Mijn dochter heeft eerst 3x in de week hulp in de huishouding en nu is ze geindiceerd voor 2x in de week hulp in de huishouding.
Ze heeft een aggressieve vorm van ms en kan steeds minder. Ze is rolstoelgebonden en heeft 1 bruikbare goede arm. Zonder haar elektrische stoel is ze nergens. Ze werkt halve dagen. Daartoe staat ze om 5 uur op om om half 9 te worden opgehaald. Ze doucht en kleed zichzelf aan om zo min mogelijk afhankelijk te zijn. Als ze dan rond half 2 thuiskomt is ze doodmoe en gaat zo snel mogelijk slapen in haar sta-op stoel. Met schoenen aan, want als er word gebeld of ze moet snel plassen is er geen tijd om haar schoenen aan te doen. Zonder schoenen aan is het niet mogelijk om over te stappen in haar elektrische stoel. Die werkt vaak ook niet en kan ze niemand om hulp vragen. Ze is ondanks alle narigheid het zonnetje. Vrolijk en opgeruimd. Teveel om in het kort te verwoorden. De mevrouw die haar indiceerde vond haar goed genoeg. Hoe kan zoiets terwijl ze door de ms steeds meer achteruit gaat. We hebben alles geprobeerd. Maar procederen kost een vermogen. Dus houdt het hier op.
Hoe kunnen we dit met goed resultaat behalen?