Mijn vriendin heeft tijdens haar eerste levensjaren leukemi gehad. Tijdens de behandelingen die ze hiervoor heeft gehad is er vocht uit de zenuwbaan in de onderrug onttrokken. Toen ze genezen was van leukemi heeft ze hierverkleving van de zenuwen in de onderrug aan over gehouden. Dit resuteerd in chronische pijn, moeite met liggen/zitten/staan/lopen, uitval van de benen en verlies van reflex in zowel de knie als de hiel. Uiteindelijk is ze nu al 2 jaar uitbehandeld. Na 3 jaar bij het UWV een uitkering aangevraagd te hebben kwam afgelopen week eindelijk een verlossend telefoontje dat er was vast gesteld dat ze 80-100% arbeidsongeschikt was en een wajong zou krijgen. Inmiddels is ze 21 jaar en heeft totaal geen inkomsten gehad. Dit omdat ze vanaf haar jeugd niet zonder beperking kan functioneren, ze heeft geprobeerd te werken maar dit ging niet vanwege de pijn en het verliezen van het gevoel in de benen. Het telefoontje van het UWV was dus een verlossing. Komt er deze week een brief van het UWV binnen waarin staat dat er aan de telefoon een foutje is gemaakt, ze is wel 80-100% arbeidsongeschikt, maar komt niet in aanmerking voor een wajong omdat de beperkingen niet duurzaam worden geacht?!
Een 21 jarige jongedame die nog nooit van haar leven een inkomstenbron heeft gehad, 80-100% arbeidsongeschikt is maar niet in aanmerking komt voor een uitkering?? Heeft iemand enig idee hoe dit aangevochten/ opgelost kan worden? We zijn ten einde raad! Dit is niet alleen maar fysieke pijn maar mentaal is dit wederom een grote klap. Hopelijk kan iemand ons verder helpen!