Pauw

De huidige regering bestaat uit de twee tegenhangers: de christendemocratische ‘Union’ (het samenwerkingsverband tussen het CDU en de Beierse zusterpartij het CSU) en de sociaaldemocratische SPD. Dit is de tweede keer dat Merkel samenwerkt met de SPD, ook in haar eerste termijn was er sprake van een ‘Groβe Koalition’. In de aanloop naar de komende verkiezingen heeft het SPD aangegeven geen behoefte te hebben om wederom als tweede en kleinere partij deel te nemen in een coalitie. Dit komt onder andere door de plannen van het CDU om het budget voor defensie te verhogen ten koste van de sociale zekerheid.

Een andere optie is om met de liberale FDP en de links ecologische partij ‘Die Grüne’ een coalitie te vormen’, ook wel de ‘Jamaica’-coalitie genoemd. In het tweede kabinet onder de leiding van Merkel heeft het CDU al samen geregeerd met het FDP. Al zeggen bronnen dat Merkel liever met ‘Die Grüne’ erbij regeert dan alleen met de FDP. Een steeds belangrijker wordend thema, de elektrische auto , kan wellicht roet in het eten gooien van de samenwerking met 'Die Grüne'. Merkels partij heeft door hun Beierse dependance, het CSU, belangen bij het behoud van de zuid-Duitse auto-industrie. Hierop zou de 'Jamaica'-coalitie nog kunnen klappen.

De jonge partij 'Alternative für Deutschland' was er tijdens hun eerste verkiezingen in 2013 niet in geslaagd om boven de kiesdrempel van 5% uit te komen. In de afgelopen vier jaar heeft de partij in de lift gezeten, vooral dankzij de plek die de vluchtelingencrisis innam in de publieke discussie. Het AfD heeft een rechts nationalistisch standpunt en hiermee kaapte  ze veel conservatieve stemmers weg bij de christendemocraten. In de peilingen staat het AfD op de derde plek en is binnen vier jaar uitgegroeid tot een relevante partij. Maar er hangt veel  controverse rondom de partij, die waarschijnlijk de eerste rechts-nationalistische partij wordt in de Bondsdag sinds de Tweede Wereldoorlog. Zodoende wordt een coalitie met de jonge partij nog niet tot de mogelijkheden gehouden.

Merkel mag de 24e waarschijnlijk gaan juichen dat ze aan een vierde termijn als Bondskanselier kan beginnen. Maar ze zal het nog lastig krijgen om een meerderheid bij elkaar te sprokkelen.