Kracht van de gedachte

Soms raakt de actualiteit je. Dat geldt zeker voor de dood van Wubbo Ockels en diens proclamatie op zijn sterfbed van een Nieuwe Religie, zeggend: ‘De God van de Humaniteit zit in ons allen’.

Wie me ook raakte is de 20-jarige Laura Maaskant, die onlangs de ellende van weer een chemokuur resoluut weigerde. Toen de kanker dus terugkwam, besloot ze niet langer te gaan vechten tegen haar ziekte, alles te nemen wat er zou komen en vooral vanuit innerlijke kracht en trouw aan haarzelf iedere dag te leven in het nu. Dat geraakt worden is ook van toepassing voor de bekende 17-jarige Pakistaanse Malala, die op 20 mei in Middelburg de Four Freedoms Award kreeg.

Ze geven alle drie gestalte aan wat ik verbeelding zou willen noemen. Het geruchtmakende wetenschappelijk onderzoek van Radboud UMC mei 2014, waarin via 50 proefpersonen de kracht van de geest (‘mind over matter’ kopten de media) is aangetoond, lijkt een vierde actualiteit. Dat mensen bewust hun autonome zenuwstelsel en daarmee hun immuunsysteem kunnen beïnvloeden, zoals Wim Hof (‘the Iceman’) al jaren geleden bewees via een combinatie van koude-oefeningen, meditatie en ademhalingstechnieken. 

Verbeeldingskracht Verbeelding zie ik als het vermogen om zich dingen voor te stellen, die op het eerste gezicht onmogelijk zijn en die dan toch werkelijkheid te laten worden. Verbeelding, ook wel ‘de kracht van de gedachte’, dus dat we worden waar we ons op focussen is zo de basis van inspiratie en innovatie. Behalve voor Wim Hof geldt deze omschrij-ving ook voor Malala, van wie ik de uitspraak in Middelburg: ‘Voor mij is vrede niet alleen dat er geen oorlog is, maar vooral dat er geen angst is’, overneem. Op zo’n jonge leeftijd als een Gandhi al een onderbouwde vredesvisie voor de wereld te hebben, getuigt van grote kracht en wijsheid.

Hetzelfde geldt voor Wubbo, die op jonge leeftijd nog een verlegen man was, maar via zijn weg van innerlijke groei later tot aan de laatste dag op zijn sterfbed blijk gaf van een enorme geestkracht. Jan ter Louw zei bij de herdenkingsdienst van Wubbo rond 1 juni in de Westerkerk terecht: ‘Voor hervorming is grote kracht nodig. Die komt zelden van instituten, politieke partijen of kerken, maar van individuen met doorzettingsvermogen en inspiratie.’

En wie is er niet onder de indruk van het optreden van Laura Maaskant, die vrijdag 30 mei bij Knevel en van de Brink, waar ze was uitgenodigd in verband met haar boek ‘Leef! Alsof het je eerste dag is’, rustig uitlegde, welk een innerlijke ommekeer zich in haar had plaats gevonden. Ze overtuigt en is authentiek. Ze bracht tevens naar voren dat ze met en voor 20- en 30-tigers een stichting heeft opgericht om samen ideeën te ontwikkelen met het doel de wereld mooier te maken. Haar slogan is: ‘Geniet van de schoonheid van het nu’.

Zijn dit niet alle vier indrukmakende en hoopgevende voorbeelden van verbeeldingskracht? Wij mensen hebben veel meer ‘inner power’ dan we menen en kunnen dus veel meer dan we denken.