EU moet klimaatverpestende benzine aan banden leggen

Deze week neemt de Europese Commissie een belangrijk besluit over aanscherping van de EU richtlijn brandstofkwaliteit, een Europese wet die oliemaatschappijen verplicht hun klimaatimpact te verkleinen. De oliebedrijven hebben de Europese Commissie de afgelopen tijd zwaar onder druk gezet om van het aanscherpen van de richtlijn af te zien. Geert Ritsema van Milieudefensie roept Brusselse beleidsmakers op om het klimaat zwaarder te laten wegen dan de commerciële belangen van de olie-industrie.

De Commissie wil in de richtlijn brandstofkwaliteit opnemen dat de productie van benzine en diesel uit lastig winbare teerzandolie leidt tot de uitstoot van meer CO2 per verstookte liter dan bij conventionele benzine en diesel. Op die manier wil de Commissie de toegang van klimaatverpestende olieproducten uit teerzanden tot de Europese markt aan banden leggen.

De grote internationale olieconcerns –waaronder Shell, BP en Total- hebben fors geïnvesteerd in de Canadese teerzanden. In een gebied zo groot als Engeland wordt het oerbos afgegraven of doorkruist met grote pijpleidingnetwerken die hete stoom de grond inpompen om zo de in het zand verkleefde olie los te weken. Meren met oliehoudend afvalwater van het formaat van een stad als Manchester lekken naar grondwater en rivieren. Een beproefde methode om het water te zuiveren is er nog niet. Helaas is de teerzandwinning in Canada niet uniek. Grote olieconcerns hebben hun oog ook laten vallen op omvangrijke teerzandvelden in landen als Madagaskar en Jordanië. Meestal in kwetsbare natuurgebieden waar water nu al schaars is. Alle reden dus om de olie-industrie bij te sturen in haar jacht naar olie.

De richtlijn brandstofkwaliteit verplicht olieleveranciers de komende jaren de klimaatimpact van de benzine en diesel die ze verkopen met tien procent naar beneden te brengen. Dit heeft natuurlijk weinig zin als oliebedrijven tegelijkertijd overschakelen op ruwe olie uit teerzand die volgens de laatste wetenschappelijke studie in opdracht van de Commissie leidt tot een uitstoot van CO2 en andere broeikasgassen die 23 procent hoger is als bij conventionele olie. De olie-industrie zou het liefst willen dat deze extra uitstoot in de Europese wetgeving onvermeld blijft omdat ze zo minder maatregelen hoeft te nemen haar klimaatimpact terug te dringen.

De Eurocommissaris van Milieu vindt dit niet acceptabel. De EU staat hiermee op het punt een duidelijk signaal te geven aan het bedrijfsleven: investeer niet in de meest vervuilende vormen van olie. Met hun enorme winsten -Shell noteerde over 2010 14,5 miljard euro- zullen de oliebedrijven hierdoor echt niet failliet gaan. En op de lange termijn heeft iedereen baat bij dit milieubeleid, ook de aandeelhouders van Shell, BP, en Total. Geld verdienen is prettig, maar dan wel op een aarde die ook over dertig jaar nog leefbaar is.

Het is te hopen dat de Europese Commissie dit keer niet -zoals wel vaker gebeurd is- op het laatste moment buigt voor de groeiende druk van de industrie, maar de toekomst van onze planeet boven het nog verder ophogen van de winsten stelt.