Nieuw artikel blijkt gebruikt

Je koopt een nieuwe auto maar er staat al 1000 km op de teller. Of je brengt ‘m weg voor een grote beurt en je krijgt een ander exemplaar terug; eentje die een paar jaar ouder is maar wat maakt dat uit!

Dat zou niemand pikken natuurlijk. Maar in de wereld van computers, mobiele telefoons en PlayStations is dat de normaalste zaak van de wereld.

Angelique Terpstra kocht bij Scheer & Foppen in Roden een nieuwe laptop van Packard Bell. Al heel snel lieten de toetsen los en de winkelier stuurde haar door naar de fabrikant (terwijl hij het overigens zelf had moeten oplossen, al dan niet met hulp van de fabrikant). Angelique moest het registratienummer van de laptop opgeven en kreeg toen te horen: maar die computer staat al op naam van iemand anders! Die ander bleek Lia Schriemer te zijn. Zij had inderdaad de bewuste laptop gekocht, maar weer teruggebracht toen bleek dat er een dode pixel in zat. Voor de winkel bleek het geen probleem hem ‘als nieuw’ weer door te verkopen.

Soortgelijke klachten kregen we ook over andere winkels; een externe harde schijf waar allerlei privé-gegevens van een ander opstaan, een computer vol bestanden van een onbekende. De winkels in kwestie reageren bij klachten of er niets aan de hand is. ‘Waarom zit u in andermans schijf te neuzen?’ kreeg iemand bij Mycom in Haarlem te horen, of bij Mediamarkt: ‘nou dan maken we hem toch even schoon.’

Leon Mölenberg, advocaat gespecialiseerd in consumentenrecht, maakt in de studio duidelijk dat dit soort dingen niet mag. Je mag best tweedehands spullen verkopen, daar is ook zeker een markt voor, maar je moet het er wel bij zeggen. Deze mensen hebben recht op een gloednieuw vervangend product, of hun geld terug. Dat kunnen ze voor elkaar krijgen door naar de Geschillencommissie te stappen, als een winkel daarbij is aangesloten natuurlijk, of anders naar de rechter. Het meest effectief is misschien nog wel een hoop stampei maken in een volle winkel, en aan de omstanders vragen wat zíj daar nou van vinden!

Niet alleen nieuwkoop is soms oudkoop, ook wanneer iets stuk gaat en ingeleverd wordt ter reparatie, moet je maar afwachten wat je weer terugkrijgt. Gewoon je eigen gerepareerde apparaat zou je denken, maar zo voor de hand ligt dat in de praktijk niet! In een filmpje vertelt Berend Kranenborg dat zijn beeldscherm, gekocht in januari 2004, het in augustus van dat jaar begaf. De fabrikant, LG, haalde de monitor op en bracht meteen een andere; die had helaas een andere kleur, het was een ander model en ook twee jaar ouder dan de oorspronkelijke. Nummer twee had een kapotte stekker, de derde gaf geen beeld en toen nummer vier arriveerde had Kranenborg er zo genoeg van dat hij hem maar accepteerde. Deze monitor deed het in ieder geval en zag er hetzelfde uit; jammer dat ie twee jaar ouder was.

In de garantievoorwaarden van LG staat vermeld dat je beeldscherm omgeruild wordt tegen een  gelijkwaardig exemplaar, mocht hij stuk gaan. Leon Mölenberg vindt dat er hier geen sprake is van een gelijkwaardig exemplaar; hij is namelijk ouder. En gereviseerd of niet, voor de consument valt niet te controleren of alleen de ombouw ouder is, of meer onderdelen. Je moet er gewoon één uit hetzelfde jaar terugkrijgen. Dat geldt ook voor mobiele telefoons. Dieneke Zijlstra vertelt dat haar Orange prepaid telefoon, net gekocht, niet goed oplaadde; ze kreeg een toestel terug dat vol nummers van iemand anders zat en wéér niet goed oplaadde. Toen kreeg ze er een die er flink gebruikt uitzag. Terwijl ze betaald had voor een nieuwe, waar ze dus niet één dag van heeft kunnen genieten.

Ook hier geldt: je hoort je eigen telefoon terug te krijgen, zeker als het binnen de garantieperiode valt. En als dat niet kan, een nieuwe of je geld terug. Daar heeft de consument recht op; of het om een beeldscherm, telefoon, PlayStation of computer gaat; wat u koopt is en blijft uw eigendom! En als de fabrikant daar niet voor kan zorgen, verzint hij maar wat beters of op zijn minst iets wat gelijkwaardig is.