Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
Hoe dankzij zijn toenemende corrumperende macht, wat aan de oprukkende globalisering van de neoliberale markteconomie is te wijten, het kapitalisme steeds meer onderdelen van de maatschappij, waaronder de media, kan vorderen als eigen productie- en propaganda-apparaat. De functie die de pers in een democratische rechtsstaat vooral en bovenal dient te vervullen, namelijk die van onafhankelijke, kritische observator van cultuur, politiek en bedrijfsleven, wordt zo sluipenderwijs naar god geholpen, en zo loopt de bevolking steeds meer in de neoliberale val en wordt steeds meer het slachtoffer van een volledig gemonetariseerde maatschappij, d.w.z. van de sociaal-economische dictatuur van het totaal-kapitalisme, en dus van de pseudo-religie van het totaal-consumentisme, dat letterlijk alles opvreet wat leeft, tot alles kaal- en leeggevreten is, de menselijke geest incluis. Toch blijf ik optimistisch, want eens keer keert het tij, of keert de kade het verdoemde schip, want dat het verdoemd is, is een feit. Onze stem kan op het hoe, wat en wanneer van onvermijdelijke verandering zeker invloed hebben. Maar eerst dient men het waarom en waarom-niet te onderscheiden: Een kapitalistische monocultuur, waarom niet? Een sociaal-economische dictatuur, waarom niet? Waarom bevolkings-emancipatie? Waarom sociaal-democratie? Waarom een vrije, pluriforme, onafhankelijke pers? Waarom een democratische rechtsstaat?
Wie heeft ooit gedacht dat het nieuws objectief tot ons komt? Van echte kritische journalistiek is in Nederland al lang geen sprake meer. Volgens een oud artikel van de Roy van Zuydewijn ( http://www.zozeg.nl/anp/anp.htm ) hangt aan de media een twijfelachtige zweem van politieke, zakelijke en persoonlijke belangen. Ze zijn doorgeefluik van regeringsstandpunten en herhaaldelijk verantwoordelijk voor het verhullen of weglaten van ongevallig nieuws voor diegene die de politieke en financiële touwtjes stevig in handen hebben.
In reactie op: "Truus Beek, di 23 april 2013 14:26 in reactie op Jan-Peter Scheffer Dachten uw "geloofsgenoten" in de jaren 60stig ook. Gezien uw inbreng hier zou ik onder uw supervisie de pers al helemaal niet meer geloven." Het type begoocheling en zelfbegoocheling wat spreekt uit je wanbegrip van en minachtig voor mijn analyses en kritiek, die inderdaad verwant zijn aan die van de "Love & Peace-"generatie, is nu juíst het resultaat van de totaal-kapitalistische, oftewel neoliberale indoctrinatie en propaganda waar ik op doelde, daar deze de onbenijdenswaardige adepten ervan het eigen onvermogen doen projecteren op anderen, met name mensen die wél de moeite doen om voor zichzelf te denken, wat iets heel anders is dan alleen aan zichzelf denken en zijn eigenbelang, omdat deze mensen met hun analyses en kritiek immers een bedreiging vormen voor hun ongefundeerde denkbeelden. Zo werkt het, als men tot die ultra-materialistische geloofssekte behoort. Men is er gevangen in enge dogma's en grossiert in bijpassende vooroordelen. Dit is echter slechts de uitdrukking van een grote structurele disfunctionaliteit. Het werkt dus eigenlijk helemaal niet. Hoe enorm ironisch is de werkelijkheid, zoals deze het erop geprojecteerde wanbegrip terugreflecteert als kritiek.
Gelukkig kunnen we voor het echte nieuws nog terecht bij de Telegraaf, Metro en de Sp!ts.
Helaas kunnen we voor het echte nieuws nergens meer terecht! Wantrouwen, googelen, vergelijken en meerdere nieuwsbronnen raadplegen biedt enige soelaas.