Dit is waarom Pride zo belangrijk is | COLUMN

“Twee jaar geleden vloog ik van mijn woonplaats Chicago naar Thailand om rond te reizen. Ik was net geland toen ik hoorde over de schietpartij in de gayclub Pulse in Florida. Hierbij kwamen vijftig mensen om het leven en 53 mensen raakten gewond. Toen ik een vriend van me sprak via de telefoon hoorde ik dat hij twee van zijn beste vrienden was verloren. Ik kon het niet bevatten. Met een verse stempel in mijn paspoort bracht ik de nacht door op het vliegveld. Denkend aan de aanval op mijn mensen, mijn community, duizenden kilometers ver weg. Het enige wat ik op dat moment nog kon was huilen. Dit had mij ook kunnen overkomen. In Chicago, of waar dan ook. Het had iedereen kunnen overkomen. De angst, de pijn en het gruwelijke verleden van LHBT’ers over de hele wereld kwam ineens heel dichtbij. En ik kon het met niemand delen. Dit was by far de meest eenzame nacht van mijn leven...  

Waar is mijn hetero-parade?
Dus wanneer mensen doen alsof Pride gewoon een leuk feestje is of shit roepen als “Waar is mijn hetero-parade?”, word ik woedend. DIT. IS. WAAROM. De Pride is blijkbaar nog zo hard nodig! Zelfs in 2018. Want de onderdrukking die al jaren speelt is vandaag nog net zo aanwezig als jaren geleden. LHBT’ers worden gehaat, vernederd, onderdrukt, mishandeld en zelfs vermoord om wie ze zijn.

Dus wij moeten keer op keer uitleggen waarom we zijn zoals we zijn en waarom we verdienen te bestaan. Iedere dag weer moeten we iets uitleggen wat inmiddels allang begrepen mag zijn. Alsof het onze hobby is om persvoorlichter van de queer-community te zijn, ofzo. Het is heel ironisch. Overal zie je queer trends. In de mode, de muziekindustrie, in make-up, óveral. En wij worden intussen nog steeds niet erkend. Want ze begrijpen ons niet. We worden bekeken als circusdieren, puur en alleen omdat we uiten wie we zijn. En we kunnen vandaag de dag nog steeds niet rustig na het stappen naar huis lopen, zonder de angst dat ons iets wordt aangedaan.

Vermoord omdat ze bestonden
En nee, dat is niet overdreven. Denk weer even terug aan de schietpartij in de Pulse gayclub. Vijftig mensen werden zonder reden vermoord. Vermoord omdat ze bestonden, op een ‘veilige plek’ waar ze naartoe gedreven werden om vooral maar buiten het publieke oog te zijn. Stel je eens voor dat 50 van jouw heteroseksuele vrienden en familieleden ineens verdwenen. Zonder uitleg, zonder echte reden. Vermoord omdat ze bestonden.

Het moet niet zo zijn dat wij elkaar geen kus mogen geven, simpelweg omdat het niet is wat van ons verwacht wordt. Ons moet niet de mogelijkheid worden ontzegd om bedrijfseigenaar en accountant te worden, puur en alleen omdat onze borsten niet in geplooide pakken passen. We moeten niet bang hoeven zijn om openlijk close te zijn met andere mensen. We hoeven niet te moeten vrezen neergeschoten te worden in een club waar we met vrienden zijn, gewoon omdat we bestaan.

Vier het leven
Dus ja, we hebben Pride. Maar we hebben ook iedere andere dag van het jaar nog. We hebben elke dag de mogelijkheid om te spreken en gehoord te worden door degenen die progressief genoeg zijn om te luisteren. Als jij deel uitmaakt van de queer community en je leest dit: blijf jezelf en blijf radicaal. En voor alle anderen: overweeg eens om iedereen die je nu als ‘anders’ ziet, te beschouwen als ‘gelijk’. Ik wil alleen maar zeggen: vier het leven en wees lief voor elkaar. Wij zijn hier ook op aarde en we gaan nergens heen.”

-       Michael Stapleton (26)