Als kenner van de Arbeidswetgeving en besmetting met mijn specialisme, de Ziekte van Lyme, blijkt dat boswachters, natuuropzichers en toezichthouders die beroepsmatig besmet zijn door een tekenbeet met de Ziekte van Lyme, geen smartengeld of letselschade krijgn toegekend omdat de werkgever weigert te erkennen dat betrokkenen de tekenbeet tijdens het werk hebben opgelopen.
Het vreemde is dat in sommige gevallen de werkgever wel doorbetaald, als ware het een beroepsziekte, maar de beroepsmatige besmetting niet erkend. Staatsbosbeheer op nummer 1 met honderden volledig arbeidsongeschikte en zwaar beperkte werkgevers die alleen maar zieker worden. Als de overheidswerkgever de ziekte als beroepsziekte heeft erkend, dan gaat het pensioen gewoon door. Nu is bij deze groep, enkele duizenden, deze tovenaarstruc uit de hoge hoed gehaald. Het ABP kent het verschijnsel, evenals het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten.
Staatbosbeheer (en andere werkgevers) melden een besmetting of contact met een teek niet aan het NCvB waardoor het lijkt dat er jarlijks maar een handjevol werknemers besmet worden. Ik denk ook aan hoveniers, groenwerkers, Rijk, Provincie, Gemeente, Natuurmonumenten.
In een straal van 10 kilometer waar ik woon, zijn alle boswachters of mensen die veel in het groen werken, allemaal besmet of besmet geweest.
Aanpassing woning, voertuig, pensioen waar ze recht op hebben wordt ze afgepakt. Volledige pensioenbreuk. Wat het in mijn ogen nog verwerpelijker maakt is dat er naar de persoon wordt gekeken. Hoe hoger in de organisatie, die zelden buiten komen enz..De werkgevers reageren niet, de werknemers zijn te zien om een rechtszaak aan te spannen (die niet nodig zou moeten zijn als je jaar lijks tientallen tekenbeten hebt). Ik heb veel meer feitelijke en bewijsbare kennis betreffende dit onderwerp omdat ik zelf slachtoffer ben van de Ziekte van Lyme.