PVV staat ver af van de Nederlandse beschaving

Terwijl Nederland al volop genoot van de mooie lente, nam Hero Brinkman met enkele andere Kamerleden plaats in de studio van Tros Kamerbreed (radioprogramma red.) om daar over van alles en nog wat te praten. Behalve over de Afghaanse Sahar overigens, want dat mocht hij nog niet. Daar moesten ze het eerst in de fractie eens terdege over hebben. Het leek de CPN wel, dacht ik. Daar moesten ze ook altijd eerst instructies halen voor ze een uitspraak mochten doen.

Eigenlijk vormt deze interne gang van zaken een buitenissig element in de vaderlandse politieke traditie. Een beetje onnederlands missschien wel. Ik haalde virtueel de schouders op en ging verder met het hoognodig afstoffen, maar ik legde de doek al gauw weer neer. Hero Brinkman was opnieuw aan het woord. We waren maar klein, meende hij, en toch stond er in de grondwet dat ons land zich inzet voor een internationale wereldorde. Dat moest er meteen uit, want wij moeten niet proberen een te grote broek aan te trekken of woorden van die strekking.

Daarmee maakte de spraakmakende parlementariër, zoals dat tegenwoordig op sommige blogs met miskenning van de werkelijke betekenis van het gezegde wordt geformuleerd, gehakt van een heel traditioneel en zuiver Nederlands element in onze buitenlandse politiek.

Voor Nederland zijn handel en export al eeuwen lang van wezenlijke betekenis. U kent het liedje misschien wel: “Zie ik Hollands vlag aan vreemde kust, dan juihuicht mijn hart victorie”. Dat was dan meestal in de mast van een koopvaardijschip waar je nu de trotse banier van Liberia of Panama ziet, omdat je dan onder allerlei wetgeving ter bescherming van de zeelui uit kunt komen. Toen echter lag dat anders en zag je de driekleur. Te weinig wapperde die boven oorlogsschepen.

We hebben ook een traditie van zuinigjes aan doen met strijdkrachten. En we ZIJN inderdaad niet zo’n groot land. Daarom had de Nederlandse buitenlandse politiek sinds de gouden eeuw de volgende onuitgesproken positie: Nederland moet overal ter wereld vrijelijk kunnen handelen. Daarom zijn wij voor vrede en open markten. En een internationale rechtsorde. Bij U om de hoek is wellicht een Hugo De Grootstraat. Diens bekendste boek gaat over de vrije zee.. Het is niet voor niets dat de wereld er voor koos om het Vredespaleis met het Internationale Hof van Arbitrage in Den Haag te vestigen en niet ergens anders. Als neutraal land zonder internationale bondgenootschappen kon Nederland zich inzetten voor een wereld waarin machten hun conflicten aan de onderhandelingstafel oplosten en niet op het slagveld.

De Tweede Wereldoorlog leerde dat dit niet meer zou werken. Daarom heeft Nederland zich na de bevrijding aangesloten bij het blok van de democratische en vrijheidslievende landen. Ook weer omdat met zulke bondgenoten een internationale rechtsorde het best te realiseren leek. Het is dan ook logisch dat dit belangrijk, oernederlandse uitgangspunt uiteindelijk in de grondwet bevestigd werd.

Van dit alles wil Hero Brinkman van de PVV afscheid nemen. Hij veegt een oudvaderlandse traditie van tafel. Weer liet een PVV-er zien hoe ver die partij afstaat van de Nederlandse cultuur en de Nederlandse beschaving hoe wezensvreemd zij in feite is. Ik nam de stofdoek weer ter hand en reinigde het kozijn.