Het gestuntel van Rutte-I
• 14-04-2011
• leestijd 4 minuten
De evaluatie van een half jaar Kabinet Rutte I
Bij het aantreden van het kabinet was de neiging tot veel ‘daadkracht’ erg groot. Sinds de presentatie van het regeerakkoord daalt een regen aan voorstellen van ministers en staatssecretarissen op ons neer. Veelal stoer en met grote woorden gepresenteerd. Dit kabinet zou wel even de zaken rechtzetten in Nederland. Maar al die stoerheid biedt echter weinig perspectief en de nodige maatregelen worden afgezwakt dan wel ingeslikt.
De boete voor langstudeerders wordt vertraagd. Het kabinet stelt de maatregel in elk geval 1 jaar uit om draagvlak te creëren. Daarmee worden eerdere afspraken met de PVV voorlopig in de ijskast gezet. Ook de bezuinigingen op passend onderwijs gaan voorlopig de ijskast in. Ook daar vreesde het kabinet het gebrek aan draagvlak en met name de weerstand die opdoemt in de 1e kamer, waar het kabinet nog altijd geen meerderheid heeft.
Op het gebied van Justitie is het vooral staatssecretaris Teeven die zich continue wil laten gelden. Er komt een downloadverbod maar bezweert Teeven, het gaat alleen om de grote vissen. Dat die grote vissen onbereikbaar zijn voor de Nederlandse wet vergeet hij te vermelden. Dus de consument, van jong tot oud, heeft hier het meest onder te lijden.
Ook wil hij kijken naar verplichte deelname van
DNA onderzoek bij mensen die in de buurt van een misdrijf zijn geweest. Dat daarmee een inbreuk wordt gemaakt op toepasselijke grondrechten doet hij af met het onjuiste argument dat men ook bij belastingzaken moet meewerken. Het fundamentele principe: ‘onschuldig totdat het tegendeel bewezen is’, is bij Teeven niet in goede handen.
Minister Hillen van Defensie moest diep door het stof toen de reddingsoperatie in Libië compleet mislukte. Slechte voorbereiding en halve informatie bleken hier mede debet aan te zijn. Ook de zojuist afgekondigde bezuinigingen op Defensie lijken vooral gebaseerd op ‘daadkracht’ en hard willen bezuinigen dan dat er sprake is van doordacht beleid. Ook hier is nauwelijks draagvlak voor in de samenleving en al helemaal niet onder het defensiepersoneel, dat de afgelopen decennia de ene klap na de andere moest incasseren. De grootste misser van Hillen zijn wel de misstanden bij de Marine. Ondanks duidelijke bewijsvoering wilde Hillen niet weten van structurele problemen. Een misser die misschien nog wel wordt overtroffen door zijn recente uitspraak dat Nederland voor zijn veiligheid ‘onverzekerd dreigt te raken’. Die woorden heeft hij inmiddels weer ingeslikt. Minister
Leers ligt ook al langer onder vuur. Hij wil illegaliteit strafbaar stellen en illegalen opsluiten. Iets waarmee hij in botsing komt met Europa. Ook het geval Sahar laat zien dat het kabinet onbesuisd te werk gaat. Eerst werd besloten tot uitzetting. De rechter oordeelde dat het wel gevaarlijk was. De heroverweging waarbij Leers in eerste instantie toch zijn zin wilde doordrijven om uiteindelijk bakzeil te halen.
Ook zijn voorstel inzake huwelijksmigratie haalt het niet. Het Europees hof haalde hier terecht een streep door het voorstel. Artikel 8 van het EVRM vraagt van het openbaar gezag om een goede bewijsvoering aan te dragen als beperkende maatregelen worden opgelegd die burgers in hun privé leven raken. De minister mag dus niet zomaar de leeftijdsgrens opschroeven. Het artikel van Blok en Dijkhoff in de Volkskrant waarin zij zich afzetten tegen het Europees hof maakt duidelijk dat de coalitiepartners het niet zo nauw nemen met internationale verdragen en zelfs niet met de rechten van de mens.
Minister Verhagen wil maar al te graag kerncentrales en kolencentrales laten bouwen. Die kolencentrales zijn echter mede afhankelijk van ondergrondse opslag van CO2. Maar dat heeft Verhagen weer afgeblazen. Mede om die reden heeft
Nuon er de stekker uitgetrokken en ook RWE[essent] begint nu onrustig te worden. Ook de kerncentrale is nog altijd een dubieus verhaal. Delta heeft laten weten alleen te investeren als er een ruime meerderheid van de Nederlandse bevolking voor kernenergie is. Dat draagvlak is er echter niet. Een kleine meerderheid in Nederland is nog altijd tegen. De PVV maakt het nog bonter door voluit voor kernenergie te zijn, maar niet in de Achterhoek. Ja, Dodewaard willen ze eventueel herstarten. Hoe dat moet gebeuren weet de PVV niet.
Dit kabinet zit pas 181 dagen in het zadel, maar maakt misser op misser en weet eigenlijk niet hoe het de aangekondigde bezuinigingen moet realiseren. De voorstellen die gedaan worden hebben nauwelijks draagvlak, zijn onrealistisch en worden schielijk ingeslikt of afgezwakt. Anderzijds blijven belangrijke dossiers zoals de woningmarkt en de arbeidsmarkt onbesproken, terwijl hier zich grote problemen afspelen. Deze dossiers zijn door de PVV diep onderin de lade gestopt met alle consequenties van dien. Het kabinet heeft het geluk dat het nog kan profiteren van de maatregelen die door het vorige kabinet in werking zijn gezet en de aantrekkende economie, waardoor de inkomsten hoger liggen dan begroot. Maar ook dat duurt niet eeuwig.
Zoals het regeerakkoord al liet zien, ontbreekt dit kabinet een duidelijke visie op de toekomst van Nederland. Het staat leuk en stoer om te roepen dat je Nederland wilt teruggeven aan de Nederlanders, maar de economie wordt er niet beter van noch daalt hierdoor de criminaliteit of wordt het milieu schoner. Nederland is hard op weg om Denemarken achterna te gaan. Iets wat Wilders misschien wel ambieert, maar wat geen enkel perspectief biedt. De langlopende gedoogconstructie aldaar leidt ertoe dat de economie in Denemarken harder wegzakt dan andere Europese economieën en de criminaliteit neemt alleen maar toe.
Ik vraag mij af hoelang dit kabinet nog blijft zitten. Intern lijkt het goed te gaan, maar in de samenwerking met de samenleving gedraagt dit kabinet zich autistisch. Het heeft wel iets van een piratenschip met kapot geschoten zeilen en gaten in de romp. Doelloos en hulpeloos dobbert het rond. De kapitein blijft glimlachen terwijl de bemanning feest viert en er lustig op los bralt. Ziet er wel stoer uit met de piratenvlag in de top, maar daar is dan ook alles mee gezegd.
Dit artikel verscheen eerder op de
weblog van Hans Groen