Ik ben een jonge alleenstaande moeder van 26 met een kindje van 9 maanden, ik woon zelfstandig, ik werk als oproepkracht in een restaurant. Tevens ben ik een cursus begonnen als gewichtsconsulente en hoop daar in de toekomst wat mee te kunnen gaan doen.
Door omstandigheden ben ik afhankelijk geworden van een uitkering.
Ik ben ook met een studieschuld komen te zitten van meer dan 30.000 euro. Daar ben ik absoluut niet trots op. Maar helaas heb ik toen geen andere kans gezien, waardoor ik nu dus met deze hoge schuld zit. Waar ik over afzienbare tijd aan zal moeten gaan aflossen.
Maar nu mijn probleem; de sociale dienst wil dus dat ik weer ga studeren, ik wordt verplicht om weer studiefinanciering aan te vragen, waar ik dus nog 3 jaar recht op zou hebben. Dan wordt dat bedrag gekort op mijn uitkering. De opleiding moet ik ook zelf betalen, al weet ik niet waarvan en hoe. Volgens de sociale dienst van de studiefinanciering.
Dan kan ik niet eens meer normaal leven. Want met een minimum loon, een volledige studie betalen, een gezin/ huis verzorgen, studeren etc. krijg ik dat nooit voor elkaar.
Ik heb daar navraag over gedaan bij een manager van de sociale dienst. En de vraag gesteld wat ze van mij verwachten, wat ik mijn huidige baan moet doen en met mijn baan als oproepkracht van 2 of 3 avonden in de week.
Tot nu toe geen duidelijkheid. Het enige wat ik krijg te horen is dreigementen over korten op mijn uitkering. Een tweede baan erbij moeten zoeken etc etc.
Mijn vraag; mogen ze mij verplichten een studie aan te gaan? Zodat ik nog verder in de schulden kan komen. Terwijl ik dus al aan een cursus begonnen ben uit eigen wil. En ik er bij werk in de avonden.
Kan iemand mij alsjeblieft hierover adviseren?