dus hij heeft die invloed wel op mijn muziek. Ik heb nu meer zin om muziek te maken die ik zelfs met hem kan luisteren en van kan genieten, zonder dat hij de zwaarbeladen dingen hoeft te horen die gebeurd zijn in papa’s leven.
Fans hebben het over Techno-Hop, 2step en MJ Cole vibes. Herken je jezelf daarin?
Ik zeg je eerlijk, ze zitten wel goed man. Ja toch. Ik denk dat ze hem wel vatten. Ik heb zelf niet per se gedacht van ‘Oh, ik wil een bepaalde style maken’. Bij ‘Ergens In Mijn Hoofd’ had ik ‘Falling’, en ‘Vluchten Voor De Zon’, en dat was al een beetje die richting op, en voorheen maakte ik dat ook wat meer. Alleen toen wilde ik iets meer de focus houden op bars en soulful music, wat rustiger, wat meer laid-back, en wat meer ‘luistermuziek’. Dat is nu wel een beetje veranderd in, inderdaad wat ze daar aangeven, de MJ Cole vibe. Ik denk dat dat wel klopt.
We zien je op Instagram achter een draaitafel staan, wat is daar het verhaal achter?
Haha, de eerste reactie die ik daarop kreeg was ‘Waar kan ik de hele liveset zien?’ Het is geen draaitafel, daar begint het. Het is een drumcomputer. Het is een machine waarmee je beats maakt. Het is eigenlijk iets van back in the days, wat veel gebruikt wordt voor hiphop. Je chopt er samples mee. Je kan in dat apparaat muziek maken, maar on some live sh*t. Als in, ik maak nu de beat en het speelt gewoon door. It’s all there, alle sounds. En daarmee heb ik gewoon mijn eigen ding gemaakt. Ik was in de studio en thuis veel ermee aan het kloten en toen besefte ik dat ik gewoon 10 minuten lang in een vibe kon blijven en nieuwe dingen eraan kon blijven toevoegen. Hiervoor heb ik heel lang niet geproduceerd maar ik deed het al wel, lang geleden. Ik had altijd die ambitie van ‘Als ik weer tijd krijg om een beetje met produceren bezig te gaan, dan ga ik dat zeker oppakken.’ En toen had ik die drumcomputer en zo zijn die filmpjes eruit gerold die je nu ziet. Dus het is geen draaitafel, maar ik heb wel de ambitie om ook dat nu te gaan leren omdat het gewoon tof samen zou gaan. Dus ik ben heel stiekem al bezig om een beetje te kijken van ‘Yo, wat zegt dat?’
Hoe is die switch naar meer elektronische muziek gegaan?
Het is heel natuurlijk gegaan. Ik had een hele toffe show op Koningsdag in Den Haag. Het was een hele volle crowd aan mensen die – kijk, ik weet dat er heel veel mensen naar m’n muziek luisteren, maar de amount of people die daar toen stond, ik wist er zijn genoeg hier die mijn muziek niet kennen. Maar hoe ga ik hen entertainen? Toen dropte ik een paar uptempo tunes van de stijl die ik nu dus aan het doen ben en het viel zó goed. De hele crowd ging los, mensen aan de zijkant waren aan het bouncen. Het is een gek gevoel. En met m’n eigen shows ook, in Paradiso en BIRD. Dat waren gewoon de momenten waar iedereen lekker los kon gaan en aan het viben was. Ik had daar heel erg behoefte aan, na een zware periode. En na die show op Koningsdag wist ik eigenlijk al dat ik daarmee door wilde. En dat ben ik nu aan het doen. Het heeft dus ook te maken met hoe ik er nu zelf voor sta als mens, en hoe ik ervoor stond toen.
Zie je deze richting nu als een tijdelijk experiment of als fundament voor de komende jaren?
Ik denk wel dat het een fundament is, zo voelt het wel. Tuurlijk, door de jaren heen kan er een hoop gebeuren, maar ik weet bijna 100% zeker dat dit iets is wat je de aankomende tijd veel vaker gaat horen. En wat waarschijnlijk ook verder zal trekken dan wat we nu horen. Dus ja, deze Roets is wel een beetje de Roets is van de aankomende jaren.
Je zegt dat je geen “nieuwe Roets” bent, maar een “geëvolueerde Roets.” Wat betekent dat voor jou?
