Logo Joop
De opiniesite van BNNVARA met actueel nieuws en uitgesproken meningen

Weet jij hoe het voelt?

  •  
02-07-2011
  •  
leestijd 5 minuten
  •  
BNNVARA fallback image
Gezien huidige politieke besluitvorming over bijvoorbeeld Wajong, PGB, GGZ, regelingen, premies en de gezondheidszorg in het algemeen vraag ik u, een deel van, mijn levensverhaal te lezen
‘Weet jij hoe het voelt, te leven zonder zorgen, geen blik gericht op morgen, maar leven in het nu?’
Dat ik studeer kan, omdat ik een PGB op niveau heb. Ik heb durven vertellen wat ik nodig heb, zodat ik niet door ziekte in grote problemen kan komen. Een probleem houdt bijvoorbeeld in dat wanneer ik een wervel breek, wat met mijn aandoening kan gebeuren na een flinke niesbui, geen zorg op maat heb. Een paar jaar geleden verbleef ik weken in het ziekenhuis, verleenden ze mij zorg en hing de weg naar het verpleeghuis boven mijn hoofd. U leest het goed, ik als zeventwintigjarige jonge dame in een verpleeghuis. Dat vooruitzicht maakte mij intens verdrietig, vooral omdat ik dan helemaal uit mijn leven gerukt zou worden. Dat was al te vaak gebeurd, ik had twee jaar van mijn leven in revalidatiecentra doorgebracht en wist hoe het is om met zes rochelende, breiende, puzzelende en snurkende hulpvragers op een kamer te liggen.  Niet voor een nacht, maar voor maanden. Met alle respect voor die lieve mensen, maar ik vond het ingrijpend.
Door het PGB kan ik na een fractuur zo snel mogelijk naar huis, waar ik door enkele zorgverleners die ik alles heb geleerd over mijn zeldzame aandoening, word verzorgd. En dat is ook op de gekste tijden.
In mijn eigen huis kan ik zelfs met mijn hele romp in het gips nog wat werkzaamheden doen, voor zover de pijn dit toelaat. Dit kan ook dankzij mijn bijzondere voorziening van het UWV: een beeldscherm boven mijn bed waarop ik mijn laptop aansluit. Ik kan dan zelfs horizontaal middels spraakbesturing mijn passies voortzetten: een Master Medische Sociologie aan de RUG, vrijwilligerswerk voor mensen met zeldzame aandoeningen en mijn inzet voor zorginnovatie waarbinnen de patiënt centraal staat. Ook ga ik dan door met het wakker schudden van mensen die met alle goede bedoelingen heel veel roepen, maar het vaak niet zelf hebben gevoeld. Daarmee doel ik op sommige burgers en politici. Je hoeft het niet mee te maken om het te voelen, dat kan ook door empathisch luisteren.
Hebt u een momentje? Ik moet even de deur open doen. Mijn schoonzusje staat er met mijn schone was, dat doet ze gratis. Schokkend hè. Over mantelzorg gesproken, het cynisme vliegt hier over de tafel. Vorige week kwam ik thuis na een vermoeiende stagedag. Er lag een briefje op tafel, van mijn zus: ‘In opdracht van premier Rutte bezorgd: soep. Staat in de koelkast. Voorts nog even gestofzuigd en wat onkruid uit de tuin gehaald. Bel als er wat is, we zijn thuis. Het bloemetje is een bonus. Groetjes van je mantelzorger’.
Met humor kan ik die zorg verdragen, zorg van mijn familie die altijd klaarstaat, bij elke habbekrats. Wiens telefoon ’s nachts naast hun bed ligt, voor als ik iets breek of plots hulp nodig heb. Heel natuurlijk dat je dat allemaal voor je dochter of zusje doet. Je staat toch altijd voor ze klaar? Ik vind dat niet altijd vanzelfsprekend, ze hebben ook gezinnen en fulltime banen. Hebben ook af en toe behoefte aan die zondagmiddag op de bank, met het eigen gezin, even bijkomen. Dat schiet er regelmatig bij in en ik ben het dan, voor mijn gevoel te vaak, die daar op één of andere manier een rol in heeft. Weet jij hoe dat voelt?
Ik ben bevoorrecht met lieve buren, dat voelt veilig en als het nodig is staan ze voor me klaar. Soms is dit beklemmend en krijg ik angst om bijvoorbeeld mijn privacy volledig te verliezen of dat het teveel is, wat ik nodig heb. Sommige vriendschappen ben ik verloren. ‘Ik doe het zo graag voor je’, blijkt achteraf toch vrij interpreteerbaar. Nee, met mijn vrienden drink ik alleen nog wijn. Het liefste ga ik naar ze toe, hoewel dat soms ingewikkeld is met mijn lijf. Inmiddels wonen sommige van hen elders in Europa. Ik droom ervan ze te gaan bezoeken, hoe ik er moet komen weet ik nu nog niet. Een ‘tien euro retourtje Ryanair’ is niet voor iedereen simpel. Daarom gebruik ik, heel frauduleus, het UWV scherm om met ze te skypen.
Natuurlijk kan ik met mijn Wajong, de nimmer aflatende stroom aan eigen bijdrages en bijzondere kosten door mijn aandoening geen reisjes maken of genieten van een hobby ergens links of rechts. Zoals ik mijn collegae, vrienden en andere mensen in mijn netwerk vaak wel zie doen. Daardoor moet ik knokken om erbij te horen, ook al heeft niemand dat bewust in de gaten. Gelukkig zijn niet alle mensen statusgevoelig, alhoewel het gebrek aan mogelijk ten koste gaat van een kruiwagen, een potentiële werkgever. Gezien berichten over de toekomst van Wajong, hoge eigen bijdrages, toenemende premies en afnemende zorg –en huurtoeslag, om maar wat te noemen, verwacht ik dat De Bank mij in ieder geval niet meer zal stalken met spaarplannen. Laat staan dat ik na hoef te denken over pensioenregelingen. Dat scheelt weer energie.
‘Werkgevers, laat van u horen’, lees ik als kop in vele kranten. Ja, ja. Zodra ik afgestudeerd ben en de baan waarvoor ik nu knok (middels ‘schrijf uw eigen baan’) gaat niet door, weet ik de dames en heren die dat dagelijks roepen te vinden. Ik heb uw namen genoteerd en verlang een, het liefst academische, parttime functie. Ook al moet ik daarvoor met een helikopter vervoerd worden. Wordt u al bang?
Ik krijg doodsangsten van dit kabinet, maar de GGZ ontwijk ik, die eigen bijdrage kan ik straks niet ophoesten. Ik probeer op andere wijze een ‘Post-Kabinet-Rutte-Verhagen-Stress-Stoornis’ te voorkomen. Zo dadelijk huil ik even uit bij Lisa, een schat van een hulp die mijn huis weer spik en span maakt. Buiten haar officiële taken zet ze vaak ‘illegaal’ ook een kopje thee voor me, smeert een broodje. Of kies ik toch voor Suzanne, die me helpt bij het zwemmen ten behoeve van zo min mogelijk pijn en energieverlies, aan het einde van deze dag. Wat een regie.
Ik ben zo dankbaar voor alles zoals ik het nu georganiseerd heb in mijn leven, voor wat mij toekomt. Wat ons land, u burger, mogelijk maakt, hoe ik daardoor tot bloei kan komen en weer terug kan geven. Ik ben er zelfs een beetje trots op en dat is volgens mij een vorm van acceptatie. Schuldgevoel en schaamte overstegen. Over de huidige beeldvorming van gehandicapten door dit kabinet, schaam ik me echter kapot.
Zoals u leest: alles hangt met alles samen, het is net domino. Eén steentje valt en, u begrijpt het al.
Heb uw naaste lief, zoals uzelf.

Meer over:

opinie, leven
Delen:

Praat mee

onze spelregels.

avatar
0/1500
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Reacties (67)

Angelica2
Angelica22 jul. 2011 - 7:40

Ik snap het helemaal! Ook ik heb twee jaren (18-20 jr oud) in een verpleegtehuis doorgebracht. Nul komma nul privacy (gevangenen komen er beter vanaf). Ik ben nu in de vijftig maar ik heb er nog nachtmerries van. Stel dat het weer zover komt (ben nu chronisch ziek). Ik wil de pil van Drion. Heeft iemand het voor me?

