Een vraag over faillissementswet. De informatie op het internet is te bedrijfsgericht en is niet inhoudelijk.
Persoon heeft de rest van zijn leven een bijstandsuitkering en heel veel schulden.
Hij heeft geen bezittingen en ook geen inboedel.
Het interesseert hem niet dat hij schulden heeft en hij wil niet in de WNSP, omdat de schulden hem niet kunnen deren (logisch als je de rest van je leven in de bijstand zit)
Nu wilt een crediteur hem failliet gaan laten verklaren.
Wat zijn de gevolgen voor de failliet verklaarde persoon???
Er wordt beslag gelegd op bankrekeningen en het inkomen. Kan er ook beslag worden gelegd op heel het inkomen of dient er meteen rekening gehouden te worden met de beslagvrije voet?
Er wordt gecontroleerd als er wel genoeg baten zijn; hoelang duurt dat maximaal als het eigenlijk al duidelijk dat de failliet verklaarde persoon niets heeft?
Er mag elke maand 68,- euro van zijn uitkering in beslag worden genomen. Is dit genoeg om in het faillissement te blijven hangen of wordt het dan toch opgeheven bij gebrek aan baten??
De curator kost geld, als het faillissement over is(door gebrek aan baten) hoe verhaalt de curator de kosten die zijn gemaakt? (Rekeninghoudende dat de failliet verklaarde niets heeft en niets zal gaan verkrijgen)
Kan de curator hem verplichten te gaan werken of geldt dat alleen voor mensen in de WNSP?
Wat als de persoon niet wilt meewerken?(wilt geen gesprekken voeren) Zijn niet-medewerking leidt in ieder geval niet tot ontvreemding van de boedel. Kan hij dan alsnog worden opsloten in een huis van bewaring?