Consumentenrecht.

Geplaatst door: ikbenik op: 09-12-2009 23:24

Even een fabeltje uit de wereld helpen. Je hoort inderdaad van de diverse consumentenorganisaties en "consumentenrechtenexperts" dat je als consument zijnde recht op kosteloze reparatie of vervanging hebt gedurende de 5 jaar. Ook hoor je wel eens dat een harde schijf of een computer 5 jaar mee moet gaan en als de computer dan kapot gaat buiten de schuld van de consument, dat de consument dan recht op garantie heeft. Het bovenstaande wordt geplaatst onder de noemer consumentenrecht. Echter bestaat die recht helemaal niet. Niet in de Nederlandse wetboeken en ook niet in de Europese richtlijn. Het zijn dus allemaal fabeltjes. En de fabeltjes zijn zo erg dat men erin gaat geloven, ook de diverse juristen. Waardoor er rechten ontstaan die wettelijk nergens op gebaseerd zijn. Men wilt dus een systeem waarin de consument van te voren weet hoelang dat een product mee behoort te gaan en als het product dan kapot gaat dat dan de kosten voor rekening komen van de verkopende partij. Dit wilt men, omdat het huidige systeem van de garantieperiodes voor de consument te lastig is, ook omdat de diverse garantieperiodes niet aan elkaar gelijk zijn. Bij de ene is het 1 jaar, bij de andere 3 jaar. Dat wilt men gelijk trekken. Ook wilt men dat je als consument er vanuit kunt gaan dat een product een bepaalde levensduur heeft, zodat dit voor alle producten van de dezelfde groep gelijk is. Nu is dat zeker niet gelijk en die periodes kunnen sterk verschillen.

Reactie door ikbenik op 09-12-2009 23:25

Hoe zit dat nu precies? - De consument heeft gedurende de garantieperiode recht op kosteloze reparatie of vervanging. - Na het verlopen van de garantieperiode heeft de consument geen recht meer op garantie (dus op kosteloze reparatie of vervanging). - Gedurende de eerste 6 maanden na aankoop ligt de bewijslast bij de verkopende partij, na de 6 maanden ligt de bewijslast bij de koper. - De Nederlandse wetgeving kent geen wettelijke garantie. - Het verjaringstermijn voor de winkelier is gelijk aan de gemiddelde levensduur. - Gedurende die gemiddelde levensduur is de verkopende partij verplicht om het product te repareren of te vervangen, omdat de consument gedurende deze periode recht heeft op een deugelijk product. De verkopende partij mag hierbij alle kosten in rekening brengen. - Als het product gedurende de gemiddelde levensduur kosteloos wordt vervangen, mag de verkopende partij bij de consument geen gebruikskosten in rekening brengen (voortgekomen uit het Quelle arrest.) - De koper dient voor de koop al zijn wensen en eisen aan de verkopende partij kenbaar gemaakt te hebben. - Alle uitspraken van de fabrikant en winkelier voor de koop (op wat voor manier dan ook) zijn ook na de koop bindend, al zijn die niet in de koopovereenkomst opgenomen. - Als het product niet volgens de koopovereenkomst geleverd is, is de verkopende partij verplicht om gedurende de gemiddelde levensduur het product kosteloos te repareren/vervangen zodat het alsnog volgens de koopovereenkomst is. - Als er in de koopovereenkomst niet is vermeld wat de garantieperiode is of wat de gemiddelde levensduur van het product is, dan alleen heeft de consument gedurende de gemiddelde levensduur recht op kosteloze reparatie of vervanging van het product. - Ondanks dat de winkelier voor de consument het aanspreekpunt is, mag de winkelier wel de fabrikant inschakelen. De consument kan dat niet weigeren. Een fabeltje is dat de consument niets met de fabrikant te maken heeft. Men komt hierbij omdat de winkelier voor de consument het aanspreekpunt is. - De consument heeft na constatering van een probleem 2 maanden de tijd om zich te melden bij de verkopende partij. Doet de consument dat niet, dan verspeelt hij zijn rechten om aanspraak te kunnen maken op de wettelijke bescherming. - De productverwachting. Wat mag je van een product verwachten? De wet is daar duidelijk in: Een zaak beantwoordt niet aan de overeenkomst indien zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper over de zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten. De koper mag verwachten dat de zaak de eigenschappen bezit die voor een normaal gebruik daarvan nodig zijn en waarvan hij de aanwezigheid niet behoefde te betwijfelen, alsmede de eigenschappen die nodig zijn voor een bijzonder gebruik dat bij de overeenkomst is voorzien. Het komt hier op neer dat bij normaal gebruik en met de mededelingen van de fabrikant en winkelier het product die eigenschappen heeft die in het koopovereenkomst is vastgelegd. Vaak beroept men zich dan op de verwachting van de consument, terwijl de wet uitgaat van de verwachting die in de koopovereenkomst is vastgelegd. Een vaak gemaakte fout is dat men aangeeft dat de wettelijke bescherming en de wettelijke garantie precies dezelfde zaken zijn. Dit is dus niet het geval. De vergissing is uit te leggen, omdat de Europese richtlijn voor zowel de wettelijke bescherming en de wettelijke garantie precies de dezelfde periodes kent. Namelijk 2 jaar. Met de wettelijke garantie wordt dus bedoelt hoelang dat de verkopende partij garantie moet geven. Volgens de Europese richtlijn is de verkopende partij verplicht om 2 jaar garantie aan de consument te verstrekken. De Nederlandse wetgever heeft die regel niet overgenomen, en mag de winkelier zelf bepalen of hij garantie geeft en hoelang dat de garantieperiode is. bronnen: De Nederlandse wetboeken en de Europese Richtlijn.