Klopt, dat is omdat dit er eigenlijk altijd al was. Er verandert niks in hoe ik de tracks vocaal benader. Het zal nog steeds ‘melancholisch’, ‘deep’ of 'rakend' zijn. Dat wil ik blijven behouden. Het is niet een hele stijl die wordt aangepast. Het is eigenlijk meer het productie-ding erachter wat een beetje aangepast is en wat ik wat meer zelf probeer te doen. Inhoudelijk zal het misschien net wat anders worden omdat we het net over andere dingen hebben als we aan het partyen zijn. Maar tegelijkertijd zal de verhalenverteller Roets altijd blijven.
Je zegt dat alles uit je eigen handen en hart komt. Hoe ziet jouw proces eruit bij deze nieuwe tracks?
Ja, uit mijn hart en uit mijn handen, wat ik daarmee bedoel is letterlijk; dit is wat ík tof vind, dit is wat ík nice vind, dit is waar ik van houd, dit is waarvoor mijn hart pompt, en het is tegelijkertijd ook door mijn handen gemaakt. Als er keys zijn op de track, dan speel ik die. Als er drums zijn, dan speel ik die. Als er gemixt moet worden, dan mix ik. Dus ik maak de beat, ik doe de vocals, ik doe de engineering, en de master besteed ik uit omdat ik toch nog een luisterend oor wil hebben voordat het er echt uitgaat. Maar dat is waar ik me nu bevind en dat is een heel hands-on proces.
Iets wat ook meespeelt is het verlies van heel veel mensen die dicht bij mij stonden, die betrekking hadden tot de muziek. Dat heeft echt wel pijn heeft gedaan. Tijdens ‘Ergens In Mijn Hoofd’ hoor je die pijn ook heel duidelijk. En ik had ‘Ergens In Mijn Hoofd’ echt nodig om dat eruit te laten om deze Roets naar boven te kunnen krijgen. Al die dingen waren deze Roets een beetje aan het onderdrukken. Nu kan ik er op een hele andere manier naar kijken omdat ik heel veel dingen heb kunnen verwerken.
Je had op je Instagram gezegd dat het voelt alsof je opnieuw ademhaalt. Kan je een moment beschrijven waarop je dat echt voelde tijdens het maken van muziek?
Dat was toen mijn deal voorbij was. Er was in één keer een bepaalde druk van m’n schouders van ‘Oh, ik móét nog een album maken’ of ‘Ik móét nog een nummer brengen’. Dus ik kon ook die ruimte nemen die ik net beschreef. En ik denk ook de eerste keer dat ik met die MPC aan het werken was, en het ook lukte. Ik denk dat dat het was, man. Gewoon op een soort vrije manier muziek maken, zonder druk. Zonder denken aan ‘Dit móét morgen uit.’ Niks hoeft. Ik mag gewoon zijn en ik geniet daarvan. Zonder per se een independent artist te willen zijn, maar als het op deze manier nu aan het lukken is, why not? Dus dat is een beetje waar ik mij nu bevind en dat is ook wel heel spannend maar de ondernemer in mij die zegt ‘Let’s go’.
“Ik kan nu gewoon muziek maken zonder druk, zonder denken aan ‘Dit moet morgen uit.' Niks hoeft, ik mag gewoon zijn en genieten.”
In 2010 kwam je met Roya al langs bij 101Barz, wat kan je je hier nog van herinneren?
Haha. Yoo, ja, man. Dat was een gekke tijd! Royston is een neef van mij, een broer van mij, tegelijkertijd ook een goede vriend. We gaan sinds jong al met elkaar om. Ik en nog een mattie van mij waren soort van ‘de rappers’ al, en Roy vond dat altijd heel tof. Hij had toen de behoefte om ook te gaan spitten en natuurlijk omdat hij Royston Drenthe was, waren er gelijk heel veel ogen op. Hij werd dus uitgenodigd voor 101Barz en toen zei hij van ‘Ja, maar jullie moeten wel met me mee, want jullie zijn eigenlijk die boys die écht spitten’. Dat was goud, maar ik was toen nog ontdekkende. Ik had nog geen muziek uit, dat was ook niet per se de bedoeling, maar dat was wel echt de start.
