Heb je een vraag, suggestie of wil je gewoon iets kwijt? Dat kan hier. Lees onze spelregels.
"Names de Kinderen Bos" ? ? ? Los van het feit dat ik het in essentie zeer eens ben met uw betoog, kan ik er geen positief oordeel over vellen.... op de een of andere manier voel ik altijd een zuur wijzend vingertje in de stijl waarmee u de stukken presenteert. Dat zal vast mijn eigen tekortkoming zijn.
Zijdelings gerelateerd: Heleen Mees enkele dagen terug: "Nederlandse mannen zijn Watjes!" ( http://twitter.com/HeleenMees/status/10367402690 ) Nu ja, een beetje makkelijk wellicht, maar we zullen het er maar op houden dat ze zelf geen kinderen heeft (en dat bespreking van die kwestie in interviews altijd tenenkrommende quote's oplevert) Inhoudelijk: "Wat niet wegneemt dat hier een groter probleem bespreekbaar is geworden: het politieke bedrijf spant zich nog lang niet genoeg in om mensen (voornamelijk toch nog vrouwen) die hun kwaliteiten en talenten aan de publieke zaak willen geven in staat te stellen dat ook thuis te doen." Dit is de echte zere plek. Maar helaas, echt veel besproken wordt het de laatste dagen niet. Het gaat over watjes, verborgen motieven, luiers en boze vrouwen, maar nog steeds niet echt over de politieke cultuur zelf. Misschien met uitzonderingen van wat bespiegelende stukken zoals van Jan Tromp zaterdag in de Volkskrant. Maar echt vooruitblikken, nee. Neem Halsema. Als fractievoorzitter ben je toch veel meer in staat je eigen agenda te bepalen (en beperken, als je dat wilt) dan als minister die weekenden achtereen naar Belgie wordt gereden om ABN Amro terug te kopen, en tussendoor verplicht oeverloze debatten moet bijwonen (soortgelijke dingen gebeuren in het bedrijfsleven.) Halsema meldt via twitter niet weg te gaan. Bewonderingswaardig. Maar als zij minister zou (willen) worden, hoe zou zij het dan aanpakken? Is langdurig trouw ministerschap onmogelijk met kinderen? Is het eigenlijk goed dat politieke doorloopsnelheid groter wordt (met als voordeel dat je er een paar jaartjes tussenuit kunt voor kinderen)? Als onderdeel van carriere en gezinsplanning een paar jaartjes 'politiek doen', 100 uur per week, en dan weer wegwezen... is dat niet een triest perspectief voor de politiek? Mijn idee: topmannen die er prat op gaan nauwelijks slaap nodig te hebben (Balkenende bijvoorbeeld) kunnen na verloop van tijd niet meer helder denken. Topmannen die nooit iets anders zien dan de binnenkant van hun bestuurskamers en dienstauto's, raken losgezongen van de realiteit. Dus: topmensen moeten zichzelf in deze opzichten gaan beperken, juist uit verantwoordelijkheidsgevoel, en het is ook aan de volksvertegenwoordiging dat te stimuleren. Daaruit volgt dan tevens een betere kans voor mannen en vrouwen met een gezin. Maar ik geef toe: een beetje utopisch is dit idee wel.
Citaat uit een interview van VN met Bos in sept 2008. " Blakend van zelfvertrouwen presenteerde hij zijn Miljoenennota, met een wervend verhaal over de kansen van Nederland in een veranderende wereld. Zo hadden ze hem op het Binnenhof al heel lang niet meer gezien. Een week later kondigde Bos aan ook na de verkiezingen van 2011 PvdA-leider te willen blijven." Ik ben het niet gauw (eerlijk gezegd nooit) eens met Cisca Dresselhuijs maar in dit geval heeft ze gelijk. Er zit uiteraard meer achter. Wat dan wel? Dat weet formeel alleen Bos, maar het is een keihard feit dat enkele dagen voor het vertrek van Bos het CDA bij monde van Balkenende liet weten een coalitie met de PvdA "ongeloofwaardig" te vinden. Een coalitie met de PVV was al door Bos uitgesloten en een links sprookjes-Kabinet komt ruim zetels te kort. Kortom, met Bos als partijleider was de PvdA 100% zeker van 4 jaar oppositiebanken. Met de komst van Cohen staan de deuren naar een coalitie met het CDA binnen no-time weer wagenwijd. Sterker nog, zowel bij het CDA als de PvdA is men zich inmiddels al aan het verheugen op een nieuwe coalitie CDA-PvdA. PvdA weer dol op CDA http://www.depers.nl/binnenland/462801/PvdA-weer-dol-op-CDA.html Dus ik stel voor dat we alle verhalen over Bos die kiest voor zijn gezin met een hele flinke korrel zout nemen, hij kiest voor zijn kinderen op het moment dat hij muurvast is gelopen in Den Haag. Dat verklaart dat hij 1,5 jaar na zijn aankondiging partijleider te blijven alsnog afhaakt.
