Hollandse hits

‘Frans Bauer komt ook. Dat vinden ze leuk.’ Bauer. Ze. Leuk. Met ‘Bauer’bedoelt de enthousiaste organisator van de gehandicaptenparty de giechelende woonwagenzanger die zulke fijne Hollandse hits maakt. ‘Ze’ zijn de gehandicapten. En ‘leuk’ is een woord dat lekker bekt bij zowel ‘Bauer’ als ‘ze’.

Gehandicapten vinden Bauer leuk. Dat weten we allemaal. Want gehandicapten zijn niet helemaal goed. Inhaken. Buiten de maat swingen. Scheef lachen. Dat doen ze.

Mijn kind vindt Frans Bauer helemaal niet leuk. En dat wil ik graag zo houden. Dat laatste is lastig. Want in zijn wereld zijn Hollandse hits de norm. Het begint al ’s ochtends als ik hem het taxibusje inschuif. ‘Ja, zo’n reisje langs de Rijn Rijn Rijn.’ Willy Alberti! Hoe lang is die al dood? De taxichauffeur zingt vrolijk mee.

Op school is er K3. Hollandse hits op z’n Belgisch. Nog erger. En is er ergens een feestje, dan krijgen we Peter Beense, Jannes of Jan Smit. Jan-tje Smit. De gehandicapten lopen wat achter en mogen nog Jantje zeggen. Vinden ze leuk.

We kennen allemaal de beelden wel. Groep rolstoelers en mongolen op de eerste rij. Inzoomen op het plezier. Na afloop moeten ze met de volksheld op de foto. Lachen. Lachen! We zien ze zenuwachtig glimlachen. Aanvoelend dat ze hier dankbaarheid moeten tonen. Want-we-hebben-dit-helemaal-voor-jou-geregeld. Frans Bauer houdt de gehandicapte net iets te stevig vast.

Pure indoctrinatie is het. Je ontkomt er niet aan. Een collega-moeder heeft een spastische zoon. Soms gaat hij naar een logeerhuis. Daar moet hij Bassie en Adriaan kijken. ‘Dag vriendjes, dag vriendinnetjes…’ Het kind is tien en heeft een normaal verstand. Hallo!

We houden ze dom. Wat zou er gebeuren als we ‘ze’ vanaf hun geboorte opera lieten luisteren? Of heavy metal? Job zingt Kings of Leon mee: Use somebody. Jeff Buckley (ook dood, ik weet het, maar van een ander kaliber): Hallelulah. Hij klapt erbij. Vindt ‘ie het leuk? Ja, omdat hij het zo vaak gehoord heeft en zijn moeder zo grappig meegilt in de auto. Feest! Je kunt je afvragen wie er begon met Hollandse hits. De gehandicapten of hun verzorgers? Kip-ei-verhaal. Ik zie die begeleiders altijd verdacht hard meeklappen met Bauer. Vinden ze leuk.

Dit artikel verscheen op het weblog van Annemarie Haverkamp: Koekemokke

Volg Annemarie ook op Twitter