Op marktplaats kwam ik een videocamera tegen die me wel aansprak, er stond geen type nummer en geen merk bij enkel een foto en vraagprijs van 150 euro, dat me redelijk leek voor een 2de hands camera.
Contact opgenomen met de verkoper en bij hem thuis camera opgehaald. Op de vraag of hij er zelf mee gewerkt had (zodat hij me wat kon uitleggen) zei hij dat hij van zn broer was geweest die aan het opruimen was en hij er zelf geen verstand van had.
Thuisgekomen op zoek gegaan naar een handleiding, die gevonden maar vond ook een aantal ebay advertenties waarin dit specifieke merk en type een zeer duur exemplaar bleek te zijn met een nieuwwaarde tussen de 10.000 en 15.000 euro !
Ik had tijdens de koop geen idee dat het zo duur apparaat was en de vraagprijs leek me op dat moment redelijk maar met de later verkregen kennis leek het me zeer verdacht.
Geschrokken door dit bedrag heb ik na juridisch advies ingewonnen te hebben contact opgenomen met de verkoper met de vraag hoe hij precies aan de camera gekomen was. Als dit niet een geloofwaardig verhaal op zou leveren zou ik me het volgens het advies melden bij de politie ivm mogelijke diefstal.
Afijn contact weer opgenomen met de verkoper. De verkoper geloofde niet dat het werkelijk zo dure camera was omdat hij werd weggegooid door zn broer en vond het feit dat ik hem daarover belde vreemd. Hij garandeerde me het goed zat en dat het in een doos had gezeten met spullen die zijn broer weg wilde gooien. De verkoper klonk licht geïrriteerd dat ik de afkomst van de camera in twijfel trok..
Omdat dit verhaal me niet voldoende overtuigde heb verzocht of de betreffende broer me dan zo spoedig mogelijk zou willen terugbellen om van hem het verhaal te horen.
De volgende dag belde de bewuste broer me met de mededeling dat hij erg was geschrokken toen hij hoorde dat zn broer een camera had verkocht. Het klopte inderdaad dat er tijdens opruimen een aantal spullen zoals oude radios en ander spul was weggegooid maar blijkbaar was er een doos teveel weggegooid met daarin apparatuur van zn werk waaronder dus de bewuste camera. De man wist de camera precies te omschrijven in specifieke details welke je enkel zou kunnen weten als je ermee had gewerkt.
Heb ik toen een afspraak gemaakt om de camera terug te brengen bij hem (de cameraman) en heb dat dezelfde avond nog gedaan. De man vertelde dat hij flink was geschrokken. Uit het feit dat er een bedrijfspasje lag en ook zijn busje de bedrijfsnaam had die ik ook op een papier bij camera was tegengekomen moest het verhaal wel kloppen.
Ik wees de man nog op het feit dat de camera een waarde bleek te hebben van tussen de 10.000 en 15.000 euro en dat dit waarschijnlijk zn baan had kunnen kosten als ik niet zo eerlijk geweest was om aan het geheel te twijfelen.
Met terugbetaling van de aankoopsom en een vergoeding voor de gemaakte reiskosten (de kosten die ik dus zelf ook echt had gemaakt) bedankte de man me.
Nu dus de vraag of ik recht heb op een soort van vindersloon of ben ik dan onredelijk?
De man had het tenslotte "weggegooid" en had het nooit meer terug gevonden als ik er niet zo bij de verkoper op had aangedrongen uit te zoeken of alles wel klopte. Het gaat tenslotte om een vertegenwoordigd bedrag tussen de 10.000 - 15.000 euro welke ik hem heb terug gegeven. En indirect aan zijn baas heb terug gegeven