"NS bang voor boze reiziger"?

De Volkskrant kopte donderdag 10 maart 2011: “NS bang voor boze reiziger.” Bij het nader lezen van het artikel gaat het om een onderzoek in opdracht van het ministerie van Infrastructuur & Milieu waaruit zou blijken dat conducteurs vertragingen vaak bewust niet omroepen, bijvoorbeeld omdat ze bang zijn voor boze reizigers.

Direct werd ik mijn bed uit gebeld door VARA Radio 2. “Of ik er wat over wilde zeggen?” Mijn slaap nog uit mijn ogen wrijvend, zei ik dat ik eerst toch even De Volkskrant moest gaan lezen en ook het onderzoek. Dat ben ik gaan doen.

Er wordt in het onderzoek geconcludeerd dat het treinpersoneel prioriteiten stelt in de hoeveelheid taken die hen in hun dienst op het pad komen. De belangrijkste prioriteit voor het treinpersoneel is dat de veiligheid op nummer één staat. Dat lijkt mij niet onbelangrijk. Maar waarom staat dat niet in het Volkskrant-artikel? Bij het lezen van het onderzoek kom ik heel veel nuance tegen en ik begin langzaam te ontdekken dat alles wat “vuil” is in het Volkskrantartikel wordt opgevoerd. Bah!

Wat een onevenredig groot onderzoek trouwens voor een relatief probleem. Je vraagt je bij het lezen af of dit onderzoek gedaan is voor de reiziger of om ambtenaren en politici te bevredigen? Zodat zij de NS daarna er op kunnen afrekenen. Maar waarom wordt in het artikel van De Volkskrant  de  “machinist en conducteur” weggezet? Waar is dat voor nodig? Het gaat om informatie bij ontregelingen/vertragingen. Dus als de trein langer dan 3 minuten te laat op het station aankomt of vertrekt dan moet de conducteur dit aan de treinreizigers vertellen.

En liefst natuurlijk op deze wijze: “Wij hebben wat oponthoud opgelopen maar wij zullen er alles aan doen om deze tijd snel, door wat harder te rijden, in te halen.” Alsof je een piloot hoort omroepen: “wij gaan gezellig een noodlanding maken.” Het gaat dus om een rot bericht mooi verpakken. Treinpersoneel gaat daar ongetwijfeld verschillend mee om.

Maar je kunt je afvragen wat de verschillende reizigers in de trein willen horen? Die heeft namelijk toch zelf ook een klokje voor de tijd, een zakcomputer die op internet voor hem uitzoekt welke aansluiting mogelijk is. Of hij hoort gewoon niets omdat hij een MP3 speler aan heeft staan. De reiziger houdt trouwens ook niet van lange betogen via de intercom van de trein. Die ergernis zie ik regelmatig op de gezichten. Machinisten en conducteurs zijn eerlijke oprechte NS-medewerkers die de reizigers niet in de maling nemen maar gewoon vertellen hoe het is. Omroepen in de trein is geen marketingtrucje. En treinpersoneel is, bullshit, helemaal nergens bang voor.