Trumpressionisme
• 10-11-2016
• leestijd 2 minuten
© cc-foto: KAZ Vorpal
Die man beseft volgens mij zelf niet eens wat ‘ie in gang heeft gezet.
Van twintig van de vijfenveertig Amerikaanse presidenten bestaat bewegend beeld. Van die twintig is Trump veruit de meest buitenissige. Gisteren zag ik op Youtube bijvoorbeeld een filmpje waarin hij tijdens een worstelshow als een gorilla op een worstelaar duikt. Vervolgens zie je hoe het aanstaande staatshoofd de worstelaar driftig op zijn kop timmert. Dat soort video’s vind je niet van Roosevelt, Truman, Eisenhower, Kennedy, Johnson, Nixon, Ford, Carter, Reagan, Bush I, Clinton, Bush II en Obama.
Als verdoofd onderging ik op de bank, kijkend naar CNN, het moment dat The Donald zijn overwinningsspeech hield. Mechanisch zette ik wat teksten op twitter en reageerde ik op Facebookgesprekken. Die zinnen heb ik in de volgende alinea’s zo goed mogelijk aan elkaar geplakt. Een impressionistisch woordenschilderij, geschilderd in de eerste uren na een historische gebeurtenis. Qua analyse is dat op dit moment het hoogst haalbare; we zijn op onbekend terrein beland. Hopelijk vinden we de onderstaande zinnen over vier jaar aanstellerig geneuzel:
* Die man beseft volgens mij zelf niet eens wat ‘ie in gang heeft gezet. * Dat Trump zo presidentieel klonk in zijn overwinningsspeech maakt ‘m alleen maar enger. Eerst gedraag je je anderhalf jaar als een monkey en dan hang je opeens de dominee uit. Wie ben je dan echt? * Trump als een soort nieuwe Reagan, met die gedachte probeer je jezelf gerust te stellen. Totdat je een filmpje ziet waarin hij als een gorilla iemand bespringt in een boksring. * They’re making the last film, they say it’s the best. And we all helped make it. It’s called the Death of the West. * Het goede nieuws: met de verkiezing van een realityster tot president van de VS is ’t dieptepunt van de mediacratie wel zo ongeveer bereikt.
* Natuurlijk zijn er veel domme mensen, maar slimme leiders weten dat ze domme mensen niet tegen zich moeten krijgen, dus eigenlijk zijn onze huidige leiders dom. * Een paar jaar na de grote economische crisis komen er vreemde mensen aan de macht, goh, waar hebben we dat eerder gezien?
* Als het economisch slecht gaat verschijnt de ‘sterke man’ op het toneel, democratisch, ondemocratisch, half-democratisch, voorbeelden genoeg in de geschiedenis. * We zijn als soort nog te dom voor wereldvrede, naar ik vrees, maar laten we hopen dat het niet zo uit de hand loopt als vorige eeuw. * Ok geen paniek, het is nog geen 20 januari, eerst nog even kerst, oud & nieuw en elke dag feesten alsof er geen morgen bestaat.