Het consumentenplatform van BNNVARA.
Armband voor 1.000 ipv 10.000
Hallo, ik ben nieuw op dit forum en wil graag het volgende voorleggen:
Een maand geleden wilde ik met en voor mijn vrouw een gouden armband kopen bij een juwelier/goudsmit, waar wij in het verleden al meer dingen hebben gekocht en laten maken. De eigenaar was niet aanwezig, we werden geholpen door 1 van de 2 medewerkers in de winkel, die we niet eerder hadden gezien. We hadden een budget van 500 - 700 euro in gedachten en bekeken wat beschikbare armbanden uit de vitrines. Nadat we eerst een mooie armband hadden gezien van circa 550 euro kwam er nog een armband te voorschijn, die wel heel erg mooi pastte bij de diamanten ring van mijn vrouw. Een blik op het prijskaartje leerde ons dat deze 1.050 euro moest kosten. De verkoper zij er nog bij dat deze nooit meer voor deze prijs gekocht zou kunnen worden omdat het een overjarig model was. Na 5x slikken en overwegen besloten we deze te kopen. Voor de verzekering vroegen we een taxatierapport, zodat we uiteraard onze gegevens moesten achterlaten. Vijf dagen later word ik compleet overstuur gebeld, dat de armband niet 1.050 euro had moeten kosten, maar 10.500 euro, omdat er blijkbaar 3,5 karaat diamantjes zijn gebruikt ipv saffiertjes of zo!!! Ons werden een aantal opties voorgelegd, die uiteraard niet naar onze zin zijn.
Na diverse telefoontjes en overwegingen bleven de volgende opties over: 3.500 euro contant nabetalen of de armband terugbrengen als deze nog niet was gedragen. Dat laatste was 6 weken later inmiddels niet meer het geval. Daarmee zou hun schade zijn beperkt tot nagenoeg nul en hadden wij toch een mooie armband, die zeker het dubbele waard zou zijn. Maar dat gaat onze intentie ver te boven, omdat we een armband dachten te kopen van circa 500 euro. Bovendien gaat het niet om de waarde als je er zomaar zoveel geld achteraan moet brengen.
Uit coulance heb ik aangeboden om 1.000 euro te voldoen. Daar gaat men niet mee akkoord en dreigt men met juridische stappen op grond van diverse jurisprudentie. Daar geloof ik echter niets van, omdat de koop was gesloten en niet wij hadden kunnen weten dat de armband veel te goedkoop was, maar die medewerkers hadden moeten weten dat dat nooit had gekund voor die prijs en bovendien het prijskaartje fout was. Wat treft ons dan voor blaam, hoe vervelend ook natuurlijk? Als we bovendien niet om een tacatierapport hadden gevraagd, had men ook nooit onze gegevens geweten.
Wie kan mij adviseren hoe sterk wij wel of niet staan in een aankomend juridische zaak als het inderdaad zo ver gaat komen?
Een maand geleden wilde ik met en voor mijn vrouw een gouden armband kopen bij een juwelier/goudsmit, waar wij in het verleden al meer dingen hebben gekocht en laten maken. De eigenaar was niet aanwezig, we werden geholpen door 1 van de 2 medewerkers in de winkel, die we niet eerder hadden gezien. We hadden een budget van 500 - 700 euro in gedachten en bekeken wat beschikbare armbanden uit de vitrines. Nadat we eerst een mooie armband hadden gezien van circa 550 euro kwam er nog een armband te voorschijn, die wel heel erg mooi pastte bij de diamanten ring van mijn vrouw. Een blik op het prijskaartje leerde ons dat deze 1.050 euro moest kosten. De verkoper zij er nog bij dat deze nooit meer voor deze prijs gekocht zou kunnen worden omdat het een overjarig model was. Na 5x slikken en overwegen besloten we deze te kopen. Voor de verzekering vroegen we een taxatierapport, zodat we uiteraard onze gegevens moesten achterlaten. Vijf dagen later word ik compleet overstuur gebeld, dat de armband niet 1.050 euro had moeten kosten, maar 10.500 euro, omdat er blijkbaar 3,5 karaat diamantjes zijn gebruikt ipv saffiertjes of zo!!! Ons werden een aantal opties voorgelegd, die uiteraard niet naar onze zin zijn.
Na diverse telefoontjes en overwegingen bleven de volgende opties over: 3.500 euro contant nabetalen of de armband terugbrengen als deze nog niet was gedragen. Dat laatste was 6 weken later inmiddels niet meer het geval. Daarmee zou hun schade zijn beperkt tot nagenoeg nul en hadden wij toch een mooie armband, die zeker het dubbele waard zou zijn. Maar dat gaat onze intentie ver te boven, omdat we een armband dachten te kopen van circa 500 euro. Bovendien gaat het niet om de waarde als je er zomaar zoveel geld achteraan moet brengen.
Uit coulance heb ik aangeboden om 1.000 euro te voldoen. Daar gaat men niet mee akkoord en dreigt men met juridische stappen op grond van diverse jurisprudentie. Daar geloof ik echter niets van, omdat de koop was gesloten en niet wij hadden kunnen weten dat de armband veel te goedkoop was, maar die medewerkers hadden moeten weten dat dat nooit had gekund voor die prijs en bovendien het prijskaartje fout was. Wat treft ons dan voor blaam, hoe vervelend ook natuurlijk? Als we bovendien niet om een tacatierapport hadden gevraagd, had men ook nooit onze gegevens geweten.
Wie kan mij adviseren hoe sterk wij wel of niet staan in een aankomend juridische zaak als het inderdaad zo ver gaat komen?
Deze vraag is gesloten.
Het is niet meer mogelijk te antwoorden of te reageren. Let op! Gesloten topics hebben een archieffunctie. De vraag en antwoorden sluiten mogelijk niet langer aan op de huidige situatie en kunnen gedateerde informatie bevatten.