Zin en vooral Onzin m.b.t. kadobonnen.

De zin en vooral onzin van een kadokaart/bon.

Hoe vaak gebeurd het niet, er is een feestelijkheid, en wat krijg je? Een kadobon.
Leuk bedacht, maar wat geef je eigenlijk als schenker?

Je geeft iemand die het gunt een kado. Leuk tot zover.
Maar de ontvanger moet deze bon NIET kwijtraken, NIET te goed opbergen, NIET vergeten, WEL (vaak) in één keer besteden bij één winkel/keten, GEEN (vaak) wisselgeld bij niet geheel besteding in één keer.

Maar nu de keerzijde van de medaille. De verkopende winkelier ontvang van u € 10,00. Mat een beetje logisch denken draagt de winkelier niet meer als € 8,50 af aan de dienstverstrekkende winkel/instantie (corrigeer me maar). Want er moet winkelruimte gebruikt worden, het moet met een datalijn opgewaardeerd worden, handelingen verricht, enz.

De dienstverlener ontvangt dus geschat € 8,50 en moet voor € 10 diensten verlenen.
Maar ik schat (en corrigeer me maar) dat er zeker 33,3% NIET geïncasseerd wordt.

Dus wat geeft u als goede gever eigenlijk? Goed beschouwd geeft u vaak de dienstverlenende winkel/bedrijf een kado i.p.v. diegene die u in gedachte had. Is dat de bedoeling? Nee, ik denk het niet. Maar “men” zegt dan dat het niet leuk is om geld te geven, maar waarom niet?

Geld, euro’s, pecunia, flappen, ping ping, geef het maar een naam, is overal en altijd te besteden voor alle doelen, men krijgt wisselgeld, raakt minder snel zoek, men vergeet het niet en de datum uiterste besteding is vaak 20 + jaar te realiseren.

Dus lezers, lezeressen, geeft gewoon euro’s in biljetten of munten in plaats van kadobonnen waar vaak de verkeerde mee aan de haal gaat, de ontvanger is er zeker blij mee, en het geeft aanzienlijk minder herrie en discussie als de datum weer eens verlopen is of het bedrag niet in één keer besteed kan/wil worden.