Tja, heb je je ingezet voor landsbelang, heet het oppeens "politiek bedrijf". Is het opeens werk geworden en kun je een schop na krijgen als je iets anders ( minder maagzuur wekkend ) baantje wil. Komt er zo'n overbelegen Dresselhuis haar eigen ( politieke ) standpunten verdedigen. Standpunten die je wel vaker van vrouwen hoord: "maar kan ik dan niet de baas zijn en er maar 10 uur on de week voor werken". Want, immers, beweren ze: de kinderen liefde geven dat kan toch alleen de moeder. Bah! Eeuwen hebben mannen in zwarte mijnen stoflongen moeten oplopen en een paar waren bovengronds de baas. Maar nu er geen mijnen meer zijn wil iedereen opeens baasje spelen. En het liefst tussen 10 en 3. Als er 's nachts een feestje uit de hand loopt dan slapen ze door. Als ze 3 kabinetten kapot hebben verstardt gaan ze gewoon voor een 5de termijn... Als ze 1 ( woeker ) bank hebben laten verrotten worden ze gewoon baas van een andere bank. Bah. Maar ja, je moet er toch niet aan denken dat zo'n flapdrol een vak gaat leren en in jouw team komt? Groot gelijk Wouter dat je even tijd voor thuis maakt, ik heb vrijdags papa dag ( ook omdat de scholen nooit zeker weten of ze dan ook les zouden moeten geven of niet in deze kennis economie ) en dat is erg leuk. En zolang als dit land nog werkeloosheid kent is er ook helemaal geen reden om meer dan 32 uur in de week te gaan werken. Maar ik ben dan ook geen baas. Althans, niet van zoiets sufs als een bedrijf. Maar inderdaad, het betekend ook dat ik linkser zal moeten gaan stemmen, want de weg naar PvdA-CDA is weer open.
Als men er niet op stond om iedereen die wat meer levenservaring heeft buitenspel te zetten zou Nederland kunnen worden geregeerd door mensen die "uit de kinderen zijn". Veertig- tot Vijfenveertig Plussers zijn dat vaak al als je ervan uitgaat dat jongeren van boven de 16 hun sociale leven niet meer echt primair in het gezin zoeken. Maar goed, we moeten per se leeftijd-discrimineren dus daarom zal dit argument wel ter zijnde worden gelegd.
Laat me niet lachen, mevr groenteman. Een politicus die grote kans heeft op premierschap (en daar twee weken geleden zelf een voorzet naar deed) treedt niet terug om vadertje te spelen. Er is binnen de pvda top een analyse gemaakt en Bos zou het moeilijk krijgen, alleen weten wij natuurlijk niet waarom. Wellicht heeft het te maken met de afstort van belastinggeld richting de banken, maar dat is natuurlijk pure speculatie. Feit is wel dat de pvda een voortreffelijke strategische zet heeft gedaan op deze wijze.
Wat Wouter Bos doet getuigt van moed, de term watje slaat echt helemaal nergens op. Sterker nog, ik zou willen zeggen dat de mensen die Bos een watje noemen dat eigenlijk zelf zijn. Waarom? Omdat een deel daarvan zelf niet durft uit te komen voor zijn gevoelens en wat ze belangrijk vinden. Ik denk dat er veel mensen zijn die ooit heel veel kritiek op Bos hadden maar stiekem toch wel vertrouwen in hem hadden. Ze hebben toch emotioneel veel meer in hem geïnvesteerd dan ze zich realiseerden. Gevolg: ze voelen zich in de steek gelaten. Prima, best, begrijpelijk ook, maar je bent zelf een watje als je niet durft te zeggen dat JIJ degene bent die gevoelens heeft omtrent hem en zijn vertrek en in plaats daarvan de boosheid die gepaard gaat met 'in de steek gelaten voelen' op de Bos uitleeft. Dus 'watjes benoemers' word eens ex-watje door te zeggen: ik voel me in de steek gelaten. Dan mag nog even opgemerkt dat je 'in de steek gelaten voelen' iets anders is dan 'in de steek gelaten zijn'. Immers, er is prima voor de partij en voor ons gezorgd met Cohen als opvolger voor Bos.