Florian2
Florian22 jul. 2011 - 7:40

Ik geloof niet dat er veel mensen zijn die u uw onafhankelijkheid niet gunnen...EN het maken van eigen keuzes. Daarmee bepaal je, ondanks een handicap of aandoening toch je eigen leven....wat m.i erg belangrijk is. Er zijn maar weinig mensen voor afschaffing van het pgb zoals zelfs in de Telegraaf stond te lezen. Ik behoor ook tot die groep en ben zeker geen voorstander van afschaffing....

JanB2
JanB22 jul. 2011 - 7:40

Dit zijn dus de verhalen achter het PGB, de verhalen achter de cijfers waarmee den Haag zo graag loopt te kokketeren. En vrouwtje Schippers de goegemeente maar voorkakelen dat het er zelfs beter op wordt. Fatsoen is een vreemd woord voor dat soort mensen.

eeweew
eeweew2 jul. 2011 - 7:40

Alle mensen die hier roepen dat er in dit geval geen gevolgen zullen zijn moeten zich eens bedenken dat er een heel groot verschil is tussen iemand uit een verpleeghuis houden of zorgen dat iemand functioneert. Het kan dit kabinet echt niets schelen of deze mevrouw voor haarzelf en andere nuttig werkt doen, of gewoon thuis weg ligt te rotten. Beide gevallen kosten evenveel geld, en de laatste is makkelijker te organiseren.

LeRoiDanse
LeRoiDanse2 jul. 2011 - 7:40

Beste Anne-Miek, Dank je voor je duidelijke verhaal, heel herkenbaar. Zelf zit ik in een soortgelijke situatie vanwege Taaislijmziekte ( Cystic-Fibrosis). Heb mijn zorg geregeld via een PGB, en hoef daardoor niet in een duur Academisch Ziekenhuis opgenomen te worden, iedere keer als ik weer eens een longontsteking heb, of andere gerelateerde akeligheden. Mensen die beleid maken om mensen hun bestaanszekerheid onderuit te halen, zijn eenvoudigweg slechte mensen. Akelige mensen, asociale mensen. De tenenkrommende maagverkrampende reakties van Het Volk op Blogs en dergelijke, geven aan hoe het is gesteld met de solidariteit, en daarnaast met de intelligentie van dit land. Ik vrees dat we het uit moeten gaan zingen tot deze beerput weer dicht kan, liefst met veel lagen beton erop. Wij zijn als kostenplaatjes reeds lang een eigendom geworden van de kapitalistisch neoliberale gristelijke populisten van CDA,PVV en VVD. Waar markt en geld geldt, zijn emoties, levens, onbelangrijk geworden. Er zijn niet veel stappen meer nodig om over de rand van het bestaan geduwd te worden, waarbij het verschil tussen moord en zelfmoord volledig is verdwenen. Dit is een harde echo uit een verleden slechts 1 generatie terug. De dynamiek en systematiek van het ausrotten van mensen is precies hetzelfde. We worden doodgemaakt, zij het op sluwere en slinksere wijze dan toen.

Opinius
Opinius2 jul. 2011 - 7:40

een ware schande. De scheefgroei heeft het weer eens verpest voor de mensen die het wel terdege nodig hebben.Vooral en juist de zelfstandig wonende. Dit staat in geen enkele verhouding met een moeder en kind(eren) die 4000 ontving voor de zorg van een gehandicapt kind per maand. Een fultime verpleegkundige in een zorginstellingen verdient 1750 ,en in die zorginstelling en geloof maar niet dat daar 2 . 1/2 verzorgsters staan enkel en alleen op 1 patient staan rond de klok 24 u . De hoogte van dergl. bedragen, en naar wie die gingen , hebben het verpest voor hen die wékelijk compleet afhankelijk zijn van de zorg van buitenaf . dit heeft alles te maken met een wet die in basis te gek was ,maar die zonder enig inzichtelijk fatsoenlijk management in haar uitvoering en toepassing, daardoor als onhaalbaar verklaard wordt . Rutte die nooit van intervenieren heeft gehoord ,alvorens.. nee hij veegt zo'n wet dan gewoon hup helemaal van tafel,en kijkt niet verder uit zijn doppen,gelijk de rest daar.in Zoek het maar uit en verzuip. behalve voor de huizenmarkt ach was is ie dan weer even vindingrijk in een nationale booster .en voor wie? Zowat kraamt tot overmaat van ramp uit dat de normen en waardes in de samenleving dringend hersteld moeten. jowww zo zien ze in de haag dan ook uit. schijnheil

Opinius
Opinius2 jul. 2011 - 7:40

PS voor jou ,.veel kracht meid,! je bent een kanjer! lieve groet

eeweew
eeweew2 jul. 2011 - 7:40

Ik stuitte toevallig op een stukje Amerikaanse situatie. http://youtu.be/cuY1kJRE-DQ http://youtu.be/jTaBuXiJIc8 Een beetje googelen leert mij dat ze met inzamelingsacties dingen bij elkaar hebben gekregen, en het nu wel redelijk goed voor elkaar lijken te hebben. Maar geen enkele steun van de overheid. Dit land is op sommige punten (ik mag hopen niet op dit punt) een voorbeeld voor Rutte. In en in triest.

Sedmorteza
Sedmorteza2 jul. 2011 - 7:40

Ik ken een familie die leeft van een pgb die de man toegekend is. De man is 100% afhankelijk aan de hulp van een andere vanwegen zijn zware MS ziekte. Hij wordt verzorgd door zijn vrouw en af en toe zijn kinderen en soms hulpveleners. Door pgb bepaalt hij wat hij nodig heeft en van wie en dat werkt erg goed. Als ik aan hun situatie denk, maar ook aan mensen als Anne-Miek, krijg ik ontzag voor de samenleving die voor zoiets staat. een samenleving die de mensen die van natuure niet mee kunnen draaien (in en volvenmaatschappij) de mogelijkheid geeft om een normaal bestaan op te bouwen en te leiden. Zulke maatregelen waarbij de mens centraal staat, geeft mij als allochtoon een boodschap mee dat er meer in de fundamenten van deze samenleving ligt die respect afdwingt dan (i.m.o. de goedkope )manier waarop de waarden-normen discussie wordt gevoerd. Dit schrijf ik omdat ik als allochtoon niet zelden mee moet maken dat een blonde mij gaat vertellen hoe-we-in-Nederland-het-doen waar ik ook niet "politiek correct" op reageer. Ik merk bij mezelf dat ik dan soms vergeet dat deze maatschappij niet alleen bestaat uit PVVD soort. Maar ook dat VVD niet alleen Ruttiaans is.

rgeurtsen
rgeurtsen2 jul. 2011 - 7:40

Misbruik van regelingen komt voor, statistisch onvermijdelijk. Statistiek en kwaliteitszorg kunnen ons leren dat er altijd fouten zijn, dat er altijd randen zijn waar afwijkende waarden voorkomen, die niets zeggen over de gehele populatie. Statistisch blijven er altijd gevallen van misbruik van een regeling... onvermijdelijk en het is onfatsoenlijk en onprofessioneel om procenten misbruiken die binnen die normaal verdeling van de marges vallen als argument te gebruiken tegen een regeling of voor aanpassing. Vergeet nie, tegenover het misbruik staat statistische een tenminste net zo groot aantal gevallen van NIET-GEBRUIK terwijl men daar wel recht op heeft. Een regeling evalueren of ze wel aan het gestelde doel voldoet lijkt me heel nuttig. Laten we beginnen met het mechansime dat leidt tot een situatie waarbij Nederland per hoofd van de bevolking één van de hoogste schulden heeft ter wereld: de hypotheekafrtrek. Willen we de financiën van ons land gezond maken en zorgen dat burgers eigenaar zijn van hun eigen spullen en niet op de pof leven, begin daar. Als één van de welvarendste landen ter wereld niuet in staat is om goede zorg voor har burgers te organiseren en financieren dan is de mensheid dus blijkbaar niet bereid of in staat om voor elkaar te zorgen. Mede - landgenoten die wel willen bezuinigen en niet de kwaliteit willen verbeteren, maken mij boos, heel boos.

doeidoei
doeidoei2 jul. 2011 - 7:40

Voor deze gevallen is er het PGB sn als het goed is straks ook.

2 Reacties
Crunchy Frog
Crunchy Frog2 jul. 2011 - 7:40

Het feit dat er steeds meer wordt gedacht in termen van 'gevallen' is voor mij juist reden om twijfels te hebben of het straks nog wel goed zal zijn. Anne-Miek Vroom is geen 'geval' maar een mens. Dank je wel Anne-Miek, dat je te midden van alle abstracte discussies je menselijke verhaal hebt willen doen.

edgarmat
edgarmat2 jul. 2011 - 7:40

De kans is groter dat het PGB er straks niet is voor "deze gevallen."