Wat is het grote verschil van toen en nu?
Ik was toen een hele jonge gedreven guy die gewoon met muziek bezig wilde zijn, en het maakte niet uit op welke manier. Als ik maar een pokoe schreef, of als ik maar een bar spitte ergens. Nu is dat net anders. Ik durf ook gewoon ‘nee’ te zeggen tegen dingen die ik niet zo tof vind.
Wat wel leuk is, is dat ik diezelfde honger weer begin te voelen omdat ik dit aan het doen ben. Dus het brengt me ook wel weer een beetje terug. Wat dat betreft ben ik weer in een fase waarin ik gewoon alles wil aanpakken en hard wil gaan. En vooral fun hebben met wat ik aan het doen ben. Dus er zijn ook wel dingen die weer matchen met de Roets van toen.
“Ik voel die honger weer, omdat ik dit aan het doen ben. Ik wil gewoon alles aanpakken en hard gaan.”
Wat kunnen fans binnenkort van je verwachten?
Sowieso releases. Ik ben zo hands-on op dit moment dat er ook niet heel veel ruimtes zullen vallen tussen releases. We zijn enorm veel aan het creëren nu. We zijn ook wat live-dingen aan het klaarzetten. Er komt een hoop aan, je weet toch.
Waar ben je dan het meest enthousiast over?
De eerstvolgende liveshows die we gaan doen, dat wordt echt crazy. Het dak gaat er echt af. Als ik nu al kijk hoe we in de studio staan te viben als we een track af hebben. Voorheen was het weleens dat we in de studio waren en vier mensen in de ruimte aan het huilen waren. Nu zijn mensen echt aan het springen. Dat vind ik ook wel tof, die andere kant.
Maar geen dj-shows? Want het is dus geen draaitafel, haha.
Haha. Nou, met de MPC (drumcomputer) kan je ook een liveshow doen. Ik zal je echt eerlijk zeggen, we zijn nu letterlijk bezig met draaien dus het zou zomaar kunnen dat ik gewoon een semi-dj-liveshow aan het neerzetten ben. Sta niet gek op te kijken als je volgend jaar ineens Roets achter een draaitafel ziet. Gewoon een halfuur of een uur aan good vibes en zelf de MC zijn. Ik denk dat de muziek zich er gewoon voor leent. Ik wil het wel breder trekken dan alleen een liveshow met een band of een dj die achter me staat. Dus dat zou wel tof zijn.
“Sta niet gek op te kijken als je volgend jaar ineens Roets achter een draaitafel ziet.”
Als je één boodschap zou kunnen overbrengen aan de lezers/luisteraars, wat zou dat dan zijn?
’t Is echt stupid maar ‘enjoy life’, man. ’t Is supermooi. Ik heb gewoon zoveel mensen rondom mij de afgelopen tijd zien wegvallen alsof het niks is. En dat laat mij gewoon beseffen hoe mooi het is wat ik aan het doen ben, dat we shows doen, dat we muziek uitbrengen en dat mensen genieten. Dat mensen ons kennen en vragen om muziek. En dat - al ben ik een jaar stil, ze er nog steeds zijn, en nog steeds zoiets hebben van ‘Roets als je next song komt, ik ben daar wéér. Als er een show is, ik ben daar wéér.’ Dat maakt life heel beautiful. Het is niet voor iedereen zo. Probeer vooral te genieten en te waarderen wat je hebt. Count your blessings, het klinkt allemaal heel cliché maar het is wel zo.
Is er nog iets wat je zelf graag wilt delen?
Voor mensen die dit lezen, en mensen die er altijd zijn geweest als luisteraars wil ik zeggen: bedankt. Hun hebben me ook door veel zware periodes heen geholpen. Als ik mensen buiten tegenkwam leek het bijna alsof ze het snapten, omdat ik in mijn muziek een eerlijk verhaal met ze deel. Ze kunnen horen waar ik doorheen ga. Als ik berichten lees of mensen ontmoet, proberen ze me echt power te geven van ‘Roets, stop alsjeblieft nooit met muziek, blijf dit doen want we need you’.
Dus ik wil hun zeggen bedankt, en jullie ook bedankt voor dit interview.
Roets' nieuwe single 'Gone' is nu overal te beluisteren!
Door Anouk Hoksbergen