Proxima - Klaar voor separatie
02-03-2020
• leestijd 2 minuten
DOOR CLEMENTINE VAN WIJNGAARDEN
Een astronautenvrouw die haar gezin achterlaat en de ruimte opzoekt. Waarom vinden we dat zo moeilijk? In gesprek met Proxima-regisseur Alice Winocour. Vanaf 2 april te zien in de bioscoop.
Toen ik kind was, las ik graag over de ruimte. Ik vond het fascinerend, het heelal, de sterren, de planeten en dat er mensen naar de maan waren geweest. Later leerde ik dat tien procent van de ruimtevaarders vrouw is en dat veel van die vrouwen kinderen hebben: Anna Fischer, die de inspiratie was voor Sigourney Weaver in Alien, was de eerste moeder in de ruimte of Karen Nyberg die niet lang nadat ze moeder was geworden voor zes maanden de ruimte inging.’
‘Proxima gaat over de relatie van een astronauten-moeder, die zich voorbereidt op een missie van een jaar naar het International Space Station, en haar zevenjarige dochter. De film is zo geconstrueerd dat je deelgenoot wordt van de verschillende stadia van de aanstaande separatie.Proxima betekent in het Spaans “volgende”, en met de film wil ik laten zien dat het belangrijk is om aan je kinderen over te dragen dat je je eigen leven moet durven leiden en je dromen moet volgen, hoe moeilijk dat ook is. In de film is de scheiding uiteindelijk niet alleen bevrijdend voor de moeder, maar ook voor het kind. Ze zeggen dat zeven de leeftijd is waarop kinderen gaan begrijpen dat ze meer zijn dan het verlengstuk van hun ouders en dat ze een eigen smaak en mening mogen hebben. In het begin van de film zit Stella, zoals het meisje heet, nog enigszins in de gevangenis van haar moeders droom.
Lees verder in VARAgids 10 vanaf pagina 34.