JanJansen17
JanJansen172 jul. 2011 - 7:40

Poeh, wat een verhaal. Nee, ik had en heb geen idee. Ik kan op z'n minste proberen me er iets bij voor te stellen hoe het misschien zou kunnen voelen. Maar gebrek aan inlevingsvermogen mag geen excuus zijn!!! Ik begrijp meer en meer dat het beleid van dit kabinet het tegendeel oogst dan het in haar beleid beoogt; vrijheid en verantwoordelijkheid. Vrijheid is er alleen voor diegene die sterk, gezond, commercieel en egoistisch is. Verantwoordelijkheid: garantie tot aan de voordeur. U staat er alleen voor burgerij. De overheid trekt zijn handen van u af. We hebben genoeg van verantwoordelijkheid nemen. Zelfredzaamheid krijgt een heel nare bijwerking uit de mond van de VVD, het CDA en de PVV. Hoe kunnen we onszelf in hemelsnaam nog in de spiegel kijken?

1 Reactie
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Zoals ik in een ander artikel ook al eens schreef. Ik vraag om een nieuwe V, de V van vertrouwen. Ik durf te benoemen dat er bezuinigingen in mijn leven mogelijk zijn en dat ik de overheid daar graag op wil wijzen, wanneer ze de moeite zouden nemen daar naar te luisteren. Ik vraag me af of de gezonde mensen die hier stukjes schrijven, de 'nitwits' op het gebied van zorg, de mensen die 'weten dat ze makkelijk lullen' ook eens durven op te schrijven wat er bezuinigd kan worden in hun leven! Wat gesubsidieerd wordt door overheid, welke regelingen hun toekomen (zowel binnen werk als privé), wat misschien niet helemaal nodig zou zijn. Ik ben hier open en misschien moeten we dat allen eens zijn. De boel in het algemeen eens scherp bekijken en ons niet 'sec' focussen op degenen die weinig belasting in het laadje brengen en 'zichtbaar' geld kosten.

maclofty
maclofty2 jul. 2011 - 7:40

ANNE MIEK, Ik ken je zorgen en verdriet, je doorzettingsvermogen en de liefdevolle verzorging van de mensen om je heen. Ik ben gezegend met een redelijk goede gezondheid, maar mijn echtgenote niet en heeft iets in de vorm die jij hebt, maar is nu op een leeftijd dat ze moedeloos wordt van het vechten. Ik verzorg haar met liefde 24 uur per dag en al heel veel jaren maar we doen alles toch nog zoveel als mogelijk wat nog kan. Ik begrijp niet dat men met 1 pennenstreek dit geweldige instrument PGB voor mensen zoals jij, afschaft. Het is een schande en laat zien hoe de maatschappij is verworden tot een ikke, ikke en de rest kan stikken maatschappij. Je zult begrijpen en wellicht hebben gelezen dat wij beiden van voor WW2 zijn en alle ellende, angst, honger, armoede van die tijd op ons bordje hebben gekregen. We hebben gevochten als leeuwen om de sociale voorzieningen te brengen op een niveau waar de armoede zou zijn uitgebannen. Zorgen voor de zieken en zwakkeren, solidair zijn met je medemens maar het lijkt wel of alles voor niets is geweest. Hoe is het zover kunnen komen??? Ik (wij) leef met je mee en hoop dat jouw verhaal bij vele hun ogen zullen openen, maar ik betwijfel het want er zullen wel weer mensen zijn die zullen zeggen "blaas ze maar van de wereld af" ze kosten te veel. Nogmaals heel veel sterkte en vol blijven houden. !!

1 Reactie
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Bedankt voor uw reactie en ook veel sterkte gewesnt.

Archie2
Archie22 jul. 2011 - 7:40

Ik durf rustig te stellen dat er geen MENS (links/rechts, rijk/arm, zwart/wit) in Nederland is, die u de hulp die u nodig heeft zou willen ontzeggen. Wat mij betreft is niets teveel om u in uw moeilijke positie te ondersteunen (financieel/materieel). Niet iedereen heeft overigens de capaciteiten om u die zorg persoonlijk aan te bieden. Waar de overheid een oplossing voor moet vinden is een niet werkend SYSTEEM. Het geld uit de AWBZ/PGB wat nu (bijna) lukraak wordt rondgestrooid moet naar u en uw lotgenoten.

3 Reacties
Mursili1
Mursili12 jul. 2011 - 7:40

Er wordt niet lukraak rondgestrooid,,,er zijn gewoon wat fraude gevallen vastgesteld. Dat wordt aangegrepen voor de bezuinigingen en nu door u weer gedwee herhaald als zou het fundamenteel probleem zijn achter het idee van de regelingen. En als u geconfronteerd wordt met een echt geval, ja dan vindt u dat natuurlijk een terecht geval, nee het zijn de "andere" gevallen die onterecht zijn. Met andere woorden die gevallen die u niet een persoonlijk stukje schrijven. Dit soort narcisme lijkt misschien op hvrijheid, maar het is gebrek aan inlevingsvermogen en toont gebrek aan gemeenschapszin.

SjoukeBoonstra
SjoukeBoonstra2 jul. 2011 - 7:40

== Ik durf rustig te stellen dat er geen MENS (links/rechts, rijk/arm, zwart/wit) in Nederland is, die u de hulp die u nodig heeft zou willen ontzeggen. == Maar omdat iedereen wel weet dat we moeten bezuinigen (behalve op de JSF, steun aan banken en de HRA), gebeurt het lekker toch. Hoewel het niet aardig is, wens ik per direct het hele kabinet een ernstige aandoening toe. Met veel pijn.

Sylvia Stuurman
Sylvia Stuurman2 jul. 2011 - 7:40

[Ik durf rustig te stellen dat er geen MENS (links/rechts, rijk/arm, zwart/wit) in Nederland is, die u de hulp die u nodig heeft zou willen ontzeggen. ] Daar heb je geen gelijk in: in het voorstel van dit kabinet wordt haar die hulp *wel* ontzegd, zoals je wel weet. Of wil je beweren dat niemand dat voorstel steunt, en dat het kabinet niet uit mensen bestaat?

dboomen
dboomen2 jul. 2011 - 7:40

Zo een sterke vrouw als jij bent, haar zwakke en sterke punten goed weet te verwoorden net zoals de positieve uitwerkingen van een patientgerichtte aanpak voor de patient zelf, maar ook voor haar/zijn omgeving en zichzelf nuttig maakt voor de maatschappij door op je beperkte maar rationele manier de gevolgen van de ingrepen in het totaalparket van zorgaanbod aan de kaak te stellen bij de uitvoerende zorgaanbieders, ben je een aanwinst voor het welzijn van vele nederlanders mits ze je serieus nemen en wat goeds doen met je inbreng. Helaas is het zo dat Liberalen, mensen zoals jij, maar dat telt voor velen en ook voor mezelf vooral willen plaatsen in de categorie 'economisch onrendabel' en elke besteedde cent als verlies zien voor de nederlandse economie. Dit doet niet alleen de politiek maar zelfs artsen word sinds 2003 opgelegd het maatschappelijk belang te preveleren boven het persoonlijk belang van de patienten. Tekenen ze hier niet voor kunnen ze op zoek naar ander werk. De gevolgen hiervan zijn vooral merkbaar in de psychiatrische zorg waar geen enkel probleem meer met psych-analyse (oorzakelijk verband) maar met medicatie (symptoombestrijding) tijdelijk wordt opgelost, dit om het zo goedkoop mogelijk te houden en patienten zo snel mogelijk terug op de arbeidsmarkt te krijgen. Zelfs het GGZ is het rijk al gaan verzoeken psychiatrische aandoeningen weer als ziekte aan te merken en als zodanig ook dezelfde financiele status te geven als fysische aandoeningen. Gelukkig heb je nog relaties die vaak ten koste van zichzelf maar met graagte je bijstaan, voor velen is er zelfs dat niet, wat aangeeft hoe belangrijk een patientgericht aanbod van zorg is. Het steeds verder uithollen van de verschillende financiele ondersteuningsbijdragen zorgt er zelfs voor dat mensen naast hun medische/psychische problemen ook nog eens in armoede terecht komen. Ikzelf maak het mee omdat ik zelfs de medicatie die ik dringend nodig heb zelf op de commerciele markt moet aanschaffen. Samen met alle andere bezuinigingen is dit met mijn minimum inkomen amper op te brengen. In een ander topic ben ik al eens dieper ingegaan op mijn persoonlijke ervaringen met de gezondheidszorg, geen prettig verhaal maar ik ben blij dat er meerdere verhalen naar boven komen, net als dat van Hans vd Helm. Eye-openers hoop ik. Succes met je leven.

