Ik ga mijn stem in veiligheid brengen

Laten we er maar geen doekjes om winden: vier jaar Rutte II is ook mijn verantwoordelijkheid. Door een stem op Samsom heb ik bijgedragen aan de totstandkoming van een regering, die zich vier jaar lang aan een parlementaire meerderheid heeft vastgeklampt omdat al meteen na de formatie bleek dat de verantwoordelijken bij vervroegde verkiezingen volkomen zou worden weggevaagd. Het fundament van de coalitie was niet warme vriendschap, maar het voornemen om deze executie zo lang mogelijk uit te stellen. De afkeer van de burgers heeft het kabinet zo lang in het zadel gehouden. Niets anders

Zo kwam het dat Jetta Klijnsma draagmuren kon slopen in het gebouw van de sociale zekerheid, terwijl minister Blok de huurmarkt verder verpestte met averechtse maatregelen. Zo oogstte ik die belachelijke participatieverklaring en onberaden wetgeving die het ZZP-ers moeilijker maakt om opdrachten te krijgen. Et cetera, enzovoorts.

Het was niet eens een strategische stem. Ik dacht écht dat Samsom Nederland toekomstbestendig zou maken in plaats van dat zijn kabinet de inhoud van de negentiende eeuwse economische trukendoos zou afstoffen en als ¨hervormingen” presenteren,

Dit besef stelt veel kiezers voor een dilemma. Je kunt wel op grond van mooie ogen, mooie beloftes of een mooi programma een stem uitbrengen, maar wat breng je ermee teweeg? Verklaart de held of de heldin van je keuze na de verkiezingen over de eigen schaduw te zullen springen, een duidelijke aanwijzing van kiezersbedrog? Zal de profeet van de openheid op de uitslagenavond  al de microfoons van de media ontwijken? De grote twijfel rond de stembusgang en het enorme percentage zwevende kiezers heeft hiermee te maken.

De vijftiende is de idus van maart.  Op die dag meer dan tweeduizend jaar geleden werd Calpurnia, de vrouw van Julius Caesar badend in het zweet wakker na een afschuwelijke nachtmerrie. “Hoed U voor de idus van maart,” zei ze, maar Caesar ging toch naar een senaatsvergadering waar hij werd doodgestoken door een paar politici die hij als zijn aanhangers beschouwde.

Hoed U voor de idus van maart… Strategisch stemmen kan je net zo te pas komen als een ideologische keuze. Ik heb mijn ambities bijgesteld. Ik ga mijn stem in veiligheid brengen. Ik maak het hokje daar rood waar het naar mijn oordeel geen kwaad kan. Ik weiger de kannengieters te ondersteunen die door het aanwijzen en uitschelden van zondebokken proberen te maskeren dat ze geen oplossingen hebben maar voor het overige zijn mijn doelstellingen bescheiden. Aan mij zal het niet liggen, als Rutte II een soort reprise beleeft of dat Wilders toch bij een kabinet betrokken wordt omdat de omstandigheden of de nood des vaderlands dat ineens zouden eisen. Voor de rest geen verwachtingen.

Ja, ik ga mijn stem in veiligheid brengen. Hoop ik. De tijd zal het leren.