verplicht telefoonnummer

Geplaatst door: roby op: 06-03-2010 02:37

Vooral op internetsites is het uitermate irritant dat je voor alles en nog wat verplicht bent je telefoonnummer te geven. Omdat ik enerzijds niet te pas en te onpas gebeld wens te worden, anderzijds telefonisch geen zaken wens te doen weiger ik mijn telefoonnummer te geven.....en dan wordt het leven niet makkelijk. Soms leg ik mij er maar bij neer en vul dan 06-123456789 in. Zoals toen ik via internet bij de vakbond Abvakabo informatie opvroeg. Ze krijgen mijn e-mail en dan is er geen enkele reden om te eisen, want dat doen ze, dat ik mijn telefoonnummer geef. Maar meestal pik ik het niet Net als bij de giro/ING tegenwoordig. Je kunt amper een bankrekening openen zonder telefoonnummer. Om te kunnen internetbankieren heb je TAN-codes nodig, maar die kun je alléén telefonisch bestellen. En waarom? Omdat ze dan kunnen controleren of jij het bent. Volgens de verkoopmanager. Wanneer ik dan inbreng dat ik ze met mijn paspoort bij het postkantoor kom ophalen, net als mijn gebruikersnaam, wordt dat in eerste instantie geweigerd. Na lang aandringen en vele mailtjes mag ik ze schriftelijk aanvragen. Alleen zit ik nu al weken te wachten op antwoord. Helemaal krankzinnig maakt de belastingdienst het. Ik had géén telefoonnummer opgegeven, via mijn kinderen waren ze echter aan mijn nummer gekomen. Meteen een boze brief geschreven en uiteengezet dat ik telefonisch geen zaken wens af te handelen, ook al omdat ik dan geen enkel bewijs heb van de gemaakte toezeggingen dan wel afspraken. Krijg ik een uitgebreidde brief terug waarop ik alleen kan reageren ....via de telefoon. Wie stoort zich ook zo aan het feit dat je via internet niets kunt regelen zolang je je telefoonnummer niet wenst te geven?

Reactie door lelyonnais op 06-03-2010 15:41

Beste roby..... ....een verkeerde adres kan men geven....een verkeerde telefoon nummer kan men geven....een verkeerde emailadres kan men geven.... Alles bij elkaar, kan men zaken bedonderen, wat trouwens vaak gebeurd, en de zaken moeten maatregels nemen. Indien men alles geeft, is veel gemakkelijker on alles te controleren, juiste persoon aan de juiste adres met de juiste telefoonnummer en de juiste email adres. Ik er geen moeite mee, want zoals u zeg van de belasting, kan man alles koppelen en idd bepaalde gegevens vinden via bekenden/familie/website etc..... Wat denkt u van de populaire sites zoals : partyflock/facebook/hyves/netlog en nog veel meer, waar men zich helemaal bloot geeft...en geen haan die erna kraait...we geven ons overaal bloot! We hebben de belmenietregister....en het help een weinig maar meer ook niet want men wordt doch gebeld, vragen ze naar een bepaalde persoon en zeggen doodleuk: sorry, het was niet de bedoeling, maar.....kent u onze producten?...blablabla... Heb ik een telefoongesprek die ik niet wens, heb ik meestaal binnen het kortste tijd afgebroken met de mededeling dat ik ook het gesprek opneemt!

Reactie door lennarttk op 10-03-2010 14:33

Juist omdat mensen verkeerde data geven, hebben ze het nodig. De Belastingdienst weet al alles van je (inkomen, auto, waarde huis, toeslagen, werk, partner, kinderen), waarom zou juist het telefoonnummer ongewenst zijn? Overigens heb ik als ondernemer nog nooit meegemaakt dat de Belastingdienst mij belde...Meestal mailen ze of sturen ze gewoon post.

Reactie door retsok op 10-03-2010 18:09

Gewoon 10 keer 0 intoetsen. Probleem opgelost. Het vakje is zo geprogrammeerd dat er 10 getallen in moeten staan. Dus 10 nullen is ook goed. Zo doe ik het en ik heb nooit problemen. Bedrijven doen dit om het bel me niet register te omzeilen. Ze gaan je nu toch bellen, want je hebt toch zelf je nummer gegeven? Wettelijk klopt het (nog), maar het is wel irritant.