Weer heerlijk geschreven Hanneke Groenteman!! Hartelijke Groet, Marie-Bernadette
Observaties van Henry H mbt aftreden W Bos. 1. Wouter voelt zich te goed om in de oppositie te zitten, kan ik me wel in vinden. 2. Wouter zegt dat om zijn kinderen gaat, klinkt lief, medelevend, en klinkt goed in de oren van het eloctoraat (lees: stemvee). 3. Een nieuw gezicht voor de PvdA schetst het beeld avn een ''vernieuwde'' partij, het slecht imago van de PvdA wordt hiermee overboord gegooid. Voorspelling: Wouter Bos bekleed, net na de verkiezingen een andere even drukke functie. gaat dan om een functie in Brussel, of hij gaat werken voor een ING/ andere grote multinational als lobbyist.
Als ik het me kon veroorloven zou ik ook meer thuis bij de kinderen willen zijn.
Ben jij nooit bij de verjaardagen van de kinderen? Eet jij ook nooit met hen samen? Is zelfs het ontbijt met hen je niet gegund? Heb je ook 2 banen?
Ik las net dat momenteel zittende kamerleden en ministers toch nog gebruik kunnen maken van de oude wachtgeldregeling van 6 jaar en dat de nieuwe regeling (3 jaar) pas ingaat per volgende regeerperiode. Weet iemand of dat waar is?
Beste Aert, De wachtgeldregeling voor politici werd vorig jaar al aangescherpt. Alleen de nieuwe regels gelden niet voor de zittende politici, en of je nou vrijwillig of niet bent opgestapt maakt niks uit. Dat betekent dat de afgetreden bewindslieden maximaal zes jaar wachtgeld ontvangen, dus daar zullen de kids van Wouter Bos ook van mee profiteren. Verkoop dit verhaaltje eens aan veel mensen die nu hun baan kwijt zijn geraakt, en onvrijwillig met de kids in het park aan het wandelen zijn.
'Het persoonlijke is politiek' herinner ik me een kreet uit de jaren '70. Het heeft even geduurd... Beter laat dan nooit. Nog beter zou het zijn geweest als Wouter Bos of Femke Halsema (of wie dan ook) tijdens het tenenkrommende debat over Uruzgan vóór etenstijd hadden geroepen: "Sorry, mensen, mijn kinderen zijn echt belangrijker dan dit geleuter, morgen weer verder...!" Dat zou trouwens van grote invloed zijn geweest op de lengte van menige managementbijeenkomst in den lande. Nou vraag ik me af wat Wouter Bos in de toekomst zal gaan doen. Hoeveel vrije tijd zal hem een andere baan kunnen bieden? Hij komt vast niet in de positie dat hij moet vechten om vier dagen negen uur te mogen werken, om vervolgens in die vier dagen steeds pas tegen tien uur 's avonds thuis te komen... Voor zover ik namelijk de generatie van onze kinderen kan overzien, zijn er velen die in hun grijze pakken zeer lange dagen maken. Als de zorg al, niet altijd evenredig, verdeeld wordt gebeurt dat vaak toch ook om pragmatische redenen; tweeverdieners hebben het zeker niet makkelijk. Als opa vertelt dat overwerk betaald hoort te worden, is dat een verhaal uit de oude doos... http://berndlehmann.web-log.nl/
beste Opa Ik weet dat je gelijk hebt dat overwerk eigenlijk extra betaald moet hoeven worden. Maar ja... als ik niet overwerk, dan krijg ik niet die extra plek, want mijn collega's leveren dan meer waar voor hetzelfde salaris en hebben meer loyaliteit of zo. Je hebt gelijk, alleen de wereld om ons heen is op een punt aangeland waarbij het bedrog dat loyaliteit aan het bedrijf het hoogste goed is. Jammer dat er alleen zo weinig bazen zijn die vergeten dat je dat ook echt moet belonen - en dat hoeft neit alleen via geld - de opbrengst van de loyaliteit gaat in andere zakken. Overwerk moet betaald worden, ja maar de meete werknemers vinden het wel lekker om misbruikte prostituees te zijn.
Leve Wouter Bos... goede strateeg, en volstrekt eerlijk en open. Dat lukt maar weinig politici om persoonlijk belang in de pas te laten lopen met partijbelang. Ik heb geen zin om de intenties ter discussie te stellen - bij hem. Bedankt voor het signaal, meneer en mevrouw Bos. Veel plezier met de kids!
Al die arme kinderen die in het centrum van de belangstelling van hun oude ouders komen te staan...... Allemaal prinsjes en prinesjes die er veel te laat achter komen dat er ook nog andere prinsjes en prinsesjes bestaan. Er komt een generatie kut kinderen aan dat willen we met z'n allen niet weten. En het ergste is ... ze komen bij mijn vrouw in de klas ..... een vreselijk beroep met al die verschrikkelijke ouders. Niets ergers voor een kind dan een mislukte vader
Ja, wat je zegt zegt altijd meer over jezelf, dan over een ander. Waar is onze capaciteit om niet te oordelen?