Nooit meer rusten

Van het weekend klonk, zoals de media dat noemen, de roep om gewelddadig ingrijpen. Niets bijzonders want mix woede, frustratie en onmacht door elkaar en die roep klinkt al snel. De reactie is begrijpelijk want het leed is enorm en de wreedheid onvoorstelbaar.

Bij mij heeft de ramp het tegenovergestelde effect. Ik ben helemaal klaar met mensen die denken dat geweld iets oplost. Die verslaafd zijn aan dadendrang. Die wapens oppakken om hun gelijk te halen of de macht te veroveren. Die denken dat je ‘even’ een oorlogsgebied kunt ingaan om orde op zaken te stellen. Wanneer heeft dat voor het laatst gewerkt? In Gaza? Syrië? Irak? Afghanistan? Geweld leidt onherroepelijk tot nog meer ellende.

Is het de bedoeling dat we de rouw van onze landgenoten en die van de buitenlandse nabestaanden gaan verzachten door andere mensen dood te maken? Denk je dat die dronken en niet al te snugger ogende ‘rebellen’ de handen de lucht in steken als er buitenlandse troepen op ‘hun’ grondgebied landen? Natuurlijk niet. Ze doen wat dit soort gewapende lui altijd doen: meer doden maken, meer vernietiging veroorzaken. Ongeacht wie want het doel van de daadverslaafden heiligt altijd de middelen: in Gaza, in Afghanistan, in Irak, in Syrië, in Oekraïne.

Opvallend trouwens dat we ze nog steeds ‘rebellen’ noemen nadat we iedereen die minder op zijn geweten heeft, van dierenactivisten tot treiterende straatjongens, al jaren voor terroristen uitmaken. Misschien is het woord terrorist teveel aan inflatie onderhevig en weten we zo gauw niet meer hoe we ze dan wel moeten noemen. Ik stel voor ‘verdachten van oorlogsmisdaden’. 

Premier Rutte heeft beloofd dat hij niet zal rusten voordat de daders gepakt zijn. Laat het waar zijn. En daar moet Nederland wat mij betreft zijn militaire vernuft wel voor gebruiken. Want de kans is groot dat onze trouwe handelspartner Vladimir Poetin deze lieden niet vrijwillig gaat exporteren naar een rechtbank in Den Haag.

Toen het Joegoslavië-tribunaal de jacht opende op de oorlogsmisdadigers in de Balkan stonden Nederlandse anti-terreureenheden permanent paraat om daar heen te vliegen en verdachten op te pakken, zo gauw duidelijk was waar ze verbleven en de omstandigheden dat toestonden. Geweld kwam er niet of nauwelijks aan te pas, het moest juist voorkomen worden. Dat moet weer gebeuren.

Als de verdachten van deze massamoord – iets anders kan ik het neerhalen van een passagiersvliegtuig niet noemen – bekend zijn en zich willen onttrekken aan de rechtsgang moet er net zo lang op ze gejaagd worden tot we ze oppakken en hier voor de rechter slepen. Waar ze ook zitten. Al duurt het 50, 60, 70 jaar, nooit zullen wij rusten, noch zullen zij rust hebben.

Het is de enige manier om dit soort lui echt te straffen: zorg dat ze niet kunnen vechten, pak ze hun wapens af, ontdoe ze van iedere heroïek, gun ze niet de status van vijand en behandel ze als misdadigers. Want dat zijn ze en niks anders.