Reactie door roby op 11-03-2010 02:18

helaas is het probleem niet opgelost wanneer je het omzeilt, ze kunnen je dan inderdaad niet bellen, maar voor mij blijft de kwestie dat ik zélf de beslissing wil nemen of ik mijn telefoonnummer geef of niet. Het is toch vreemd dat wij dit soort oplossingen gaan zoeken omdat we niet tegemoet willen komen aan een stompzinnig eis. Het lijkt mij dat wij als consumenten die bedrijven moeten laten weten dat wijzelf die beslissing wensen te nemen en dat wij het niet pikken dat ze deze gegevens van ons "eisen" omdat ze al genoeg gegevens hebben. Men mag mijn adres & e-mailadres weten...vind ik allemaal prima want ik lees mijn post/e-mails op de momenten dat het mij goed uitkomt. Op telefoontjes moet je reageren op het moment dat men belt. En ik vind dat irritant. Het gebeurt regelmatig dat ik in een winkel sta te wachten om geholpen te worden, dan wordt er gebeld en wordt die klant éérst geholpen. Nou ja, ik ben dan al weg want zo'n winkelier geeft iemand die de moeite niet neemt om naar de winkel te komen voorang op een klant die wel dioe moeite neemt. Als straf moet je dan langer wachten. Wanneer ik met een klant bezig ben wil ik dan ook niet gebeld worden, maar het overkomt me wel eens dat ik de telefoon vergeet uit te zetten en anders moet ik later weer allemaal mensen terugbellen die er dan ook niet meer zijn. Daar komt nog bij dat telefoongesprekken langer duren en je moet later nog eens aantekeningen maken etc... kortom: telefoons zijn ondingen in het zakelijke leven. Handig voor in noodgevallen, wanneer je dreigt te laat te komen of zoiets...maar voor de rest kan alles vlotter en sneller per mail. En privé bellen mensen mij niet ongelegen.

Reactie door gallito op 11-03-2010 15:37

@roby Ik ben het helemaal met uw redenering en ergernis eens. Bij sommige instanties kan het niet anders om eventueel naast adres, ook telefoonnummer op te geven. Maar ik vind eveneens dat je dat zelf kunt bepalen of deze gegevens in zo'n geval nodig zijn. Ik kreeg deze week b.v. via vraagalex.nl ineens de vraag of ik mijn n.a.w.gegevens op wilde geven. Waarom? Hun antwoord was letterlijk: "Wij vragen de gegevens ter aanvulling op ons bestand zodat wij beter inzicht krijgen op onze gebruikers". Nadat ik in een E-mail aangaf dat ik hiervan de noodzaak niet zag, omdat zij mijn eml adres al hebben voor de nieuwsbrief, kreeg ik als antwoord dat ik de eerste was die negatief reageerde op hun verzoek.

Reactie door bleumoon1952 op 19-03-2010 17:18

wat een geklets in de ruimte wederom: Wat denkt u van de populaire sites zoals : partyflock/facebook/hyves/netlog en nog veel meer, waar men zich helemaal bloot geeft...en geen haan die erna kraait...we geven ons overaal bloot! verzonnen namen worden dagelijks gebruikt op internet maar neem het kwalijk dat ze mail adressen en telefoonnummer door verkopen om je zo op deze menier te benaderen ik kies er ook voor om alles zwart op wit te krijgen per post, alleen al om misverstanden te voorkomen

Reactie door roby op 20-03-2010 00:04

Inderdaad "geklets in de ruimte"...want ja, wat heeft het voor zin om in discussie te gaan met iemand die het verschil niet begrijpt tussen het aanmelden bij facebook en het openen van een bankrekening. En leuk voor u om alles per post te krijgen, alleen kan dit zo goed als niet bij bv ING want je Tan-codes kun je alleen telefonisch aanvragen. Kortom, inderdaad "wederom geklets in de ruimte". Toch vraag ik mij af wat waarom u uw tijd verspilt aan iets dat niet per post is gegaan.

Reactie door gallito op 20-03-2010 00:15

Quote: roby schreef op zaterdag 20 mrt 2010, 00:04: Inderdaad "geklets in de ruimte"...want ja, wat heeft het voor zin om in discussie te gaan met iemand die het verschil niet begrijpt tussen het aanmelden bij facebook en het openen van een bankrekening. En leuk voor u om alles per post te krijgen, alleen kan dit zo goed als niet bij bv ING want je Tan-codes kun je alleen telefonisch aanvragen. einde Quote Die laatste opmerking klopt niet. Er zijn nog steeds mensen die met een papieren lijst werken.

Reactie door jftm op 20-03-2010 00:31

Ik erger mij er ook aan en probeer met mijn geheim vast nummer omzichtig om te gaan. Dat lukt aardig omdat ik altijd het mobiele nummer van de baas verstrek. Ik heb die telefoon vaak bij me en ben dan bereikbaar. Ondanks dat ik hem vaak gegeven heb wordt ik nauwelijks gebeld. Het valt tot nu toe dus erg mee in de praktijk (bij mij) John