Goedemiddag allemaal, graag uw advies over onderstaand probleem. Ik heb 7 jaar lang gewerkt bij een overheidsinstelling als office manager. Ik had voor die tijd geen ervaring met werken in een dergelijke functie maar mijn werkgever achtte mij toch geschikt ervoor. Mijn werkzaamheden verliepen niet geheel vlekkeloos en na 5 jaar kreeg ik, eindelijk een opleiding aangeboden. Vorig jaar 1 februari ben ik daarmee begonnen. Diezelfde datum kreeg ik een nieuwe leidinggevende. Helaas had hij een ander beeld van een office manager en mede dankzij hem kreeg ik 1 november te horen dat men mij ging ontslaan. Ik zat toen nog midden in mijn opleiding waar ik overigens hele hoge cijfers haalden. 5 november heb ik mezelf ziek gemeld en raakte van het hele gebeuren zo depressief dat ik mijn toevlucht moest zoeken in antidepressiva en een eerstelijns psycholoog. Ik hoef niet te vertellen wat een afschuwelijke periode het is geweest voor mij en mijn gezin. 1 januari ben ik officieel ontslagen. Ik kreeg een brutovergoeding mee van 3000 euro. Verder heb ik afgezien van mijn vakantiedagen (ik had er nog 38). Ik weet het, magertjes maar ik trok de hele procedure niet meer ik wilde er van af zijn. Gelukkig had ik nog niet het vertrouwen in mezelf verloren en toen ik hoorde dat ik ontslagen zou worden ben ik direct gaan solliciteren omdat ik absoluut niet in de ww of wao terecht wilde komen. 1 december kreeg ik te horen van mijn ex-werkgever dat ik tot 1 januari vrijgesteld was van werkzaamheden. De opluchting dat ik niet meer terug hoefde was zo enorm groot dat mijn klachten vrijwel direct verdwenen. Ook werd ik aangenomen bij een nieuwe werkgever en daar kon ik 5 januari beginnen. Mijn advocaat zag hier geen enkel probleem in omdat ik en mezelf beter had gemeld en omdat ik vrijgesteld was van werkzaamheden. Toch bleef dit hele gebeuren nog steeds hoog bij mij zitten. Vooral omdat ik altijd heel erg hard gewerkt had en de manier waarop ik ontslagen was echt niet verdiende. Ook ben ik geslaagd voor mijn opleiding met een dikke 9. Het bewijs dat ik blijkbaar toch wel een beetje geschikt ben voor een dergelijke functie.
Ik dacht eigenlijk dat ik alles had afgesloten totdat ik (2 maanden na mijn ontslag) hoorde dat mijn ex werkgever bij mijn oud collega´s naar mij aan het informeren was. Mijn ex/werkgever had willen weten waar ik nu werkte en of ze mij nog wel eens privé zagen. Dat was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen. Toen heb ik iets heel stoms gedaan. Ik heb beiden heren die mij zo slecht hadden behandeld een mail gestuurd. Ik heb gezegd hoe ik over ze dacht. Dat men mij had ontslagen en dus geen recht erop hadden om via via te naar mij te informeren. Dat ze zich met hun eigen zaken moesten bemoeien. Maar nog erger, ik heb gezegd dat ik zo snel mogelijk van ze af wilde zijn omdat ik al per 1 november een andere baan had. Gewoon stoerdoenerij van mijn kant en absoluut niet waar.