1 Reactie
msj_meijerink
msj_meijerink2 jul. 2011 - 7:40

Dat is het: je bent economisch niet rendabel voor Rutte cs. Het CDA en de GBL vinden dit ook (electoraal wel 'moeilijk te verkopen', maar toch), maar kunnen zich nu achter de rug van Rutte verschuilen.

TheRealHandyman
TheRealHandyman2 jul. 2011 - 7:40

Er wordt op de PGB bezuinigd om deze betaalbaar te houden en eventueel te kunnen verbeteren voor mensen die dit echt nodig hebben. Als ik uw verhaal lees, dan hoeft u zich geen zorgen te maken. Probleem is alleen dat ondanks dat meer dan 72% van de bevolking tevreden is met dit kabinet, er hier alleen maar mensen zijn die bij voorbaat het kabinet wantrouwen. Het is natuurlijk hun goed recht om in hun eigen kleine (geblindeerde) en beperkte wereldje te leven, maar ik zou zeggen, houdt de positieve gedachten in leven en u zult er achter komen dat het wel goed komt.

2 Reacties
Sylvia Stuurman
Sylvia Stuurman2 jul. 2011 - 7:40

[Als ik uw verhaal lees, dan hoeft u zich geen zorgen te maken. ] 1.- De Wajong wordt afgeschaft. Dat wordt de Bijstand. Dat betekent: een achteruitgang in inkomen (waardoor het vrijwel onmogelijk zal worden alle eigen bijdrages te betalen)

MrOoijer
MrOoijer2 jul. 2011 - 7:40

"Probleem is alleen dat ondanks dat meer dan 72% van de bevolking tevreden is met dit kabinet". Onjuist. Dat was een fout bericht van het ANP dat inmiddels is hersteld. In feite is het maar 29% tevreden, 45% is ontevreden en de rest heeft geen mening over het beleid.

Sylvia Stuurman
Sylvia Stuurman2 jul. 2011 - 7:40

[Als ik uw verhaal lees, dan hoeft u zich geen zorgen te maken.] 1.- Wajong wordt afgeschaft. De bijstand: - betekent een achteruitgang in inkomen. Erg lastif nu eigen bijdragen voor van alles en nog wat steeds hoger worden. - betekent een sollicitatieplicht, en verplicht meedoen aan sollicitatiecursussen en dergelijk. Dat betekent een einde aan de studie. 2.- PGB is er alleen maar voor wie een verblijfsindicatie heeft, oftewel, wie die zoveel zorg nodig heeft, dat verblijf in een verpleeghuis of verzorgingstehuis wordt aangeraden. In dit verhaal lijkt dat niet permanent. Zoals ik het lees heeft ze een afwijking waardoor ze extreem gemakkelijk bijvoorbeeld ruggewervels breekt, en kan ze nu na een ziekenhuisopname daarvoor snel weer naar huis, dankzij dat PGB. Het is erg gemakkelijk om tegen iemand te zeggen dat ze "zich geen zorgen hoeft te maken". Blijkbaar heb jij niet eens de moeite genomen om uit te zoeken wat de regelingen zijn. Hoe haal je het dan in je hoofd om zoiets te zeggen? Ik kan daar echt niet bij.

1 Reactie
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Dank dat je schrijft wat ik wil zeggen. Klopt namelijk helemaal.

[verwijderd]
[verwijderd]2 jul. 2011 - 7:40

Hoewel ik je stuk mooi vind heb ik toch een beetje moeite ermee. Je geeft overal aan wat je niet kan en wat slecht geregeld is. Maar je volgt toch een studie die betaald wordt door de belastingbetaler? En je woning is wellicht aangepast. En je hebt een hulphond die heel veel geld kost. Geloof me, ik zou niet graag ruilen, maar om op alle negatieve dingen nadruk te leggen is zo fout. Je kan ook zeggen: goed dat er mensen zijn die me helpen, goed dat er regelingen zijn voor de verbouwing van een woning, dat universiteiten rekening houden met gehandicapten, dat de wetgeving werkgevers verbiedt te discrimineren op handicap etc.

1 Reactie
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

@peet Heel maf, maar ik heb het gevoel dat je een ander artikel hebt gelezen. Ik ben juist super dankbaar met hoe ik het geregeld heb! Het is prima voor elkaar, zoals ik schrijf: 'Ik ben zo dankbaar voor alles zoals ik het nu georganiseerd heb in mijn leven, voor wat mij toekomt. Wat ons land, u burger, mogelijk maakt, hoe ik daardoor tot bloei kan komen en weer terug kan geven. Ik ben er zelfs een beetje trots op en dat is volgens mij een vorm van acceptatie. Schuldgevoel en schaamte overstegen.' Punt is echter wel dat, zoals ik schrijf, de fundamenten schudden en ik angst heb dat ze onder mij en de vele mensen met een aandoening die ik ken vandaan worden gehaald. Gezien de berichtgeving en mijn gesprekken met bijvoorbeeld de voltallige fractie van de PVDA, is die angst terecht. Met dit stuk beschrijf ik juist hoe blij ik ben met de hulphond, met mijn voorzieningen, met mijn PGB. En dat het zo ingrijpend zou zijn als een onderdeel daarvan wegvalt. Als dat niet zo overkomt, dan is het goed dat ik dat weet, daar kan ik van leren voor mijn volgende artikel. Toch kloppen de feiten in je reactie niet helemaal.... werkgevers die niet discrimineren?, universiteiten die rekening houden met? Dat valt helaas niet altijd mee. Ik hoop dat je mijn artikel nog een keer wilt herlezen en leest wat ik wel kan: studeren, vrijwilligerswerk, zwemmen... ik neem er nog een wijntje op!

fjacobse
fjacobse2 jul. 2011 - 7:40

Sta mij toe eens de andere kant van de medaille te belichten, waarmee ik geen oordeel wil uitspreken over uw situatie. Ik ben opgegroeid in een gezin waarvan een van de gezinsleden zwaar invalide werd geboren. Spinabifida/open ruggetje en nog wat andere kwalen waaronder een lage levensverwachting. Toen mijn ouders te horen kregen na de geboorte wat mijn zus allemaal mankeerde hebben ze dezelfde dag nog afgesproken dat ze het maximale zouden doen om mijn zus een zo gelukkig mogelijk leven te geven (en dat is gelukt). Twee weken geleden wees iemand mij op een uitzending van Netwerk. Dankzij het PGB kreeg een vrouw met een kind met spinabifida/open ruggetje 4000 euri per maand voor iets wat mijn moeder ruim 15 jaar altijd met heel veel plezier en liefde altijd gratis en voor niets heeft gedaan. De vrouw vond het echt de normaalste zaak van de wereld die 4000 euri per maand. Ik was compleet verbijsterd. Een ander aspect is dat de ziekte van mijn zusje erfelijk kan zijn. Mijn anderen zussen hebben dan ook een vruchtwateronderzoek laten doen toen ze een net zwanger waren. In alle gevallen bleek er niets aan de hand te zijn, maar indien ontdekt was dat de ongeboren vrucht zwaar gehandicapt ter wereld zou zijn gekomen zouden mijn zussen het hebben weg laten halen. Nu vind ik het prima dat andere mensen (zoals de vrouw in Netwerk) een andere keuze maken en toch een zwaar gehandicapt kind geboren laten worden. Ook heb ik er geen probleem mee dat de overheid tegemoet komt in de extra kosten die dat met zich meebrengt. Maar is het fair om te verwachten dat de belastingbetaler ook nog eens 4000 euri per maand aftikt voor moeder de vrouw? Daarom ben ik van mening dat er een behoorlijke kern van waarheid in het verhaal van Rutte zit. Het PGB heeft er in 10, 20 jaar tijd voor gezorgd dat zaken die je vroeger gewoon uit (naasten)liefde deed nu allemaal op het bord van de overheid terecht zijn gekomen. Het is in mijn ogen heel gezond dat we nu weer even een slinger de andere kant op gaan maken want we zijn weer eens volledig doorgeslagen. Nogmaals, dit staat los van uw situatie. Daar onthoud ik me van een oordeel omdat ik er te weinig vanaf weet.

