De Wereld Draait Door is gestopt. De talkshow met Matthijs van Nieuwkerk had op 27 maart 2020 de allerlaatste uitzending. 15 seizoenen lang is DWDD op de buis geweest. Je kunt hier op de site nog uitzendingen en fragmenten terugkijken.
5x Waarom je van Louis Theroux houdt
03-05-2016
leestijd 3 minuten
268 keer bekeken
- 3 mei in DWDD: Marc-Marie Huijbregts sprak met Louis Theroux over zijn nieuwe documentaire -
De meeste documentaires van Louis Theroux volgen een vast recept: de beschaafde Brit dompelt zich onder in een subcultuur en ontmoet daar extreme personages. Hij volgt ze een tijdje en confronteert ze dan met het vreemde aspect van hun subcultuur. Meestal wordt daar niet goed op gereageerd door desbetreffende, soms zeer intimiderende, personen (zie bijvoorbeeld
deze trainer uit Louis ‘Weird Weekends’-aflevering ‘Wrestling’
, 1999) . Toch weet Louis op miraculeuze wijze altijd heelhuids thuis te komen, mét fantastisch materiaal. Dat heeft hem een enorme fanschare opgeleverd, ook in Nederland. (In de uitzending van vanavond zal Marc-Marie Huijbregts je ruimschoots voorzien van bewijzen voor deze stelling.) Maar wat is het nou precies dat hem zo’n geliefde documentairemaker maakt?
1. Hij is net zo’n onhandige sul als jijzelf
Dit punt is misschien tot in den treure gemaakt, maar het is wel de basis van Louis’ succes: hij is herkenbaar. Louis heeft een warrig kapsel, struikelt af en toe over een loszittende stoeptegel, het labeltje van de C&A hangt uit zijn truien en hij heeft een lichaamshouding die min of meer overeenkomt met de houding die de televisiekijker zelf heeft aangenomen op de bank. Louis ziet er uit als je buurman: zo ongevaarlijk dat je hem wel wilt knuffelen. Als dat iets is wat je graag doet met de buurman.
Dit punt is misschien tot in den treure gemaakt, maar het is wel de basis van Louis’ succes: hij is herkenbaar. Louis heeft een warrig kapsel, struikelt af en toe over een loszittende stoeptegel, het labeltje van de C&A hangt uit zijn truien en hij heeft een lichaamshouding die min of meer overeenkomt met de houding die de televisiekijker zelf heeft aangenomen op de bank. Louis ziet er uit als je buurman: zo ongevaarlijk dat je hem wel wilt knuffelen. Als dat iets is wat je graag doet met de buurman.
2. Tegelijkertijd is hij drie keer zo stoer als Liam Neeson
Louis zou het in een man-tot-mangevecht waarschijnlijk afleggen tegen de Albanese bendeleden die zijn dochter hebben gekidnapt (nogmaals, zie Louis ‘Weird Weekends’-aflevering ‘Wrestling’ , 1999). Maar dat zou hem er niet van weerhouden om de Albanezen op te zoeken en een gesprek met ze aan te knopen. Sterker, de kans is groot dat de goedgemanierde Louis zijn dochter eerder terug zou hebben dan het hoofdpersonage van Liam Neeson in de actiefilm uit 2008 die we net beschreven. Puur omdat die bendeleden nog nooit iemand hun hoofdkwartier binnen zagen lopen die zijn gebrek aan vuurwapens zo ruimschoots compenseerde met lef.
Louis zou het in een man-tot-mangevecht waarschijnlijk afleggen tegen de Albanese bendeleden die zijn dochter hebben gekidnapt (nogmaals, zie Louis ‘Weird Weekends’-aflevering ‘Wrestling’ , 1999). Maar dat zou hem er niet van weerhouden om de Albanezen op te zoeken en een gesprek met ze aan te knopen. Sterker, de kans is groot dat de goedgemanierde Louis zijn dochter eerder terug zou hebben dan het hoofdpersonage van Liam Neeson in de actiefilm uit 2008 die we net beschreven. Puur omdat die bendeleden nog nooit iemand hun hoofdkwartier binnen zagen lopen die zijn gebrek aan vuurwapens zo ruimschoots compenseerde met lef.
