Midterms

Op 2 maart mag er weer gestemd worden, dit keer voor de Provinciale Staten. Nu hebben de PS voor veel mensen net zoveel aantrekkingskracht als de verkiezingen voor de waterschappen (daarover: waarom zijn daar in godsnaam verkiezingen voor? Iedereen wil toch dat het water een beetje netjes beheerd wordt? Enfin.), maar dit keer is het echt belangrijk. De toekomst van Wilders I hangt ervan af. Het is daarom nu aan PvdA, GroenLinks, D66 en SP om een blok te vormen en kneiterhard campagne te gaan voeren.

Net zoals de midterms in de Verenigde Staten werden aangegrepen door de Republikeinen, en vooral de Tea Party, om te hoop te lopen tegen het beleid van B.H. Obama (en ze daar redelijk in geslaagd zijn), zo ook moet de oppositie elkaar de hand toesteken en dit een afrekening laten zijn met de bakken ellende die de afgelopen maanden over ons uitgestort zijn.

Klein ellende (verhogen maximum snelheid naar 130 km/u, terugkomst van rookcafés, pasjessysteem voor coffeeshops) en grote ellende (bezuinigingen op ontwikkelingssamenwerking, bezuinigingen op kunst & cultuur, Wajong-regeling weg, studiebeurs voor masterstudenten weg). Al deze voorstellen zullen sneuvelen in de Eerste Kamer als Rutte en zijn kornuiten geen meerderheid behalen.

En daarom zijn die PS-verkiezingen zo belangrijk. Het maakt niet eens zoveel uit of de PvdA nou heel veel stemmen haalt of D66, of misschien zelfs GroenLinks en SP. Als mensen maar gaan stemmen, en ze daarbij op een oppositiepartij stemmen (niet zijnde ChristenUnie of SGP natuurlijk). Ik weet dat het voor politici moeilijk is om de eigen partij even te ontstijgen, maar alleen een overeenkomst tussen de vier partijen kan dit land redden van het huidige kabinet. Ik zou er veel voor geven als ik straks in de winterse kou op straat mag staan met flyers waarin de voordelen van een oppositionele meerderheid in de Eerste Kamer wordt uitgelegd, en daarop de logo’s van de vier partijen. Straks voor de Tweede Kamerverkiezingen kan er weer ouderwets linksig overhoop worden gelegen, maar deze tijd vraagt om meer. Hup Femke, Job, Alex en Emile: zet ‘m op!

Dit artikel verscheen dinsdag 7 december op de weblog van Evelien van Roemburg