5 Reacties
Sylvia Stuurman
Sylvia Stuurman2 jul. 2011 - 7:40

Och ja, krijgen we dat: "Mijn ouders hadden het slechter dan jij, dus jij mag best wat meer lijden". Hoe zou dat uitpakken als kinderen van ouders die in concentratiekampen zijn vermoord zo zouden praten? Zou iedereen dan een humane ijzeren pin door het hoofd geschoten moeten krijgen, misschien?

dboomen
dboomen2 jul. 2011 - 7:40

U gaat er even aan voorbij dat de laatste pakweg 15 jaar 2-verdieners meer regel dan uitzondering zijn geworden, al dan niet gedwongen door hun financiele situatie, en dat de overheid ook vrouwen heeft aangespoort om een carriereloopbaan boven de combinatie huisvrouw/bijbaan te verkiezen. Sporten in de weinig resterende vrije tijd om je conditie op peil te houden is gemeengoed geworden net zoals het sociale netwerken. En kinderen vragen natuurlijk ook aandacht, Dit alles brengt zich mee dat iedereen het voortaan veel te druk heeft om de verzorgende taken die voorheen door familie werden gedaan grotendeels zijn weggevallen.

Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

@zorba Het PGB bestaat nog geen twintig jaar! Mijn ouders hebben ook altijd voor mij gezorgd, met hart en ziel. Dat was echter niet altijd gemakkelijk en omdat ze thuis een eigen bedrijf hadden lukte het allemaal. Ik heb twee broers en een zus. Ik moest 4 keer per week naar de fysio of zwemmen, na schooltijd, 10 kilometer verderop, retour. Ik heb ontzettend geluk gehad dat mijn ouders dat zelf hebben kunnen organiseren. Vele kinderen in dezelfde situatie zaten twintig jaar geleden namelijk in instellingen, omdat het in heel veel situaties te ingewikkeld was dat thuis op te vangen. En dat kan ik goed begrijpen. Vergis je daar niet in. Met de hulp van het PGB hoeft dat nu niet meer altijd en dat is een grote winst, voor iedereen. Ik durf geen woord te zeggen over deze moeder, die verkiest zelf voor haar kind te zorgen, met steun van de overheid. Wat ik je wel wil vertellen is dat er een indicatieorgaan is, die beoordeeld op hoeveel zorg jij of je kind recht heeft, wat past bij de situatie zoals die is. Bij mij was dat een ingewikkelde, zorgvuldige en pittige procedure. Ik denk dat we, als er al teveel PGB gegeven zou worden, moeten kijken naar het indicatieorgaan. En niet naar de personen die het aanvragen. Ik wil verder niet teveel ingaan op wat je schrijft, ik vind sommige dingen persoonlijk te pijnlijk.

clara51
clara512 jul. 2011 - 7:40

["Dankzij het PGB kreeg een vrouw met een kind met spinabifida/open ruggetje 4000 euri per maand voor iets wat mijn moeder ruim 15 jaar altijd met heel veel plezier en liefde altijd gratis en voor niets heeft gedaan."] Is jouw moeder destijds eigenlijk iets gevraagd, meneer Zorba? Ik durf te wedden van niet. Wat had jouw moeder gezegd en gevoeld als haar de keuze was geboden: een samenleving die bereid is haar te helpen bij de zeer zware verzorging van haar dochter, of het allemaal zelf doen en zich dag en nacht moeten opofferen? Ik ken jouw moeder niet en ik geloof dat van die liefde en plezier meteen, maar ik acht het goed denkbaar dat er voor haarzelf persoonlijk meer levensplezier overgebleven zou zijn als de samenleving haar te hulp was geschoten bij haar zware taak. Tijd voor zichzelf, tijd om even uit te rusten, vriendinnen bezoeken, studeren, een bestuursfunctie ergens, buitenshuis werken misschien. En vergeet niet dat ook jouw zusje destijds geen keus had. Als jouw moeder haar niet 'gratis en voor niets' had verzorgd, was ze in een instelling opgenomen. Zou de liefde en het plezier van jouw moeder ineens verdwenen zijn, als de samenleving haar en jouw zusje te hulp was geschoten? Had je jouw moeder dan ook een profiteur gevonden, als de samenleving haar destijds had gesteund en het gemakkelijker voor haar had gemaakt? Misschien antwoord je nu dat dat toen heel 'vanzelfsprekend' was. En dat het toen heel gewoon was dat moeder-de-vrouwen zo'n enorm zware verzorging zonder morren op zich namen en hun eigen wensen, verlangens en vermoeidheid opzij zetten. Maar de wereld van vrouwen van vandaag is niet meer die wereld van vrouwen toen en de samenleving is beschaafder geworden. Nu is het vanzelfsprekend geworden dat een moeder die besluit haar zwaargehandicapte kind zelf te verzorgen, daarbij door de samenleving geholpen en gesteund wordt. Dat wil zeggen: dat was tot voor kort zo. Nu wordt zorg uitsluitend nog in geld en markt en 'mijn belastingcenten' uitgedrukt. En gaat dit kabinet nog een stap verder: als jouw moeder vandaag voor deze situatie zou komen te staan, werd haar de hulp die ze vandaag zou mogen verwachten op een behoorlijk grove manier weer afgenomen. Vandaag draait Rutte niet alleen de emancipatie van jouw moeder terug naar ergens in de vorige eeuw, maar ook de emancipatie en de vrijheid van jouw zwaargehandicapte zusje. Door Rutte zullen ook haar mogelijkheden verdwijnen. Dat is wat Anne-Miek je probeert duidelijk te maken. Dat ze haar emancipatie, de volwaardigheid ondanks haar ziekte en de vrijheid die ze dankzij de hulp en solidariteit van de samenleving heeft gekregen, niet wil opgeven. Dat ze niet kan omgaan met het feit dat dat beetje beschaving nu weer wegvalt. En jij komt bij haar aanzetten met een antwoord uit de vorige eeuw. Ik kan niet anders dan concluderen dat jouw denken ook daar ergens is blijven hangen. En dat Anne-Miek op jou en jouw belastingcenten en solidariteit dus niet hoeft te rekenen. Laat de moeder van Anne-Miek het maar opknappen. Of anders een instelling.

JoopSchouten
JoopSchouten2 jul. 2011 - 7:40

Je aanvulling; 'er was eens' en de argumenten; 'maar als' zeggen mij niet zoveel. De tijden zijn veranderd. Je vindt dat de overheid en belastingbetaler de pineut zijn. Je draait de slachtofferrol om. ... Misschien kun je jouw situatie eens gaan omdraaien. Ben je zelf wel eens tijdelijk gehandicapt geraakt? Beviel het? En wat als dit voor de rest van je leven het geval zou zijn?

[verwijderd]
[verwijderd]2 jul. 2011 - 7:40

Geheel los van uw situatie wat op en aanmerkingen. Goed ik heb makkelijk lullen, ik mankeer helemaal niets. Feit is wel de kosten voor de langdurige zorg zijn en worden onbeheersbaar hier in een Nederland. Er zal dus iets moeten gebeuren! Iedere politieke partij heeft de plicht om zijn of haar politieke verantwoordelijkheid te nemen, lees (pijnlijke) keuzes te maken. (kom nu niet met de JSF, HRA etc.) Kosten AWBZ, 23 miljard euro per jaar, oftewel ongeveer 1400 euro per inwoner. Dit bedrag loopt jaar in jaar op met een miljard euro! En de vergrijzing moet nog beginnen! In alle redelijkheid, dit kunnen wij onmogelijk volhouden.. Goed het wordt tijd dat "links" Nederland (zeg ik als rechts balletje:) gaat meedenken. De zorg is geworden tot een kermis waar helemaal niemand meer zicht op heeft! Wat ik echt een schande noem... Politiek Den Haag/ danwel gemeentes schrijven doelbewust mensen af....Geen diploma = veelal een Wajong uitkering. Daar ben ik niet verantwoordelijk voor als werkgever! Wellicht een hoog huilie huilie gehalte aan mijn kant (geef ik direct toe). Maar jawel de zwarte piet krijgen de werkgevers hier in Nederland! "Wij werkgevers" zouden mensen kansen moeten bieden volgens de "machthebbers"..De "machthebbers" schrijven doelbewust mensen af, niet mijn persoon. Soms hebben mensen gewoon een schop onder hun hol nodig..... Ik geloof in de marktwerking binnen de zorg! Ik geloof niet in bedrijfjes die de consument nu gaan uitleggen over hoe zoveel mogelijk geld binnen te harken, via de belastingbetaler! Of het nu over kunst gaat, zorg, het maakt eigenlijk helemaal niets uit! Er bestaan gewoon bedrijven hier in een Nederland die hier grof geld mee verdienen... "Waar de overheid een oplossing voor moet vinden is een niet werkend SYSTEEM. Het geld uit de AWBZ/PGB wat nu (bijna) lukraak wordt rondgestrooid moet naar u en uw lotgenoten" Een ieder moet dit onthouden, links, rechts blank geel of paars! Onthiouden deze woorden van de heer Bunker!