3. Louis Theroux is ontzettend grappig, zonder dat hij het doorheeft
Toen Louis eind jaren negentig begon aan zijn tv-carrière, zochten zijn programmamakers en hij bewust grappige situaties op (serieus, het wordt nu echt tijd dat je even Louis ‘Weird Weekends’-aflevering ‘Wrestling’ bekijkt), maar langzamerhand werd zijn werk steeds serieuzer. Zijn laatste documentaires gingen bijvoorbeeld over autisme, dementie en extreem alcoholisme . Desondanks schiet je tijdens zijn documentaires heel vaak in de lach. Bijvoorbeeld wanneer Louis een aanvaring heeft met Shirley Phelps, van de Westboro Baptist Church, over haar beruchte “God Hates Fags”-borden. Het gesprek over normen en waarden wordt vrij intens, wanneer Shirley zegt dat iedereen gedoemd is die “gay wel oké” vindt. Waarop Louis met een stalen gezicht antwoord: “That wasn’t a big thing for him, Jesus had other priorities.”
Toen Louis eind jaren negentig begon aan zijn tv-carrière, zochten zijn programmamakers en hij bewust grappige situaties op (serieus, het wordt nu echt tijd dat je even Louis ‘Weird Weekends’-aflevering ‘Wrestling’ bekijkt), maar langzamerhand werd zijn werk steeds serieuzer. Zijn laatste documentaires gingen bijvoorbeeld over autisme, dementie en extreem alcoholisme . Desondanks schiet je tijdens zijn documentaires heel vaak in de lach. Bijvoorbeeld wanneer Louis een aanvaring heeft met Shirley Phelps, van de Westboro Baptist Church, over haar beruchte “God Hates Fags”-borden. Het gesprek over normen en waarden wordt vrij intens, wanneer Shirley zegt dat iedereen gedoemd is die “gay wel oké” vindt. Waarop Louis met een stalen gezicht antwoord: “That wasn’t a big thing for him, Jesus had other priorities.”
4. Hij neemt positie in, maar stelt zichzelf nooit boven of onder zijn onderwerpen.
In een recente aflevering van College Tour zegt Louis tegen Twan Huys dat geen enkele interviewer zijn eigen mening helemaal kan of moet uitschakelen, maar dat hij het wel heel vervelend vindt om te kijken naar iemand die niet objectief verslag doet. Dat klinkt als een tegenstelling, maar het is één van de kernwaarden waardoor het zo prettig is om naar Louis te kijken. Hij legt zijn onderwerpen namelijk wel voor hoe hij ergens over denkt, maar alleen om de andere partij vervolgens openlijk hun kant van de zaak te laten vertellen. Hij staat, zowel letterlijk als figuurlijk, bijna altijd náást iemand in plaats van tegenover of boven hem. In bijna al zijn gesprekken is wederzijds respect voelbaar en dat moet toch ook voor Louis moeilijk zijn, wanneer hij gesprekken heeft met pedofielen, extreem racistische mensen of moordenaars.
In een recente aflevering van College Tour zegt Louis tegen Twan Huys dat geen enkele interviewer zijn eigen mening helemaal kan of moet uitschakelen, maar dat hij het wel heel vervelend vindt om te kijken naar iemand die niet objectief verslag doet. Dat klinkt als een tegenstelling, maar het is één van de kernwaarden waardoor het zo prettig is om naar Louis te kijken. Hij legt zijn onderwerpen namelijk wel voor hoe hij ergens over denkt, maar alleen om de andere partij vervolgens openlijk hun kant van de zaak te laten vertellen. Hij staat, zowel letterlijk als figuurlijk, bijna altijd náást iemand in plaats van tegenover of boven hem. In bijna al zijn gesprekken is wederzijds respect voelbaar en dat moet toch ook voor Louis moeilijk zijn, wanneer hij gesprekken heeft met pedofielen, extreem racistische mensen of moordenaars.
5. Louis vindt het geen enkel probleem om te lijden voor ons vermaak.
Hoewel hij weet dat hij absoluut niet geschikt is voor een carrière als bodybuilder of rapper, probeert hij toch altijd even rondje mee te doen. Hierbij melkt hij zijn eerste pluspunt, zijn sukkelige persona, tot op het bot uit om de kijker te vermaken, maar wat maakt dat uit, als dit het resultaat is?
Hoewel hij weet dat hij absoluut niet geschikt is voor een carrière als bodybuilder of rapper, probeert hij toch altijd even rondje mee te doen. Hierbij melkt hij zijn eerste pluspunt, zijn sukkelige persona, tot op het bot uit om de kijker te vermaken, maar wat maakt dat uit, als dit het resultaat is?
De nieuwste documentaire van Louis Theroux 'My Scientology Movie' is vanaf donderdag te zien in de bioscoop. Voor de uitzending van 3 mei sprak Marc-Marie Huijbregts met en over Louis.
Praat mee
