Steun Europees beschermingsbevel

De komende week besluiten de ministers van Justitie van de Europese Unie in Brussel over het Europees Beschermingsbevel. Dit voorstel is bedoelt om slachtoffers van geweld, met name van huiselijk geweld, of bedreiging beter te beschermen. Dit is een belangrijke maatregel, waardoor slachtoffers niet alleen worden beschermd in hun eigen lidstaat, maar ook in andere lidstaten van de Europese Unie.

Nederland heeft zich altijd sterk gemaakt voor slachtoffers van huiselijk geweld. Daarom vinden Internationaal Secretaris Marije Laffeber en ik het onbegrijpelijk dat de Nederlandse regering haar steun hiervoor heeft ingetrokken.

Door van positie te veranderen, is er geen meerderheid meer voor deze maatregel en wordt besluitvorming over deze maatregel onmogelijk. De slachtoffers: vrouwen, mannen en kinderen die hun leven dagelijks in angst moeten leven worden door hierdoor keihard in de steek gelaten. Toonde Nederland zich in het verleden kritisch, maar coöperatief in Brussel, nu lijkt het aan de hand van het Verenigd Koninkrijk en Duitsland eerder obstructief. Is het nieuwe kabinet definitief een opstandige en onwillige koers gaan varen in Europa?

Enkele maanden geleden werd door 12 Europese lidstaten het initiatief genomen om het Europees Beschermingsbevel te creëren. Het is bedoeld om slachtoffers van geweld of bedreiging beter te beschermen over de landsgrenzen heen van de EU. Dat betekent dat als een Nederlandse vrouw een stalker heeft met een straatverbod, zij zonder angst voor de stalker naar Spanje kan verhuizen, omdat daar – na aanvraag van het Europese Beschermingsbevel – de Spaanse overheid hetzelfde straatverbod zal erkennen en handhaven.

Het Europees Beschermingsbevel beperkt zich niet alleen tot vrouwen, maar is van toepassing op alle mensen die het slachtoffer zijn van een strafbaar feit. Dus ook zij die bedreigd worden op basis van hun seksualiteit, hun levenswijze of op basis van hun vrije meningsuiting, verdienen bescherming overal in de EU lidstaten. De PvdA is voorstander van het invoeren van een Europees Beschermingsbevel. Indien een slachtoffer van geweld of een bedreiging verhuist naar een ander land binnen de EU, moet de beschermingsmaatregel kunnen meeverhuizen. Iemands veiligheid mag niet ophouden bij de grens. Veiligheid is een belangrijk goed, zeker van de meest kwetsbaren.

Geschat wordt dat, wanneer het Europees Beschermingsbevel wordt ingevoerd, er in de EU meer dan 100.000 bevelen zullen worden uitgegeven. Dat zijn dus 100.000 mensen die dan bescherming kunnen krijgen waar dat nu niet het geval is.

De Nederlandse regering heeft onlangs haar steun voor het Europees Beschermingsbevel ingetrokken. Het heeft zich aangesloten bij de groep lidstaten die de maatregel niet steunt en is daarmee de spreekwoordelijke druppel geworden die de emmer deed overlopen. Er is door het Nederlands besluit een blokkerende minderheid ontstaan, een minderheid aan lidstaten die het voorstel voor het Europees Beschermingsbevel onmogelijk maakt. De vraag dringt zich op waarom Nederland eerst wel en later niet meer deze maatregel steunde?

Het Europees beschermingsbevel tast nochtans het Nederlandse rechtssysteem niet aan, het vereist geen enkele wijziging. Het vraagt alleen om beschermingsmaatregelen opgelegd in een andere lidstaat te erkennen en over te nemen, indien nodig.

Is Nederland bang dat we ten prooi vallen aan Europese regeldrang? Hoewel het stellen van de vraag of deze bescherming op Europees niveau geregeld moet worden terecht is, is hier geen sprake van Brusselse bemoeizucht. Het initiatief was afkomstig van lidstaten zelf en het grensoverschrijdende aspect maakt dat juist een Europese aanpak wenselijk is. Het alternatief zal immers niet dezelfde mate van bescherming kunnen bieden. In plaats van een Europese afspraak, waarbij de lidstaten elkaars beschermingsmaatregel zo passend mogelijk over nemen, zou het op de bereidwilligheid van de lidstaten zelf aan komen om onderling wat te regelen. Het is maar de vraag of Nederland wat dat betreft 26 bilaterale regelingen wil afspreken met de andere 26 lidstaten. Om maar niet te spreken over de uiteenlopende regelingen die dat met zich mee zou brengen. Dat is onpraktisch, vergroot de onduidelijkheid voor de slachtoffers en kost bovendien tijd, tijd die we niet mogen verliezen.

Het is volkomen onbegrijpelijk waarom de regering Rutte, die zegt vrijheid hoog in het vaandel te hebben staan, haar handen aftrekt van dit Europese voorstel. Juist van deze regering zou je verwachten dat ze over de brug zouden komen als de veiligheid, bescherming en vrijheid van de burger versterkt kan worden.

Deze Nederlandse regering kan niet anders, net zoals de voorgaande regering, dan het Europees beschermingsbevel te steunen, opdat mensen in vrijheid en veiligheid kunnen leven.