4 Reacties
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Er zal iets moeten gebeuren, schrijft u. Helemaal mee eens. Dat zien we toch al twintig jaar aankomen! Wat dat betreft krijg ik bij dit kabinet wel een 'hehe' gevoel. Want onhoudbaar is de huidige situatie zeker. De manier waarop bezuinigd wordt vind ik echter niet juist. Het is zo terug in de tijd, terwijl ik voor innovatie ben, waardoor ontzettend veel bespaard kan worden. Ten eerste moeten we allen leren daarin de patient/client/persoon centraal te zetten. Dat is al een enorme efficientieslag. Want als je goed naar iemand luistert, hoeft je niet zesenveertig consulenten op iemand af te sturen, zoals ik wel gewend ben geraakt. In Noorwegen kennen ze een casemanager, die alles verzorgd. Nu weet ik niet of dat meest ideaal is, stel dat het een hork van een man/vrouw is, maar het klinkt in ieder geval als een enorme besparing. Ik kan nog wel zes artikelen schrijven over hoe belachelijk veel geld er wordt uitgegeven aan zaken die volstrekt onnodig zijn. Ook in mijn leven. Moet u indenken dat mij de indicatie van mijn Elektrische rolstoel er zes mensen, allemaal specialist op hun eigen gebiedje, om mij heen zitten. En dan kunnen ze toch nog iets over het hoofd zien, waardoor een bepaald aspect opnieuw aangevraagd moet worden. Schokkend genoeg moet daarvoor dan de gehele procedure opnieuw opgestart worden en zit ik met het zelfde team, zogenaamde, specialisten bijeen. Mijn Oma zat in een verzorgingstehuis en ging naar een verpleeghuis. Aangezien het verpleeghuis een AWBZ instelling is mocht ze haar rolstoel, die ze net een jaar had, niet behouden. Nee, ze moest een nieuwe. Ik hoor de euro's rollen. En zo kan ik nog een dag doorgaan. Als ik het geld wat ik in mijn eigen leven kan besparen nou eens zelf terug mocht pompen in de economie! Net als met die verlaging van de overdrachtsbelasting... we pompen het straks allemaal weer terug in de economie. Welvaart!

Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Over marktwerking in de zorg ben ik overigens zeer sceptisch. Zoals u leest heb ik een zeer zeldzame aandoening en laat die nou nooit lucratief zijn!

pvandenbemt
pvandenbemt2 jul. 2011 - 7:40

"Waar de overheid een oplossing voor moet vinden is een niet werkend SYSTEEM." Zo zie ik dat ook. De 'oplossing' die het huidige kabinet op problemen geeft, is: 'eigen verantwoordelijkheid'. Zij haalt de handen van de problemen af en zegt: zoek het zelf maar uit. "Heb je naaste lief, zoals jezelf", zo eindigt het intreurige verhaal in dit artikel. Zo'n leven gun je jezelf en toch ook een ander niet? Maar een dergelijk levensbeginsel ontbreekt in de hoofden van ons huidige kabinet. Geld? Er zit zo vreselijk veel geld bij de mensen die aan de 'boven'kant van de samenleving zitten. Maarrrrrr handje af van de hypotheekrenteaftrek voor boven de 5 ton, hè. Ik heb het ook niet op marktwerking voor de zorg. De 'vraag' wordt dan gepushed, is dus niet wat er werkelijk nodig is, plus: hij is niet door iedereen te betalen. In Engeland laten ze zien dat een goede geonzdheidszorg door de overheid, en betaalbaar en bereikbaar voor iedereen, mogelijk is.

Sjaak3
Sjaak32 jul. 2011 - 7:40

Denkende mensen als jij en al die rechtse kwalletjes hebben er voor gezorgd dat rutte met zijn zorg commando troepen de solidariteit aan het vernietigen zijn. En jawel de HRA moet zeker onder de loep worden genomen. en vooral voor die mensen die zo denken als jij. Als deze regering dan zo eerlijk is zoals jij het voor doet komen , dan moet men men durven om dè profiteurs eruit te plukken. Alle mensen die het kunnen betalen en die het niet kunnen betalen hebben de zelfde rechten op een zo (probleemloos) leven als iedereen. Maar u als rechts balletje wil de discussie over de HRA onder de mat schuiven. Elke belasting euro die wordt uitgegeven moet terecht worden uitgegeven. dus ook de hra euro

LolaT
LolaT2 jul. 2011 - 7:40

Goed verhaal. Wat zo duidelijk wordt door je bijdrage hier, is dat dit kabinet de 'oude' scheiding (of noem het: schisma) tussen gezond en niet-gezond, tussen werkend en niet-werkend, tussen arm en rijk, en andere verzonnen grenslijnen weer in (on)ere herstelt. En daarbij vergeet dat iedereen een mens is dat kansen wil krijgen om een eigen invulling aan zijn of haar leven te geven, om zo een bijdrage aan het grotere geheel (de samenleving) te kunnen leveren. Oftewel, Rutte en consorten denken niet met het hart, maar met het ego, uit puur eigenbelang. Het belang van de gezonde mens (lichamelijk gezien dan, geestelijk niet echt gezond). Totdat ze zelf van hun hoge pedestal vallen en ineens niet meer zo gezond van lichaam zijn? Dank voor deze duidelijke boodschap: ook een op het eerste gezicht "niet-gezond" mens wil zo zelfstandig mogelijk leven en daardoor een bijdrage geven aan de samenleving en een ander niet tot "last" zijn. Dank voor deze menselijke duidelijkheid, hartverwarmend.

2 Reacties
dboomen
dboomen2 jul. 2011 - 7:40

Lola. Ik ken zo'n pedant mannetje persoonlijk. Ik heb het er ooit met hem over gehad wat hij eigenlijk zou doen als hij zorgafhankelijk zou worden omdat hij geen vrouw en kinderen had en het jongste wezenkind was. Ook had hij daar geen verzekering voor afgesloten. Als multi-miljoenair antwoordde hij : Als die tijd eraan komt, doe ik wat ik ook bij normale zorgvragen wegens ouderdom zou doen. Ik neem een verpleger/verzorger die dag en nacht (intern) voor me zorgt. Figuren als hen hebben totaal geen affiniteit met de problemen en zorgen van het klootjesvolk.

Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Interessant bij wat je schrijft: http://harrietmessing.wordpress.com/2011/06/24/solidariteit-enige-juiste-frame-voor-zorg/

[verwijderd]
[verwijderd]2 jul. 2011 - 7:40

[Dat ik studeer kan, omdat ik een PGB op niveau heb] Over welk bedrag praten we dan per maand, en wie verlenen die zorg allemaal? Zijn dat professionele krachten of is het alleen uw familie die uw PGB zorg verricht. Dan nog iets waarom zou de wajong niet gelijk gesteld kunnen worden aan de bijstand?

2 Reacties
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Harry, Mijn ervaring is dat uw vragen nogal brutaal zijn. Met mijn artikel hoop ik juist dat mensen meer op hun woorden gaan letten. Ik wil u best antwoord geven, waarna ik u ook een aantal vragen stel. 1. allen zijn professioneel 2. mijn zorgvraag is geindiceerd door een professioneel orgaan, het CIZ en dit is zeer zorgvuldig gedaan, door een heel team. U leest over die teams in mijn artikel. Het budget dat ik krijg past dus bij mijn situatie, zoals die nu is. Ik hoop dat u daarop kan vertrouwen. 3. Het gaat in eerste instantie niet om het verschil in euro's, maar om een ander construct. Ik kan u aanraden daarover wat te gaan lezen, er zijn zeer veel sites die hierover informatie geven. Ook kan u enkele reacties hieronder lezen, hoewel die niet volledig zijn. Eerst een opmerking tussen door. Zoals ik in een ander artikel ook al eens schreef. Ik vraag om een nieuwe V, de V van vertrouwen. Ik schrijf in dit artikel heel open en in mijn reacties durf ik te benoemen dat er bezuinigingen mogelijk zijn in mijn leven en dat ik de overheid daar graag op wil wijzen, wanneer ze de moeite zouden nemen daar naar te luisteren. Er kan op een aantal andere aspecten in de zorg etc. bezuinigd worden en dan zou deze operatie waarschijnlijk niet nodig zijn. Mijn vraag aan u. Durft u ook open te zijn en te vertellen wat er bezuinigd kan worden in uw leven? Wat gesubsidieerd wordt door overheid, welke regelingen u toekomen (zowel binnen werk als privé), wat misschien niet nodig zou zijn? Ik ben hier open en misschien moeten we dat allen eens zijn. De boel in het algemeen eens scherp bekijken en ons niet 'sec' focussen op degenen die weinig belasting in het laadje brengen en 'zichtbaar' geld kosten.

