Financieel benadeeld door de overheid en de banken

Beste,

Ik heb een vraag over de hypotheekregels die door de overheid en banken worden gehanteerd.
In 2013 moest ik door een scheiding mijn huis verkopen omdat ik volgens de bank de netto hypotheeklasten van €650,- per maand niet kon opbrengen.
Gevolg was dat ik mijn huis met grof verleis moest verkopen en daardoor in de schuldhulpverlening terecht kwam van de gemeente.
Doordat mijn inkomen te hoog was voor een sociale huurwoning moest ik destijds starten met een kale huur van €730 per maand en in het minnelijke traject was een aflosbedrag van €720 afgesproken.
Dus een hypotheek van netto €650,- kon ik niet betalen terwijl ik wel ruim €1400 aan huur en aflossing kon betalen.
Dit kan al nooit de bedoeling zijn.

Nu is het schuldhulptraject sinds Oktober 2017 beëindigd en wil ik nu mijn huurhuis kopen omdat ik dan bijna €300,- per maand kan besparen op mijn woonlasten. Mijn huur is inmiddels opgelopen naar €880,- per maand en dat terwijl als ik kan kopen ik nog geen €600,- netto per maand aan hypotheek hoef te betalen.
Echter door het schuldhulptraject heb ik nu een code3 bij het BKR en daardoor wordt mij nergens een hypotheek verleend. Deze codering blijft 5jaar staan, en in die 5 jaar zou ik dus ruim €18.000 goedkoper kunnen wonen.
Sterker nog, bij deze huurstijgingen die ik reeds heb gehad moet ik over 3 jaar mijn huis gaan verlaten omdat ik dan op een maandbedrag van ongeveer €1000,- ga uitkomen en dat kan ik niet betalen. Mocht ik nu een hypotheek krijgen dan kan ik hier nog zeker 30 jaar blijven wonen aangezien ik een vast contract heb en ruim voldoende salaris heb om de hypotheek met gemak te betalen.

Dit biedt meer stabiliteit voor mij en mijn kinderen aangezien ik alleenstaand vader ben....

Ik had mijn zaak reeds voorgelegd bij het KIFID en deze besliste na ruim één jaar dat de bank in haar recht stond om mij geen hypotheek te verstrekken en daardoor mijn woning verkocht moest worden.
Toen ik vroeg hoe het KIFID tot haar besluit kwam en waar het KIFID de bank aan getoetst had, en ik dat stuk regelgeving danwel wetsartikel wilde inzien, kreeg ik na een week een brief van de voorzitter van het KIFID waarin ik horen kreeg dat het KIFID mijn zaak nooit had mogen behandelen. En wilde ik toch de aanklacht tegen de bank voortzetten dan moest ik maar een eigen advocaat in de arrm nemen en een civiele procedure opstarten tegen de bank!
U snapt dat ik daar totaal door verrast werd en inmiddels heb ik ook een advocaat in de arm genomen.

Mijn vraag is dan ook, hoe kan het zo zijn dat de regelgevingen zo stug zijn dat de bevolking er meer door gedupeerd wordt dan dat ze erdoor geholpen worden?
De banken waar ik om verduidelijking vroeg zeiden letterlijk dat ze niet de tijd en energie gaan spenderen om naar persoonlijke situaties te gaan kijken. Hoe wil een bank dan nog persoonlijk advies kunnen geven aan de mensen als ze niet elke situatie individueel gaan beoordelen en bekijken?

Ik hoop dat u deze kwestie eens onder de aandacht wilt brengen want door deze praktijken zijn duizenden mensen in ons land de dupe en het wordt van kwaad tot erger.

Met vriendelijke groet,

Ron Marechal