Scheiding

Ik vraag me af in welke positie iemand staat als hij zich in deze situatie bevindt.
Een hele goede vriend van mij is getrouwd en heeft een kind gekregen. Deze relatie heeft helaas niet stand kunnen houden en kwamen ze tot het besluit van scheiding. In eerste instantie zouden ze dit normaal oplossen. Helaas heeft de werkelijkheid zich anders voor gedaan.

Het volgende is afgesproken:
1) Totdat zijn dochter 2 jaar is zal hij haar 1 keer in de twee weken 1 dag ophalen. Van 's ochtends tot vroeg in de avond.
2) Zodra zijn dochter 2 jaar is zou hij haar 1 keer in de twee weken een heel weekend hebben.

In het begin ging dit goed totdat ze weggehouden werd op de afgesproken plek.

Hij heeft direct zijn advocaat ingeschakeld en die heeft toen een brief verzonden aan haar advocaat. Hier werd geen reactie opgegeven, dit ging nog een aantal weken door. Totdat zijn advocaat een vervroegde rechtzaak ging aan vragen voor zowel de scheiding als de omgangsregeling.

Tot de dag zelf had hij goede hoop. Hij komt eraan en kreeg haar verweer voor het eerst onder ogen. Dit document stond met allemaal leugens beschreven. Ze gaf aan dat hij niet goed is voor zijn dochter en dat hij niet aan haar veiligheid denkt maar als er iemand om zijn dochter geeft is hij het wel. Hij is al 2 maanden helemaal uit zijn doen omdat hij zijn dochter maar niet ziet. Hij gaat hier echt aan kapot.
De moeder beweerd dat hij zijn kind met vieze luiers laat rondlopen en dat hij zijn kind misschien nog wel zou mishandelen. Ze beweerd ook dat hij haar geen eten geeft. Terwijl de moeder juist gevraagd heeft haar op zondag voor het eten terug te brengen. Als je dit vraagt ga je toch niet het kind volproppen met eten en vervolgens naar de moeder brengen zodat het geen honger meer heeft?

Als de kinderbescherming zou komen kijken, zullen ze zien dat hij in alles voorzien is en het kind niet te kort komt. Hij vraagt zichzelf wel af of zij niet diegene is die niet goed voor het kind zorgt. Dit komt door het volgende:
* hij haalt zijn dochter uit de creche en verschoond haar, schrikt zich rot omdat het kind geen schone edele delen heeft. Dit is meerdere malen gebeurd.
* Hij haalt zijn dochter en krijgt geen kleren mee die wel afgesproken zijn.
* hij pakt een zalf uit de tas en zijn dochter wordt hysterisch en roept mama auw en wijst naar arm, been en zij. Waarop wij vroegen wat er gebeurd was en de moeder zij ik heb er inderdaad hardhandig aangepakt. Verder gaf ze geen commentaar.
* Hij haar elk weekend met zwaar uitslag krijgt en op de dag van rechtszaak ook nog eens de creche belt in verband met de uitslag of deze na 2 a 3 maanden nog aanwezig is en idd hij is nog aanwezig.
* hij vraagt aan haar of ze al bezig is met zindelijk maken, ze zegt van wel maar aan alles is te zien dat het kind niet zindelijk is.
* hij vraagt of het kind goed wordt begeleid met het leren van de taal en dergelijk, ze zegt dat ze hele verhalen heeft, maar als ze je iets wil vertellen kan ze het je nog niet vertellen.
* hij wilt graag communiceren over zijn dochter. Zij beweerd dat ze contact zoekt over haar dochter maar dit is nog nooit gebeurd. Ze wilt niet met hem praten dus drukt hem weg als hij belt. Dit zijn allemaal dingen die ook door andere mensen gezien zijn. Alleen nu vraag ik me af of je wel wat hebt aan mensen die kunne getuige tegen het feit wat jij aankaart.

Zou iemand mij kunnen zeggen wat je het beste kunt doen vanwege de voogdij en dergelijke?