Sedmorteza
Sedmorteza2 jul. 2011 - 7:40

... Dan nog iets waarom zou de wajong niet gelijk gesteld kunnen worden aan de bijstand?... Weet jij wat het verschil is tussen een vangnet en een normaal leven?

Sjaak3
Sjaak32 jul. 2011 - 7:40

Ik zou het liefst willen zien dat hier `n reactie zo komen te staan van Rutte met zijn clan dat hij de ECHTE pgb fraudeurs gaat arresteren.

2 Reacties
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Ach, richt je toch niet zo op die pgb-fraudeurs. De hele wereld zit vol met fraudeurs, dat is niet beperkt tot pgb of welke regeling dan ook, dat is inherent aan hoe onze maatschappij eruit ziet. Ik hoorde ooit iets over een politicus die een zonnebril droeg, ken je hem nog?

JoopSchouten
JoopSchouten2 jul. 2011 - 7:40

Rutte eerst...

Rokvok
Rokvok2 jul. 2011 - 7:40

Het fraude-probleem wordt nogal overschat (door de minister zelf, later moest ze dat corrigeren). Dit komt niet boven de 5% uit (minder dan 1% van het budget afgelopen jaren). De gevallen van faillissementsfraude zijn veel talrijker en kost de samenleving domweg meer, maar daar hoor je amper over. In relatief opzicht valt het met de PGB-fraude zeer mee (ook de gevallen met AOW-fraude zijn bijv. veel talrijker). De kostenstijgingen in de zorg zijn natuurlijk een probleem maar men tracht dit al een jaar of 20 op te lossen door het te versoberen (bijv. tandarts en fysio uit basispakket). Dat gaat niet werken. Als je niet op past dan wordt net als in de VS meer dan 10% van het BNP uitgegeven aan de zorg. Tot nu toe zorgt marktwerking niet voor volumebeheersing maar juist volumestijging en veel nodeloze onderzoekjes. Wanneer ziekenhuizen dalijk winst mogen gaan maken zal die drang enkel groter worden en ik zie het niet gebeuren dat de consument hiermee bewuster om springt. Het is zelfs logisch dat de consument hierin mee gaat: het is jouw lichaam, jouw gezondheid en daar neem je geen risico's mee. Je zegt anders dan gewoonlijk eerder 'ja' dan 'nee' (het betreft ook geen doorzichtige markt; hoe taxeer je de kwaliteit en effectiviteit van een geleverde dienst?). Je gaat er van uit dat je als nitwit de specialist kan vertrouwen en juist dat vertrouwen gaat op de helling bij meer en meer marktwerking. Just my 2 cents

1 Reactie
Pjotrs
Pjotrs2 jul. 2011 - 7:40

"Het fraude-probleem wordt nogal overschat (door de minister zelf, later moest ze dat corrigeren). Dit komt niet boven de 5% uit (minder dan 1% van het budget afgelopen jaren)." Daar komt nog bij wat ik maar het grijze gebruik noem: maar liefst 40% van de aanvragen voor een PGB waren afkomstig van mensen die voorheen geen beroep op de zorg deden. Dat zijn bijvoorbeeld gevallen waarbij ouders als vanzelfsprekend de zorgtaken voor hun kinderen op zich namen, maar geen dief van hun eigen portemonnee wilden zijn nu ze zich daarvoor ineens konden laten betalen. Ook na het zo goed als afschaffen van het PGB wordt verwacht dat tientallen procenten niet langer een beroep op zorg zullen doen.

hasp52
hasp522 jul. 2011 - 7:40

Beste Anne-Miek, Ook hier zie ik weer sommige van die leeghoofdige reacties van mensen die geen flauw benul hebben van de positie waarin jij verkeert en met jou heel veel anderen (een nicht van mij weet vanaf 1 september om soortgelijke redenen ook niet meer hoe de eindjes aan elkaar te knopen). Zonder zich ook maar enigszins te verdiepen in de materie papegaaien ze maar wat andere bet-weters na en sommigen durven jou zelfs nog min of meer de maat te nemen ook. Voor de vrijheid van meningsuiting worden kostbare processen gevoerd, maar mensen hun waardigheid afpakken gebeurt met een hemelschrijend gemak. Dit beleid is ronduit SCHANDE en gespeend van elke menselijkheid. We worden momenteel geregeerd en gedoogd door onmensen die het belangrijker vinden te weten hoeveel iets kost, dan dat ze vragen hoe het met je is, laat staan dat ze vragen of ze misschien iets voor je kunnen doen. Laten die mensen nou gewoon eens een keer hun grote b*k houden en zich eens een keer diep schamen dat ze een dergelijk onmenselijk beleid steunen.

1 Reactie
sjaakie2
sjaakie22 jul. 2011 - 7:40

(een nicht van mij weet vanaf 1 september om soortgelijke redenen ook niet meer hoe de eindjes aan elkaar te knopen). Zoek een bijbaantje??? het is maar een suggestie dus voelt u zich alstublieft niet aangevallen.

JoopSchouten
JoopSchouten2 jul. 2011 - 7:40

Ziek of gehandicapt zijn is geen keuze. Mensen die zeiken over geld en focussen op mogelijk misbruik gaan volledig voorbij aan het probleem voor de getroffenen. Ze missen empathie en hebben dus een geestelijk tekortkoming. Ik zou graag meebetalen aan hun psychotherapie. Aangezien een eigen bijdrage ze wel zal tegenhouden, wens ik ze derhalve een prettig verblijf achter de geraniums toe.

1 Reactie
Pjotrs
Pjotrs2 jul. 2011 - 7:40

"Mensen die zeiken over geld en focussen op mogelijk misbruik gaan volledig voorbij aan het probleem voor de getroffenen." Integendeel! In de reële wereld lukt het niet om een fatsoenlijke regeling in stand te houden, zonder misbruik aan te pakken. Uiteindelijk is het heel simpel: degenen die een regeling misbruiken stelen niet alleen van de mensen die het nodig hebben, ze zorgen er uiteindelijk ook voor dat er niets meer rest voor de mensen die het wel nodig hebben. "Ze missen empathie en hebben dus een geestelijk tekortkoming." Fijn dat je jezelf als wolkenfietser empathie toedicht, maar die zogenaamde empathie is gratis en dus waardeloos. "Ik zou graag meebetalen aan hun psychotherapie." Niets staat je in de weg om er iets van de maken en eens een fikse bijdrage te leveren. Als alternatief zou je ook de kinderbijslag beschikbaar kunnen stellen aan mensen die met iets zitten waar ze niet om hebben gevraagd.

Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Mag ik een algemene opmerking plaatsen? Velen van u gaan op een segment van mijn artikel in. Dat zie ik binnen de politiek ook gebeuren. Jammer. Hoe kijkt u naar de situatie in het algemeen, alle aspecten die ik beschrijf en de verbinding daartussen? En als we die verbinding nu eens transporteren naar andere mensen die zorg nodig hebben, om ons heen? Of verbinden met uw persoonlijke situatie? Het lijkt me waardevol voor dit gesprek, aangezien er al zoveel is gezegd over de losse aspecten. Juist een integrale benadering van situaties kan leiden tot kostenbesparing. Wat voor betekenis heeft mijn artikel als we over de details heen kunnen of durven te kijken?