Reactie door valerius op 10-12-2009 17:10

@ikbenik Nu ik zie het zo als ik door de verkopende partij goed en eerlijk wordt behandeld en coulantie krijg, dan kom ik bij hem terug Maar behandeld hij mij als een vervelend mens dan kom ik ook nooit meer bij hem terug ook al is hij de goedkoopste. Ik zeg maar zo leven en laten leven vanuit beide gezichtspunten. Tenslote bepaal ik altijd zelf waar ik aankopen doet dus niet door wetelijke remmingen. Men moet dus altijd de zaak vanuit twee kanten bekijken en niet te star blijcen(van weerskanten. Dus coulantie is een heel belangrijk punt ook beleefdheid kan dar een rol in spelen. Men moet ook rekening houden met de verkoper tenslotte moet hij ook de kost verdienen. Met vr.grt.Valerius

Reactie door ikbenik op 11-12-2009 00:23

Dat een winkelier coulance toepast is mooi, maar men claimt het tegenwoordig als een recht. Vergeet ook niet dat als een winkelier altijd maar gul is, dat hij dan geen bestaansrecht heeft. Al die coulances kosten geld. En de winkelier kan die nergens op verhalen. Het komt allemaal uit zijn eigen zak. Een ander aspect is dat als de winkelier datgene doet wat de consumentenbond wilt, dat het hem dermate veel geld kost en hij moet het allemaal uit eigen zak betalen, dat het geen haalbare zaak is. Dat is nu de hele ellende. Komt ook nog bij dat een grote winkelketen bepaalde zaken wel kan doen, wat voor de kleine ondernemer weer moeilijk is. Quote: valerius schreef op donderdag 10 dec 2009, 17:10: @ikbenik Dus coulantie is een heel belangrijk punt ook beleefdheid kan dar een rol in spelen. Men moet ook rekening houden met de verkoper tenslotte moet hij ook de kost verdienen. Met vr.grt.Valerius einde Quote Kijk eens naar de uitspraken van de consumentenbond en hoe zij en de andere organisaties de winkelieren zwart maken. Er wordt een beeld geschept dat alle ondernemers oplichters zijn. De ondernemer is er gewoon op uit om de boel te belazeren. Als je kijkt naar de klachten op de forums, dan is het beeld wat de consumenten daar uiten gewoon ook niet gezond. Oke, het zijn forums, maar de realiteit is soms heel ver te zoeken. Er wordt veel te snel geroepen dat een ondernemer een oplichter is en de boel belazerd. Een persoonlijke mening die ik ook heb is dat de consumentenorganisaties gewoon de bril opzetten van de consument en dan maar roepen: ikke, ikke, ikkde en de ondernemer kan stikken. Waarom was bij de laatste uitzending Apple niet thuis voor commentaar? Hoe zou dat komen? Waarom kwam Apple niet in de uitzending? Gewoon omdat men flink tegen de schenen aan het schoppen is van de fabrikanten en winkelieren. Men beroept zich op rechten die wettelijk helemaal niet bestaan. Voor 10 jaar terug was de situatie heel anders en toen reageerden de consumenten veel begripvoller naar de winkelieren toe, en visa versa. Nu is dat ver te zoeken. Als er een geschil is tussen een winkelier en een consument, dan moet je er toch voor zorgen dat men tot elkaar komt? Wat doen die "consumentenbelangen organisaties"? De winkelier zwart maken en in de grond trappen. Ze drijven juist de consument en de winkelier uit elkaar. Dat er ondernemers zijn die overal maling aan hebben, is algemeen bekend. Maar scheer niet alle ondernemers over één kam, net zoals alle consumenten over één kam geschoren wordt.