GroenLinks en D66 door de pomp

Nederland stuurt militairen naar een land in oorlog met steun van een nipte meerderheid in het parlement en niet gesteund door een van de regeringspartijen – sterker nog, de partij die noodzakelijk is voor de machthebbers om aan de macht te blijven. Niemand kan de fictie meer volhouden dat we traditioneel voor dit soort missies een ruime meerderheid zoeken en het zal ons nog vaak opbreken in de toekomst als een kleine conksi ons het volgende project in rommelt. De meerderheid van de kiezers wilde niet, de meerderheid van de partijleden wilde niet (voor zover we dat wisten, sommige partijen raadplegen hun leden niet) maar in het optellen van verzamelde minderheden kan het parlement dit doen.

De regering deed het sluw en slim en voorspelbaar. Laat dat maar aan Tabacco Hillen en Jezuïet Verhagen over. Ik moet eerlijk zeggen dat het een spektakel was dat respect opleverde voor hun capaciteit om zwakke oppositieleden het vel over de oren te halen. Het was altijd moeilijk voor Groen Links om na de domme ‘kijk ons eens regeringswaardig’ zijn motie de poot stijf te houden. Voor D66 maakte het niet uit. De leiding van die partij had al beslist en de volgzame fractie en de nog volgzamere leden slikken het zonder moeite. De regering wist precies wat moest worden toegegeven: een lachwekkend contract met de corrupte regering van een land waar ze in de regio’s geen controle hebben. Rosenthal had rode oren van de schaamte over de onzin die hij verkondigde. Maar het werkte. Groen Links liet zich in de hoek duwen waar ze laatste concessies vroeg van de regering en die kreeg en toen niet meer terug kon. Loze beloften maar het werkte.

Over drie jaar gaat iedereen weg uit Afghanistan, een paar miljard armer en een paar doden verder. Het was een armoedig debat. De gewenste uitkomst was bepalend: Nederland moest meedoen met de stupiditeiten van anderen anders mochten we voortaan niet meer meepraten over de volgende stupiditeit. D66’s Rob de Wijk was de woordvoerder voor dit thema en deed dat met verve. Ik weet niet of hij iemand overgehaald heeft maar hij mocht zijn verhaal eerst als ‘deskundige’ en later gewoon als partij bij het proces vertellen. Nederland moet niet de risée van Europa worden. Niets meer, niets minder.

Uiteindelijk kwam Ko Colijn, die ik wel eens sterker heb gezien dan gisteren bij P&W, ook niet verder dan dat we loyaal meewerken aan een exit strategie met ongewisse uitkomst. Waarom we meewerken? Omdat we ooit, in 2001, eraan begonnen zijn. Dat was het laatste eiland waarop de verdedigers van de missie zich terugtrokken: het was toch allemaal begonnen om te voorkomen dat Afghanistan een terroristische vrijplaats werd. Daar gaat het al lang niet meer om, met dank aan Bush en Irak (waar we met gelijksoortige argumenten ingerommeld werden). Colijn erkende dat het al lang niet meer over Afghanistan ging, maar over een combi van Afghanistan, Pakistan en inmenging van Iran en Rusland. Het was een geopolitiek spel. Hij gaf niet de indruk te denken dat we dat spel konden winnen. Wat we dan wel deden, bleef onduidelijk.

Corresponent Karskens rekende keurig voor dat we in Afghanistan 50.000 Euro per opgeleide militair over de balk gooien. Dat we niet kunnen verwachten dat ze niet tegen de Taliban vechten. En dat het avontuur van Obama in 2014 in tranen zal eindigen en we alleen maar meedoen omdat we … meedoen. In solidariteit gaan we ten onder. Maar over dat geld ging het helemaal niet. Het ging ook niet over politie of militairen. Het ging om aanzien en niet afgaan. De prijs is hoog maar, hoera, we tellen nog mee in de wereld. Volgens Pechtold zijn we, Nederland, deel geworden van de Afghaanse geschiedenis. Lariekoek. Maar wel kunnen we vaststellen dat Afghanistan deel is geworden van de Nederlandse parlementaire geschiedenis.

Het was beschamend. Gelukkig kunnen we weer overgaan tot de orde van de dag. De regering Rutte/Wilders deed het even zonder Wilders en in plaats van ze op hun bek te laten gaan over een onderwerp dat ertoe deed, steunden Groen Links en D66 de VVD en CDA voor hun deal met de gewetenloze gedogers. Hero de hoofddoekenheld had een mooie dag. Het was een gok die goed uitpakte voor Rutte en die dat veelbezongen linkse blok de nek omdraait (wat dat ook moge betekenen). De PvdA was verstandig in deze, hield vast aan zijn afwijzing van de NAVO strategie en impliciet Obama’s geklungel. De SP was weinig geloofwaardig en bleef hangen in de kleine argumenten. En de PVV? Ik hoop dat ze nog vaak te horen krijgen dat de hoofddoeken in de bus naar Haarlem veroorzaakt zijn door hun tegenstemmen over Afghanistan.

Ah well, water under the bridge. Verspild geld, verspilde levens. Hopelijk heeft het politiek nog wat consequenties maar daarover later meer. Voorlopig kunnen we vaststellen dat Nederland opnieuw opgezadeld is met een missie in Afghanistan, erin gerommeld kun je niet zeggen want Groen Links en D66 wisten precies wat ze deden. Ze sloten bewust de ogen en de oren en gingen door de pomp. Volgende ronde: JSF.

Tot zover Kunduz. Op de rest kom ik nog terug. Ik heb vele redenen om mijn lidmaatschap op D66 op te zeggen en die wil ik niet alleen maar op Afghanistan laten hangen. Het was wel een mooie illustratie van die redenen.

Dit stuk is overgenomen van de website van Frans Verhagen: Amerika.nl