1 Reactie
maclofty
maclofty2 jul. 2011 - 7:40

Anne Miek, Daar raak je de kern, ik weet dat uit ervaring, zelfs nu mijn echtgenote lekker in de zon zit zegt de buitenstaander, het gaat "goed" met je en je ziet er lekker uit. Nooit de hele zaak bekijken, daar is de tegenwoordige generatie niet toe in staat. De punt van de neus is al ver zal ik maar zeggen. Ik bezie je helemaal met je worsteling en alles daarbij. Daar moet gewoon een oplossing voor blijven die je recht doet. !!! Klaar uit!!!!

fjacobse
fjacobse2 jul. 2011 - 7:40

Op de een of andere manier schijn ik bij een aantal mensen de indruk te wekken dat ik Anne-Miek het ergste gun. Laten we daarom de zaak eens van een andere kant bekijken. Rutte heeft luid en duidelijk van de daken lopen schreeuwen dat bij 90% van de mensen het PGB wordt geschrapt. Rutte heeft ook luid en duidelijk van de daken lopen schreeuwen dat het PGB gehandhaafd blijft voor mensen voor wie het betekent dat men in anders in een verzorgingstehuis terecht komt. (Zo zijn ze, die geldwolven van de VVD) Het lijkt mij dan ook vanzelfsprekend dat zij in die 10% valt. En ik heb nog nergens een argument gelezen waarom dat niet zo zou zijn.

1 Reactie
Sylvia Stuurman
Sylvia Stuurman2 jul. 2011 - 7:40

[Het lijkt mij dan ook vanzelfsprekend dat zij in die 10% valt.] Dan heb je blijkbaar niet begrepen wat er met haar aan de hand is.

Michiel Online
Michiel Online2 jul. 2011 - 7:40

als ik heel eerlijk moet zijn heb ik het gevoel dat we met de samenleving veel te ver zijn doorgeschoten en niet meer weten hoe we voor elkaar moeten zorgen. dat uit zich nu in de stemmen voor ministers die totaal niet weten wat sociaal betekent. en al langer in de verzorgingstehuizen waar ouderen in hun eentje wegrotten. het lijkt me normaal dat de familie de tijd neemt om te zorgen voor een gehandicapte binnen die familie. het lijkt me normaal dat die familie daarvoor gecompenseerd wordt. het lijkt me normaal dat je voor elkaar leert zorgen en dat dan ook doet. en het lijkt me normaal dat je dit idealisme en principe uitdraagt in de samenleving, ook als politicus. en als je weet dat je dat niet kan dan moet je geen premier worden. als je weet dat je alleen maar aan je eigen macht kan denken hoor je niet thuis in een enkele toppositie. ik ben absoluut geen persoon voor deze samenleving. ik denk na om weg te trekken naar een ander land als ik mijn diploma heb om zo elders iets op te kunnen bouwen. op mijn studie internationale handel wordt er al niet meer gemotiveerd gewerkt naar kwaliteit en niet meer gekeken naar het individu, en dan valt dat automatisch ook weg bij gehandicapten, dat kan niet anders. maar het is natuurlijk wel fout. we moeten dingen weer rechtzetten, maar als dat niet gebeurt ben ik hier denk ik weg. naar een aziatisch land of zo, waar ze nog weten wat cultuur is en voor elkaar zorgen.

1 Reactie
Archie2
Archie22 jul. 2011 - 7:40

Je zult zien dat naar mate de welvaart stijgt, daar hetzelfde zal plaatsvinden. Ik ken mensen (buitenlanders) die het zich een 20-tal jaren geleden niet konden voorstellen dat ze, zoals wij dat doen, hun ouders in een verzorgingstehuis zouden laten opnemen. Nu ze de financien er voor hebben doen ze precies wat wij ook doen. Jij hebt het over wegrotten. Dat impliceert een aandachtstekort vanuit de omgeving. Dat is iets anders dan iemand dag in dag uit verzorgen.

[verwijderd]
[verwijderd]2 jul. 2011 - 7:40

Mag ik een algemene opmerking plaatsen? Kunnen wij een keer ophouden met elkaar in de haren te vliegen? Een aantal reacties naar Anne-Miek vallen bij mij onder de noemer bezopen. Ook een aantal reacties naar mijn persoon vallen bij mij onder het kopje bezopen.. Dus ja je zult fraude moeten aanpakken binnen de PGB, maar plaats een ieder die hier nu gebruik van maakt nu niet in verdachtebankje! Ik heb geleerd van Anne-Miek dat mevrouw een zelfstandig leven kan opbouwen, met dank aan deze regeling! Ik noem het dan ook jammer dat mijn partij zich vastklampt aan 90% niet 10% wel... Zeer nadrukkelijk was mijn verzoek; "Iedere politieke partij heeft de plicht om zijn of haar politieke verantwoordelijkheid te nemen, lees (pijnlijke) keuzes te maken. (kom nu niet met de JSF, HRA etc.) Kosten AWBZ, 23 miljard euro per jaar, oftewel ongeveer 1400 euro per inwoner. Dit bedrag loopt jaar in jaar op met een miljard euro! En de vergrijzing moet nog beginnen! In alle redelijkheid, dit kunnen wij onmogelijk volhouden.." Wat lees ik, zucht..Ik graai als VVD-er, ik heb schijt aan de rest van de samenleving....Ik heb geen geldboompje in mijn achtertuin, willen wij zorg VOOR EEN IEDER betaalbaar houden dan moet ons zorgstelsel een draai van 180 maken! Zeer nadrukkelijk zeg en schrijf ik hier "Zorg gaat niet over zieltjes winnen, zorg gaat over mensen." Het "hehe" (VVD) verhaal van Anne-Miek begrijp ik.... Het verhaal binnen de Pvda begrijp ik ook niet Anne-Miek....U moet meedoen, daar heeft u recht op! Eerder schreef ik... " In veel opzichten bent u een product geworden van een hoog ach gut wat zielig aaigehalte, voor politiek gewin, maar ook voor bedrijfjes die hier grof geld mee verdienen..." "U heeft wat voorbeelden gegeven over de kermis die zorg heet. Helaas zie ik dit ook als werkgever. Ik heb mij boos gemaakt over het kijk ons eens sociaal zijn gehalte van de Pvda. Ik doel dan op de sociale werkplaatsen. Ik onderneem maatschappelijk, (ik heb dus ook tot doel een afspiegeling te zijn van deze samenleving) dus ja ik ben in het verleden bezig geweest om mensen uit de sw een plaatsje te geven binnen mijn bedrijf. Politiek Den Haag heeft dit voor mij persoonlijk onmogelijk gemaakt...Ik moet (als ik wil) mensen afkomstig uit de sw meer gaan betalen dan mijn eigen collega's. Met of zonder subsidie, dit weiger ik! Valt domweg niet uit te leggen aan mijn mensen die ik nu in dienst heb." Ook hier neem ik afstand van.... Op het gebied van zorg, in alle redelijkheid mijn politieke voorkeur is....ik weet het niet!

2 Reacties
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

'hehe' VVD verhaal???? Ik zeg 'haha'. Verder wel goed dat je alles beschrijft, zoals je het voelt. Want dat was ook een vraag. Gisteren twitterde ik nog met Femke Halsema over het 'Links-Rechts' gekakel. Ik wil op deze plek benadrukken dat mijn artikel onpartijdig is. Daar gaat mijn artikel niet over. Ik hoop juist dat gebeurd wat Femke schrijft: @Femkehalsema @AnneMiekVroom @joop_nl Dat is jouw verhaal zeker niet: dat moet iedereen - links of rechts - aanspreken.

Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Nog heel even over de PVDA. Dat is wel partij die de moeite heeft genomen om anderhalf uur lang, met de voltallige fractie, naar mijn verhaal te luisteren. Allen hebben geluisterd en oprecht gereageerd, ook dhr. Cohen. Wat ze met mijn verhaal doen, valt buiten mijn verantwoordelijkheid. Ik vond het echter wel zeer aangenaam om zo gehoord te worden. Van vele partijen krijg ik alleen maar een standaard reply.

klaroengeschal
klaroengeschal2 jul. 2011 - 7:40

Het gaat niet om individuen. Het gaat om de perversiteit van systemen. De radartjes die onverdroten doordraaien, de overhead die beheersbaar gehouden moet worden, de mazen in de wetgeving die gedicht moeten worden. Politieke partijen zijn slechts in staat, althans dat denken ze, om het systeem te finetunen, maar telkens wanneer ze de ene plooi gladgestreken hebben, verschijnt er in een andere hoek weer een kreukel. Alleen de mens kent de wet van de onbedoelde gevolgen, maar of we hem snappen? Eén verhaal, hoe integer ook, zegt trouwens helemaal niets. Als ik nu het verhaal zou vertellen van de WIA buurman die al tien jaar bijbeunt als schilder, zou het 50/50 zijn. Kortom, inductie is geen wetenschap.

1 Reactie
Anne-Miek Vroom
Anne-Miek Vroom2 jul. 2011 - 7:40

Jelle, ik kan niet met je meegaan. Elk verhaal, integer of juist niet, staat op zichzelf en is in ieder geval niet deelbaar in het verhaal van een ander.